Καταπολέμηση Βαρρόα με άχνη ζάχαρη αλλά πόσο πραγματικά δουλεύει ???? Μέρος Πρώτο
ΜετάφρασηΑγγελης Αναστασόπουλος
Μετάφραση από https://scientificbeekeeping.com/powdered-sugar-dusting-sweet-and-safe-but-does-it-really-work-part-1/ για όποιον θέλει το πρωτότυπο ή πιστεύει ότι έχει γίνει κάποιο λάθος στην μετάφραση και πιστεύει ότι μπορεί να διευκρινίσει καλύτερα κάποια δυσνόητα σημεία.
Το σκόνισμα μιας αποικίας μελισσών με ζάχαρη άχνη σαν ένας τρόπος να κάνουμε καταπολέμηση της Βαρρόα έχει γίνει αρκετά δημοφιλής στις μέρες μας ιδιαίτερα από τους μελισσοκόμους που ασχολούνται ερασιτεχνικά.
Δυστυχώς υπάρχουν λίγες πολύτιμες μελέτες δημοσιευμένες για να υποστηρίξουν την αποτελεσματικότητα στην πράξη.
Σημείωση του συγγραφέα:
Οι αναγνώστες μου Θα παρατήρησαν ότι ακολουθώ την δημοσιευμένη επιστημονική έρευνα στο θέμα της μελισσοκομίας από πολύ κοντά, και ότι έχω τον μεγαλύτερο σεβασμό στους αφοσιωμένους ερευνητές παγκοσμίως .
Στην περίπτωση μας βρίσκω ότι υπάρχουν σημαντικές ερωτήσεις όπου δεν μπορώ να βρω απαντήσεις.
Σε αυτά τα παραδείγματα ίσως κάνω μερικά ελεγχόμενα πειράματα στα δικά μου μελίσσια για να αποκτήσω τα απαραίτητα δεδομένα και γνώσεις.
Ελπίζω ότι κάθε αποτέλεσμα που θα δημοσιεύω θα επεκτείνεται από τους ερευνητές με περισσότερη πραγματογνωμοσύνη και πόρους από ότι έχω εγώ .
Σε ένα προγενέστερο άρθρο (Oliver 2007) ανασκόπησα την χρήση της άχνης ζάχαρης που σκονίζεται στα μελίσσια για την διαχείριση του ακάρεως του Βαρρόα.
Εν συντομία ο Dr. Kamran Fakhimzadeh είχε δώσει συνέχεια σε αναφορές που χρησιμοποιούσαν διάφορες σκόνες ώστε να προκαλέσουν την πτώση του Βαρρόα από της μέλισσες.
Αυτός ανακάλυψε ότι η ζάχαρη άχνη είχε το κατάλληλο μέγεθος ώστε να κολλήσει στο ακάρι επιπλέον είχε το επιπρόσθετο πλεονέκτημα ότι δεν πρόσθετε καμία ανεπιθύμητη μόλυνση στην κυψέλη.
Οι έρευνες του απέδειξαν ότι σκονίζοντας με άχνη ζάχαρη μπορούσε αποτελεσματικά να αυξήσει την πτώση του ακάρεως από μια αποικία μελισσών.
Αυτή η έρευνα επιβεβαιώθηκε από τους Dr. Marion Ellis and Nick Aliano. Jerry Hayes συστήνοντας την χρήση του στο κλίμα της Φλόριντα.
Ανασκόπησα τα δεδομένα από αρκετούς ερασιτέχνες μελισσοκόμους που είχαν κρατήσει στοιχεία από την πτώση του ακάρεως κατά την διάρκεια του χρόνου, επιπλέον πειραματίστηκα εγώ ο ίδιος με διάφορες μεθόδους εφαρμογής.
Βρήκα ότι χρησιμοποιώντας μια κούπα κολλημένη σε μια μελισσοκομική βούρτσα με ταινία συν ένα ξύλινο κυκλικό σκελετό που κρατά μια σήτα κουνουπιών κολλημένη επάνω του κάνει την δουλειά σε λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα. ( εγώ έτσι μπόρεσα να κάνω την μετάφραση σε αυτό που υπογραμμίζω παρακάτω).
Σημείωση:
Αν προσθέσουμε μια μικρή ποσότητα από άμυλο καλαμποκιού στην άχνη ζάχαρη ( εδώ κατά την γνώμη μου εννοεί καλαμποκάλευρο ) δεν θα προκαλέσει κάποιο κακό στα μελίσσια σας. Ξεκινώντας την μέθοδο κάνουμε τα εξής .
Πρώτα σπρώχνουμε ένα στεγνό λευκό πίνακα ή χαρτόνι κάτω από τον πάτο με σήτα της κυψέλης . Μετά ο ένας πάει μπροστά ανασηκώνει τα καπάκια και καπνίζει τις μέλισσες που είναι στην επάνω μεριά των τελάρων.
Ο δεύτερος που ακολουθεί σκονίζει τις μέλισσες .
Έπειτα ο πρώτος ξαναγυρίζει και κλείνει τα καπάκια . Την ώρα που είχαμε τελειώσει 36 κυψέλες ο χρόνος που είχε περάσει ήταν 10 λεπτά και μπορούσαμε να τραβήξουμε τα χαρτόνια ή τους πίνακες που είχαμε τοποθετήσει κάτω από τις κυψέλες και να ελέγξουμε για ακάρεα .
Αυτό μας δίνει μια αρκετά ακριβή εικόνα των ακάρεων που πέφτουν σε κάθε κυψέλη.
Ωστόσο η ερώτηση παραμένει για το κατά πόσον η ποσότητα των ακάρεων που απομακρύνθηκαν μπορεί στην πραγματικότητα να ελέγξει τον πληθυσμό του ακάρεως.
Με σκοπό να ελέγξω μαθηματικά το μοντέλο της αποτελεσματικότητας του σκονίσματος της άχνης , πρώτα χρειαζόμουν να καθορίσω τι ποσοστό από τα ακάρια θα έπεφτε.
Έτσι προμηθεύτηκα μια αδύνατη κυψέλη στα πρόθυρα της εξαφάνισης ( περίπου 4 τελάρα μέλισσες και 1,5 τελάρο γόνο ) και τις τοποθέτησα μέσα σε μια κυψέλη με σήτα στο πάτωμα .
Μέτρησα το επίπεδο της καθημερινής πτώσης για δύο συνεχόμενες μέρες οι οποίες προηγήθηκαν του τεστ που ήθελα να κάνω εισάγοντας στον πάτο ένα χαρτόνι με κόλλα επάνω και χωρίς να χρησιμοποιήσω καθόλου καπνό ( στην πραγματικότητα χωρίς ενόχληση για το μελίσσι ) .
Το τεστ πραγματοποιήθηκε στις 25 Νοεμβρίου το απόγευμα με θερμοκρασία 13 βαθμών . Οι μέλισσες που πετούσαν γύριζαν στην κυψέλη και ήταν αρκετά μαζεμένες .
Ο δεύτερος που ακολουθεί σκονίζει τις μέλισσες .
Έπειτα ο πρώτος ξαναγυρίζει και κλείνει τα καπάκια . Την ώρα που είχαμε τελειώσει 36 κυψέλες ο χρόνος που είχε περάσει ήταν 10 λεπτά και μπορούσαμε να τραβήξουμε τα χαρτόνια ή τους πίνακες που είχαμε τοποθετήσει κάτω από τις κυψέλες και να ελέγξουμε για ακάρεα .
Αυτό μας δίνει μια αρκετά ακριβή εικόνα των ακάρεων που πέφτουν σε κάθε κυψέλη.
Ωστόσο η ερώτηση παραμένει για το κατά πόσον η ποσότητα των ακάρεων που απομακρύνθηκαν μπορεί στην πραγματικότητα να ελέγξει τον πληθυσμό του ακάρεως.
Με σκοπό να ελέγξω μαθηματικά το μοντέλο της αποτελεσματικότητας του σκονίσματος της άχνης , πρώτα χρειαζόμουν να καθορίσω τι ποσοστό από τα ακάρια θα έπεφτε.
Έτσι προμηθεύτηκα μια αδύνατη κυψέλη στα πρόθυρα της εξαφάνισης ( περίπου 4 τελάρα μέλισσες και 1,5 τελάρο γόνο ) και τις τοποθέτησα μέσα σε μια κυψέλη με σήτα στο πάτωμα .
Μέτρησα το επίπεδο της καθημερινής πτώσης για δύο συνεχόμενες μέρες οι οποίες προηγήθηκαν του τεστ που ήθελα να κάνω εισάγοντας στον πάτο ένα χαρτόνι με κόλλα επάνω και χωρίς να χρησιμοποιήσω καθόλου καπνό ( στην πραγματικότητα χωρίς ενόχληση για το μελίσσι ) .
Το τεστ πραγματοποιήθηκε στις 25 Νοεμβρίου το απόγευμα με θερμοκρασία 13 βαθμών . Οι μέλισσες που πετούσαν γύριζαν στην κυψέλη και ήταν αρκετά μαζεμένες .
Μετά τοποθέτησα το καπάκι.
Μετά από μια ώρα απομάκρυνα το χαρτόνι με την κόλλα , μετά απομάκρυνα κάθε τελάρο μελισσών και τίναξα και βούρτσισα τις μέλισσες μέσα σε έναν σωλήνα με νερό που περιείχε απορρυπαντικό πλυντηρίου ( μερικές μέλισσες χάθηκαν καθώς το κρύο είχε πέσει εκείνη την ώρα ) .
Εν συνεχεία έπλυνα τα ακάρεα , σκόνισα ζάχαρη και τράβηξα έξω το χαρτόνι με την κόλλα και διαμέσου ενός λεπτού κόσκινου για να αιχμαλωτίσω τα ακάρεα .
Όλα τα ακάρεα διατηρήθηκαν σε αλκοόλ για μετέπειτα μέτρηση.
Έπλυνα τις μέλισσες με παρόμοιο τρόπο με νερό με απορρυπαντικό και τις ξέπλυνα μέσα από ένα παχύ κόσκινο σε ένα λεπτό κόσκινο για να πιάσω τα ακάρεα .
Επανέλαβα την διαδικασία για πέντε πλυσίματα μέχρι να μην υπάρχει ακάρι .
Οι μέλισσες διατηρήθηκαν τότε σε αλκοόλ ( και αργότερα ξανά πλύθηκαν για να επιβεβαιώσω ότι δεν είχε μείνει κανένα ακάρι) .
Όλα τα ακάρεα και οι μέλισσες μετρήθηκαν και το μέγεθος της αποτελεσματικότητας υπολογίστηκε διαιρώντας το νούμερο των ακάρεων που πιάστηκαν στο κολλώδες χαρτόνι με το σύνολο των ακάρεων που είχαν πιαστεί στο κολλώδες χαρτόνι συν το νούμερο που έμεινε επάνω στις μέλισσες.
Παρατηρήστε ότι 34% από τα ακάρεα του βαρρόα έπεσαν την πρώτη ώρα του πειράματος .
Διεξήγαγα το πείραμα για μια μόνο ώρα με σκοπό να ελαχιστοποιήσω το αποτέλεσμα από τα ακάρεα που θα έπεφταν από τον γόνο που άνοιγε.
Συνέχισα με το να θυσιάσω ακόμα δύο κυψέλες με παρόμοια αποτελέσματα.
Η αποτελεσματικότητα σε μια διπλή κυψέλη ήταν κατά κάποιον τρόπο μικρότερη ( 30%) .
Από την στιγμή που ο Fakhimzadeh είχε προηγμένως καθορίσει ότι το αποτέλεσμα του σκονίσματος με ζάχαρη επιμένει για περισσότερες από 24 ώρες έτσι υπολόγισα ότι η ολική πτώση των ακάρεων θα ήταν πιθανόν γύρω στο 50% ( παρακαλώ μην χαράξετε αυτό το νούμερο στο μυαλό σας ) Θα το συζητήσουμε αυτό ξανά στις επόμενες δημοσιεύσεις μου.
Έτσι οπλισμένος συνέχισα ακόμα παραπέρα και δημιούργησα και δημοσιεύω ένα γράφημα για να υπολογίσω το αποτέλεσμα από το σκόνισμα ζάχαρης επάνω στην ανάπτυξη του πληθυσμού των ακάρεων.
Παρατηρήστε ότι εβδομαδιαίο σκόνισμα θα είχε σαν αποτέλεσμα μια ελαφριά μείωση του πληθυσμού των ακάρεων.
Αυτές οι διακυμάνσεις βασίζονται σε ένα ακατέργαστο μοντέλο και είναι μόνο για γενικές παρατηρήσεις αν και τείνουν να ταιριάζουν με τα πραγματική εμπειρία που είχαμε στο πεδίο των δοκιμών.
Είχα ελπίσει σε συνεργασίες για να επιβεβαιώσω αυτά τα σχέδια με ελεγχόμενα τεστ την άνοιξη αλλά δυστυχώς αυτό δεν συνέβη.
Έτσι τον Αύγουστο του 2007 έστησα ένα μελισσοκομείο από 20 μονές κυψέλες προσβεβλημένες από Βαρρόα και τάισα αυτές ισότιμα με πίτες γύρης αλλά και σιρόπι 1:1 συνεχόμενα για να αυξήσω την εκτροφή γόνου( αλλά και την αναπαραγωγή ακάρεων ) για το υπόλοιπο της σεζόν.
Οι μισές κυψέλες , (τυχαία επιλεγμένες )σκονίζονταν εβδομαδιαία, και οι υπόλοιπες μισές έμειναν μόνες εκτός από το τάισμα .
Επέλεξα να διεξάγω εβδομαδιαίο σκόνισμα από την στιγμή που ήθελα να δω αν το πιο συχνά εφαρμόσιμο σκόνισμα θα είχε κάποιο αποτέλεσμα επάνω στον πληθυσμό των ακάρεων και δεν μπορούσα να φανταστώ τίποτα άλλο παρά έναν εργατικό ερασιτέχνη που σκονίζει όσο πιο συχνά γίνεται .
Όλες οι κυψέλες είχαν έναν υπολογιζόμενο πληθυσμό ακάρεων έμμεσα καθορισμένο μετρώντας μια 48ωρη φυσική πτώση ακάρεων ( που μετατράπηκε σε 24ωρη πτώση ) επάνω σε χαρτόνια με κόλλα που είχε γίνει προγενέστερα από το εβδομαδιαίο σκόνισμα .
Μία κυψέλη έχασε την Βασίλισσα και την απομάκρυνα από την δοκιμή.
Έχω ένα γράφημα από κάτω .
Αποτελέσματα από σκόνισμα άχνης σε μια περίοδο 8 εβδομάδων .
Δείχνω το μπερδεμένο σχεδιάγραμμα για να απεικονίσω την μεγάλη κυψέλη προς κυψέλη μεταβλητότητα.
Ωστόσο κάποιος μπορεί να παρατηρήσει την γενική τάση για την πτώση των ακάρεων από control κυψέλες να αυξάνουν την πτώση προς το τέλος και ότι από τις σκονισμένες να μειώνεται .
Δείτε το επόμενο σχεδιάγραμμα για μια απλούστερη εκδοχή .
Δείχνω το μπερδεμένο σχεδιάγραμμα για να απεικονίσω την μεγάλη κυψέλη προς κυψέλη μεταβλητότητα.
Ωστόσο κάποιος μπορεί να παρατηρήσει την γενική τάση για την πτώση των ακάρεων από control κυψέλες να αυξάνουν την πτώση προς το τέλος και ότι από τις σκονισμένες να μειώνεται .
Δείτε το επόμενο σχεδιάγραμμα για μια απλούστερη εκδοχή .
Εβδομαδιαία μέτρηση ακάρεων διαιρέθηκε με το αρχικό μέτρημα , ούτως ώστε όλες οι κυψέλες άρχισαν από ένα επίπεδο μέτρησης του 1.
Πηγαίνοντας επάνω προς το 2 σημαίνει ότι η πτώση των ακάρεων διπλασιάστηκε από το αρχικό επίπεδο .
Πηγαίνοντας προς το 0,5 σημαίνει ότι η φυσική πτώση θα ήταν η μισή του αρχικού επιπέδου. Μολονότι οι διαφορές δεν ήταν στατιστικά σημαντικές , είναι εύκολο να δούμε ότι υπήρχε μια ευδιάκριτη τάση για μείωση της φυσικής πτώσης για τις σκονισμένες αποικίες και να αυξάνεται για τις control . ). Thanks to Dr. Colin Henderson, Univ. Montana, for statistical help.
Τώρα ας δούμε το παραπάνω γράφημα .
Την πρώτη εβδομάδα , το επίπεδο των ακάρεων αυξήθηκε και στα δύο γκρουπ.
Αυτό έπρεπε να το περιμένουμε επειδή τα περισσότερα ακάρεα από φυσική πτώση προέρχονται από τον γόνο που ανοίγει που είναι αντίθετο με τα ακάρεα που ήδη υπάρχουν , έτσι το σκόνισμα θα έχει μικρό άμεσο αποτέλεσμα .
Είναι πιθανό να δούμε την τυπική Αυγουστιάτικη πτώση .
Μετά και τα δύο γκρουπ φαίνεται να μειώνονται , πιθανόν γιατί οι αποικίες σταματούν να εκτρέφουν γόνο κατά το τέλος Αυγούστου.
Η τάση που πρέπει να παρατηρήσουμε γύρω στις 23 Σεπτέμβρη μετά από ένα μήνα συνεχόμενου ταΐσματος κατά τον οποίον οι αποικίες αύξησαν την εκτροφή γόνου όπως και την επακόλουθο επίπεδο ακάρεων όπως δείχνεται από την εκθετική μπλε γραμμή για τις control αποικίες .
Οι σκονισμένες αποικίες ωστόσο έπεσαν κάτω από το αρχικό επίπεδο και μετά εμφανίζονται να σταθεροποιούνται , εκπληκτικά ίδια με την πρόβλεψη του μαθηματικού μοντέλου που δείξαμε νωρίτερα.
Τέτοιο ταίσμα απαιτεί επανασχεδιασμό της στρατηγικής σας για τον έλεγχο του ακάρεως.
Απαντήσαμε λοιπόν την ερώτηση αν το σκόνισμα με άχνη ελέγχει τον πληθυσμό του Βαρρόα ??? Αυτή η μικρή δοκιμή ήταν σχεδιασμένη μόνο για να καθορίσει αν το εβδομαδιαίο σκόνισμα θα είχε κάποιο αποτέλεσμα στον έλεγχο του πληθυσμού του Βαρρόα.
Η απάντηση στην ερώτηση θα ήταν ένα σίγουρο ναι .
Μείωσε το εβδομαδιαίο σκόνισμα τον πληθυσμό σε ανεκτά επίπεδα ???
Θα ήταν δύσκολο να πω ναι από τη στιγμή που σε αρκετές σκονισμένες αποικίες ο πληθυσμός έμεινε πάνω από το κατώφλι μιας συντηρητικής φυσικής πτώσης.
Αυτό θα συζητηθεί και σε επόμενες αναρτήσεις.
Το κύριο σημείο για να προσέξετε είναι αυτό , εβδομαδιαίο σκόνισμα προφανώς και προκάλεσε πτώση στα επίπεδα του πληθυσμού του Βαρρόα σε αποικίες που έτρεφαν γόνο ( αλλά όχι κηφήνες )αλλά δεν έκανε το ακάρι να μειωθεί δραστικά .
Από την στιγμή που λίγοι μελισσοκόμοι θα κάνουν ένα συνεχές εβδομαδιαίο σκόνισμα δεν μπορώ να φανταστώ ότι η μέθοδος σκονίσματος να είναι μια ρωμαλέα αντιμετώπιση του φαινομένου για να σώσεις μια αποικία όταν υπάρχει και γόνος .
Πράγματι μια δοκιμή της Dr. Amanda Ellis βρήκε ότι σε δοκιμές που έγιναν σε κυψέλες στην Φλόριντα δεν υπήρξε κανένα αποτέλεσμα στην μέθοδο του εβδομαδιαίου σκονίσματος αλλά και αυτή διαπίστωσε ότι η μέθοδος δεν προκαλούσε κανένα κακό στις μέλισσες.
Είναι τα αποτελέσματα παράταιρα ???? Δεν είμαι σίγουρος από τη στιγμή που οι δοκιμές μας είχαν μερικές διαφορές.
Σκόνιζα κάθε εβδομάδα και συνεπώς ήταν πολύ πιο πιθανό να χτυπήσω τα ακάρεα όσο ήταν επάνω στις μέλισσες και άρα πιο πιθανό να εμποδίσω τα ακάρεα να ολοκληρώσουν τους αναπαραγωγικούς τους κύκλους.
Η υγρασία στις δικές μου δοκιμές ήταν πιθανά αρκετά χαμηλότερες (20%) οι οποίες ίσως να έδωσαν καλύτερη κάλυψη σκονίσματος στις μέλισσες ( υπάρχει μια μεγάλη διαφορά όταν σκονίζεις και η ζάχαρη έχει απορροφήσει μια αρκετά μεγάλη ποσότητα υγρασίας.
Αυτή η δοκιμή ήταν σύντομης διάρκειας και μόνο προς το τέλος του καλοκαιριού πηγαίνοντας προς το Φθινόπωρο και όταν δεν υπήρχε γόνος κηφήνα μέσα .
Ο πληθυσμός του Βαρρόα αναπτυσσόταν πιο γρήγορα όταν μέσα υπήρχε κηφηνόγονος.
Οι αποικίες που εξέτασα μπορεί να είχαν καλύτερη φυσική άμυνα στο Βαρρόα.
Μέτρησα μόνο την φυσική πτώση οι οποία είναι μια έμμεση μέτρηση στα επίπεδα του ακάρεος.
Άλλοι παράγοντες , όπως η ποσότητα των ακάρεων που μεταναστεύουν από άλλες κυψέλες ίσως είχαν επίδραση .
Πως μπορεί να γίνεται αυτό θα ρωτήσετε , όταν το σκόνισμα προκαλεί την πτώση τόσων ακάρεων από την αποικία και δεν θα είχε κανένα σημαντικό αποτέλεσμα επάνω στην μείωση του πληθυσμού του ακάρεος ????
Αυτό σίγουρα προκαλεί αίσθηση .
Πολύ συχνά απλά βρήκα ότι κάτι που δημιουργεί τέλεια αίσθηση στην αντιμετώπιση αυτού τα πράγματα μπορεί να είναι τελείως διαφορετικά στην μελισσοκομική πραγματικότητα.
Ακόμα και το εβδομαδιαίο σκόνισμα στα καλύτερα του μόνο θα κρατούσε τον πληθυσμό κάπως κάτω από τα αρχικά επίπεδα και δεν θα αποδεκάτιζε.
Σε κάθε περίπτωση η μετανάστευση από άλλες αποικίες θα μπορούσαν πιθανά να αντισταθμίσουν τα οφέλη .
Μια άλλη απάντηση είναι ότι απομακρύνοντας μια μερίδα από τα ακάρεα που βρίσκονται επάνω στις μέλισσες απλώς μειώνουν τον ανταγωνισμό ανάμεσα στα εναπομείναντα ακάρεα.
Σε υψηλότερες προσβολές ( οι οποίες συνέβησαν σε τουλάχιστον μερικές από τις κυψέλες της Dr. Ellis’) τα ακάρεα ίσως πολλαπλασιάζουν την ενόχληση στα εργατικά ή κηφηνοκέλια .
Ακόμα η αναπαραγωγή ανά ακάρι είναι πολύ μικρότερη σε πολύ-προσβεβλημένα κελιά .
Έτσι μειώνοντας τον ανταγωνισμό ,το σκόνισμα ίσως επιτρέπει στα εναπομείναντα ακάρεα να αναπαράγονται πιο αποδοτικά.
Η ότι σκονίζοντας επιφανειακά απλά δεν προκαλεί την πτώση πολλών ακάρεων.
Ωστόσο ο Fakhimzadeh βρήκε στο εργαστήριο ότι έπεφταν περισσότερα ακάρεα μετά από σκόνιζμα της ζάχαρης στο επάνω μέρος των τελάρων παρά με το σκόνισμα με φύσημα επάνω στις μέλισσες και αυτό είναι γιατί χρησιμοποίησα αυτήν την μέθοδο .
Επιπλέον , επιθεώρησα αποικίες αμέσως μετά το σκόνισμα στο επάνω μέρος των τελάρων και βρήκα τις μέλισσες στα κατώτερα στρώματα όπου εκτρεφόταν γόνος να είναι τελείως καλυμμένες με ζάχαρη .
Δεν έχω λόγο να αμφιβάλλω ότι ένα εξονυχιστικό σκόνισμα με φύσημα της ζάχαρης ίσως είναι γρηγορότερο και αποτελεσματικό.
Πράγματι υπάρχουν εμπορικά σκεύη για φύσημα της ζάχαρης που προσφέρονται στην Ευρώπη. Δυστυχώς δεν έχω δει κάποιο σε πράξη.
Μερικοί μελισσοκόμοι αναπτύσσουν τέτοια εργαλεία μεταφερόμενα επάνω σε φορτηγά.
Η σκόνη ζάχαρης φυσιέται από την είσοδο της κυψέλης μέχρι η ομίχλη της ζάχαρης να αρχίσει να βγαίνει από τους εξαερισμούς της κυψέλης .
Είναι λοιπόν το σκόνισμα με ζάχαρη πανάκεια στο πρόβλημα του Βαρρόα??
Δυστυχώς όχι.
Είναι το σκόνισμα χωρίς αξία ???
Με δυσκολία.
Το σκόνισμα μπορεί να είναι αρκετά αποτελεσματικό για να μειώσει τον πληθυσμό του Βαρρόα σε κυψέλες χωρίς γόνο ή σχεδόν χωρίς γόνο , όπως είναι η καλοκαιρινή έλλειψη γόνου και τροφών ή το χειμώνα ( αν οι μέλισσες δεν είναι πολύ σφιχτά ενωμένες ) .
Αυτό δουλεύει επίσης καλά σε πακέτα μελισσών που αγοράζουμε σε μέλισσες τιναγμένες σε κυψέλη χωρίς γόνο ή σμήνη ( εδώ μάλλον εννοεί κάποιο αφεσμό που έχουμε πιάσει και δεν έχει γόνο ).
Μια άλλη χρήση είναι να καθαρίσουμε τις καινούργιες παραφυάδες ( εφαρμόζεται καλύτερα την 7 ημέρα αφού η Βασίλισσα έχει αρχίσει να γεννάει και πριν το πρώτο κελί αρχίσει να σφραγίζεται .
Ένα περιστασιακό σκόνισμα ίσως να είναι επαρκές για να βοηθήσει τις αποικίες τις οποίες έχουμε αναγνωρίσει ως ανθεκτικές στο ακάρι.
Παρατηρήστε ότι το γράφημα που είδατε νωρίτερα βασίστηκε σε μια σχετικά εύρωστη ημερήσια αύξηση του ακάρεως κατά 2,4% . Αλλά τα ακάρεα δεν αναπαράγονται πάντα τόσο ταχέως.- - σε μερικά κλίματα και συνθήκες , ή με κάποιες μέλισσες , το ποσοστό αυτό ίσως είναι το μισό από αυτό που περιγράφεται παραπάνω .
Σε αυτές τις περιπτώσεις ίσως το σκόνισμα παρέχει επαρκή έλεγχο του ακάρεως , ίσως ακόμα και σε λιγότερα συχνό σκόνισμα από το εβδομαδιαίο .
Δεν έχω δεδομένα να το υποστηρίξω αυτό παρά μόνο μερικές αναφορές .
Η εφαρμογή που περισσότερο εκτιμώ για το σκόνισμα σαν μια λύση για να επιταχύνω την πτώση των ακάρεων είναι ένα λευκό χαρτόνι που πάει επάνω από ένα κινητό πάτο με σήτα.
Αυτή η τεχνική δίνει μια γρήγορη και σχετικά ακριβή εκτίμηση για το επίπεδο μόλυνσης της κυψέλης ( δεδομένα θα ακολουθήσουν σε επόμενη ανάρτηση ) .
Ονομάζω αυτήν την τεχνική - Πυροβόλησε πρώτα και μετά κάνε την ερώτηση.
Εξαλείφεις μια σημαντική αναλογία και μετά από λίγα λεπτά έχεις μια ιδέα για το ποσοστό μόλυνσης της κυψέλης σου .
Έχω χρησιμοποιήσει αυτή τη μέθοδο εκτεταμένα τις τελευταίες δύο σεζόν .
Η μέθοδος έχει το πλεονέκτημα ότι σου δίνει λογικά ακριβή αποτελέσματα σε λιγότερα από 10 λεπτά. Δύο από εμάς δουλεύοντας παρέα μπορούμε να ελέγξουμε περίπου 36 κυψέλες σε περίπου 20 λεπτά.
Αν προσπαθείς να επιλέξεις κυψέλες με Βασίλισσες που ο γόνος τους είναι ανθεκτικός στο Βαρρόα αυτή η μέθοδος είναι η καλύτερη.
Θα καλύψω την τεχνική πιο διεξοδικά σε επόμενες αναρτήσεις.
Το σκόνισμα δεν βλάπτει τα ακάρεα αλά τα καλύπτει με ζάχαρη και δεν μπορούν να συρθούν από εδώ και από εκεί .
Είναι καλό να τα αφήσετε να πέσουν διαμέσου του πάτου με σήτα στο έδαφος από κάτω και στα σαγόνια των μυρμηγκιών που περιμένουν .
Τα ακάρεα θα αρχίσουν να πέφτουν δευτερόλεπτα μετά το σκόνισμα ( έχω δει 200 ακάρεα να πέφτουν από μια κυψέλη 5 τελάρων στα πρώτα 30 δευτερόλεπτα .
Αν οι κυψέλες σας διαθέτουν γόνο ( στον οποίο τα ακάρεα δεν θα επηρεαστούν ) τότε είναι πιθανό ότι η πιο αποτελεσματική λύση θα είναι ένας συνδυασμός σκονίσματος και κηρήθρας κηφήνα . Απομακρύνοντας ένα τελάρο γόνο κηφήνα κάθε 4 εβδομάδες και σκονίζοντας όταν αντικαθιστάται αυτό , θα καταφέρετε να απομακρύνεται την πλειοψηφία των ακάρεων στον γόνο και πάνω από τα μισά ακάρεα που είναι επάνω στις μέλισσες.
Έχω προγραμματίσει πειράματα στο μελισσοκομείο για αυτήν την συνδυασμένη μέθοδο για να προσδιορίσω την αποδοτικότητα .
Αυτό είναι ότι η Εμπορική Μελισσοκομία και η Ερασιτεχνική Μελισσοκομία είναι δύο διαφορετικά πράγματα.
Οι επαγγελματίες μελισσοκόμοι δεν μπορούν να ρισκάρουν να χάσουν εκατοντάδες κυψέλες και δολάρια ενόσω μια μέθοδο διαχείρισης της ασθένειας είναι ακόμα στην έρευνα και δεν δουλεύει. Οι επαγγελματίες μελισσοκόμοι αντιμετωπίζουν προβλήματα κλίμακας , όπως να στοιβάξουν τις κυψέλες τους στις περιοχές που παρέχουν τροφή , μέσα σε χωράφια που είναι γεμάτα φάρμακα και σε μεγάλες ιδιωτικές περιουσίες .
Κάτω από αυτές τις συνθήκες οι μέλισσες υποφέρουν από στρες και τα παράσιτα μπορούν να αναπτυχθούν ελεύθερα.
Σαν αποτέλεσμα , οι επαγγελματίες μελισσοκόμοι παρόμοια με τους επαγγελματίες κτηνοτρόφους γενικά επαναπαύονται στην σιγουριά των αντιβιοτικών για να αποφύγουν καταστροφικές απώλειες . Μολονότι ενθαρρύνω μια μικρή χρήση χημικών στην κυψέλη καταλαβαίνω την θέση των επαγγελματιών συναδέλφων και δεν περιμένω από αυτούς να ρισκάρουν με την επιβίωση του ζωικού τους κεφαλαίου .
Πράγματι , εντυπωσιασμένος με την γνώση τους , την παρατήρηση , τα ταλέντα και την εμπειρία τους και μαθαίνω από αυτούς.
Επίσης θα είμαι ο πρώτος που θα αναγνωρίσω ότι η βαρεία χρήση των αντιβιοτικών (και τα ακαρεοκτόνα ) πολύ συχνά παράγουν εξαιρετικά υγιείς αποικίες.
Δυστυχώς όμως αυτή η εξαρτώμενη από τα χημικά μελισσοκομία είναι αντίθετη με το φυσικό μοντέλο ανάπτυξης και τοποθετεί τους μελισσοκόμους στην θέση τους ενός βήματος πριν την χημική καταστροφή .
Αισθάνομαι ότι αυτή είναι μια ανώριμη στάση του ζητήματος , ειδικά σχετικά με το μόνιμο νέο κάτοικο της κυψέλης , το Βαρρόα .
Είσαι σίγουρος ότι θέλεις να εξαρτάσαι για το υπόλοιπο της ζωής σου από νέα φάρμακα καταπολέμησης του Βαρρόα ???
Αφήστε λοιπόν να είμαι ερασιτέχνης μελισσοκόμος .
Αυτοί έχουν περισσότερες ευκαιρίες να πειραματιστούν .
Επιπρόσθετα τα μελισσοκομεία τους σε γενικές γραμμές έχουν περισσότερους τόπους για τροφές, λιγότερο ανταγωνισμό και λιγότερο αποικισμό παρασίτων.
Υπάρχει μια τεράστια διαφορά στην αύξηση της μόλυνσης από το ακάρι μεταξύ μικρών απομονωμένων μονάδων και μεγάλων που συνωστίζονται σε περιοχές εκτεταμένων καλλιεργειών για συλλογή μεγάλων ποσοτήτων μελιού.
Επίσης ότι δουλεύει για τον ερασιτέχνη για να
Οι απώλειες τους συχνά δεν είναι μεγαλύτερες από αυτούς που ξοδεύουν ότι έχουν και δεν έχουν για την αντιμετώπιση .
Μαντεύω ότι το μέλλον είναι αυτοί οι λίγοι που προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν την ελάχιστη δυνατή θεραπεία στην κυψέλη τους.
Η άποψη μου είναι ότι κάθε ερασιτέχνης ίσως βρει ότι το σκόνισμα ή κάθε άλλη μέθοδο ή αντιμετώπιση είναι αρκετό για να βοηθήσει τις μέλισσες του να επιβιώσουν ,ειδικά αυτοί που χρησιμοποιούν μέλισσες ανθεκτικές στο ακάρι , επιζήσαντες ή άγριες .
Ωστόσο , η αντίθετη πλευρά είναι ότι ένας μελισσοκόμος ίσως πείσει τελείως τον εαυτό του ότι μια ορισμένη μέθοδος δουλεύει από τη στιγμή που οι μέλισσες του επιβίωσαν την προηγούμενη φορά.
Στην πραγματικότητα η επιβίωση των μελισσών ίσως ήταν λόγω άλλων παραγόντων , η θεραπεία των μελισσοκόμων αυτών μπορεί να είχε λίγο καλύτερο αποτέλεσμα από αυτό που θεωρούμε placebo ( δηλαδή ένα εικονικό φάρμακο που νομίζουμε ότι παίρνουμε και νομίζουμε ότι γινόμαστε καλά ενώ στην πραγματικότητα δεν έχουμε πάρει κανένα φάρμακο.
( Αυτό ισχύει και για τους επαγγελματίες επίσης ) .
Προτείνω να είμαστε προσεκτικοί με τις θεραπείες μέχρι αυτές να έχουν αποδειχθεί με ελεγχόμενα πειράματα.
Και κάτι τελευταίο , αν είσαι ερασιτέχνης και χομπίστας μελισσοκόμος και χρησιμοποιείς πληθυσμούς που είναι ανθεκτικοί στο ακάρι τότε ίσως είσαι ικανός να τα βγάλεις πέρα με μικρή προσπάθεια διαχείρισης του ακάρεως. Α
ν χρησιμοποιείς πάτους με σήτα , τότε το σκόνισμα είναι μια επιλογή που ίσως βοηθήσει. Για να προσδιορίσεις τα επίπεδα του ακάρεως στον πληθυσμό μιας κυψέλης το σκόνισμα είναι τέλεια μέθοδος .
Στο επόμενο άρθρο μου θα παρουσιάσω αποτελέσματα από τα πειράματα μου στο μελισσοκομείο περιλαμβάνοντας την πτώση των ακάρεων κάθε ώρα και μια φρέσκια ματιά στις θεραπείες κατά του Βαρρόα.
Update: Oct 25, 2011 Fakhimzadeh, Ellis and Hayes (2011) Physical control of varroa mites (Varroa destructor): the effects of various dust materials on varroa mite fall from adult honey bees (Apis mellifera) in vitro. Journal of Apicultural Research 50(3): 203-211.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι ο τύπος του σκονίσματος κάνει μεγάλη διαφορά.
Πολύ λεπτή ζάχαρη για το σκόνισμα είναι η καλύτερη, ίσως πρέπει να την φτιάξεις μόνο σου , με έναν μύλο του καφέ .
Επίσης η ζάχαρη πρέπει να κρατιέται πολύ ξηρή γιατί η υγρασία σε αυτήν είναι ένας παράγοντας που περιορίζει τα αποτελέσματα του σκονίσματος.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι η εξαιρετικά φίνα και αγνή ζάχαρη έχει τα καλύτερα αποτελέσματα αντί της άλλης που χρησιμοποιεί μια μίξη με καλαμποκάλευρο. ( 70%-80% πτώση στην πρώτη περίπτωση αντί 50% στην δεύτερη )
Παρατήρηση ότι αυτοί επίσης βρήκαν ότι η Σλοβένικη ζάχαρη άχνη ( η οποία ήταν η πιο αποτελεσματική στην πτώση των ακάρεων ) ήταν δυστυχώς αρκετά τοξική για τις ενήλικες μέλισσες .
Υπέθεσαν ότι αυτό συνέβη από την προσθήκη του anticaking παράγοντα dicalcium phosphate and silicon dioxide.
Αυτό είναι λίγο περίεργο γιατί το πρώτο είναι ένα κοινό πρόσθετο στις τροφές ζώων σαν μια πηγή μεταλλικών στοιχείων και το δεύτερο φτιάχνεται από λεπτό χαλαζία και θεωρείται ότι είναι αδρανής.
Αναφορές.
Για τον MELISSOCOSMO
Αγγελης Αναστασόπουλος
https://ftiaxto-monos-sou.blogspot.com/
Oliver, R (2007) Biotechnical Methods II—the one-two punch. ABJ 147(5): 399-406. All cited authors are listed here—also available atwww.scientificbeekeeping.com.
Αναγνωρίσεις στους .
I greatly appreciate the donations toward my research and writing from the following beekeepers associations: New Hampshire, Idaho (through Project Apis mellifera), Alameda County (CA), Sonoma County (CA), Puget Sound (WA); and from Beekind Bee Supplies (Sebastopol, CA). What also keeps me going are the small donations and notes of appreciation from individual (mostly hobby) beekeepers from all over. Thanks to all!
Σχόλιο MELISSOCOSMOU
Το σκόνισμα των μελισσών με άχνη ζάχαρη κατά της Βαρρόα είναι μια διαδεδομένη μέθοδος που κερδίζει ολοένα και περισσότερους μελισσοκόμους.
Ήταν ένα άρθρο που έλειπε σε όλους μας πιστεύω.
Για να το έχουμε και μάλιστα τόσο αναλυτικό, κάποιος δούλεψε πάρα πολλές ώρες για να το μεταφράσει και να το δωρήσει στους αναγνώστες του MELISSOCOSMOU.
Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ λοιπόν στον Αγγελη Αναστασόπουλο που μας έδωσε τα φώτα του για το εν λόγο άρθρο, και για τις πολλές ώρες που διέθεσε για την μετάφραση του.