Στο παρακάτω βίντεο βλέπουμε μέλισσες να συλλέγουν σε άνθη κουμαριάς.
Η κουμαριά δίνει μικρές ποσότητες γύρης λευκού χρώματος.
Το νέκταρ μετατρέπεται σε μέλι, που όμως ίσως λόγω εποχής αυτό έχει πολλή υγρασία και είναι πολύ ρευστό.
Η γεύση του είναι εντελώς πικρή.
Η κουμάρια ως νομή είναι πολύ σημαντική καθώς έχουμε ανθοφορία το φθινόπωρο και τον χειμώνα, είναι δηλαδή μια από τις λιγοστές πλούσιες ανθοφορίες του χειμώνα.
Αυτή η νομή έχει δυο όψεις.
Λόγω της μεγάλης υγρασίας μπορεί να ξινίσει αν τα μελίσσια με κακές καιρικές συνθήκες δεν μπορέσουν να ολοκληρώσουν την διαδικασία συμπύκνωσης της, και τότε υπάρχει περίπτωση να βλάψει τις μέλισσες.
Αν όλα πάνε καλά όμως τότε αποδεικνύεται πολύ ευεργετική καθώς επειδή είναι πικρή, αλλάζει το ph της χλωρίδας του εντέρου των μελισσών και αυτές δυναμώνουν πολύ.
Ως μέλι αυτό της κουμαριάς έχει χαμηλή εμπορική αξία και τις περισσότερες φορές οι μελισσοκόμοι επιλέγουν να το αφήσουν ως τροφή για τις μέλισσες ατρύγητο.
Άλλες φορές το τρυγάνε και το φτιάχνουν μαζί με άχνη ζάχαρη ζυμωτή τροφή μελισσών πράγμα που είναι εξαιρετική αφού συνδυάζει την πικράδα και τις πολύτιμες βιταμίνες του μελιού που είναι χρήσιμα για την μέλισσα σε πυκνή μορφή όμως με την βοήθεια της άχνης ζάχαρης.
Τα τελευταία χρόνια έγινε προσπάθεια να την γνωρίσουν οι καταναλωτές και υπήρξε κάποιο ενδιαφέρον.
Η πολλή πικρή της γεύση όμως την κάνει ένα ιδιαίτερο μέλι, που μάλλον δεν την τρώνε ούτε τα παιδιά ούτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην ζαχαροπλαστική, οπότε η διάθεση της είναι λίγο δύσκολη.
Δείτε το βίντεο