Εδώ και καιρό χρόνια θα έλεγα φίλοι μελισσοκόμοι μου ζητούν να κάνω ένα άρθρο που να εξηγεί τις διαφορές της Αριάς από την Βελανιδιά ώστε να μην τα μπερδεύει ο κόσμος.
Ακούστε λοιπόν.
Αριάς Δρυς, το δέντρο που έδωσε το όνομά του στο κρασί.
Η αριά ή Δρυς η Αρία ή Άριος Δρυς είναι το είδος QuercusilexL.
Η βελανιδιά ή βαλανιδιά ή (κοινώς) δέντρο, το ιερό δένδρο του Δία, είναι το είδος Quercus.
Μιλάμε για δυο δένδρα που ανήκουν στην ίδια οικογένεια μεν, αλλά είναι διαφορετικά μεταξύ τους.
Και τα δυο δένδρα κάνουν βελανίδια, της Αριάς όμως το λέμε βελάνι, ενώ της Βελανιδιάς βελανίδι.
Τα δυο δένδρα συχνά συνυπάρχουν αν και αυτός δεν είναι κανόνας.
Δίνουν διαφορετικό μέλι, σε διαφορετικούς χρόνους.
Συνήθως η Βελανιδιά ξεκινάει αφού τελειώσει η Αριά.
Το ξεκίνημα της Αριάς είναι στα τέλη Απριλίου από το φύλλο, και αργότερα έως τον Ιούνιο έχει κάτι κόμπους που μοιάζουν με την φούσκα και τον κόμπο του ελάτου.
Η Αριά δεν δίνει μέλι από το βελάνι.
Η βελανιδιά ξεκινάει περίπου τέλη Ιουνίου και δίνει μέλι από το φύλλο ενώ τον Ιούλιο δίνει μέλι που δακρύζει από το βελανίδι.
 |
| Φωτο μελιού Αριάς δικής μας παραγωγής του 2017 |
Το μέλι της Αριάς είναι κόκκινο και γευστικά θυμίζει πολύ τον έλατο, και δεν παγώνει.
Το μέλι της Βελανιδιάς είναι απολύτως μαύρο σαν το βερνίκι και έχει δική του ιδιαίτερη γεύση, ενώ παγώνει δύσκολα.
Επίσης να πω, ότι και αν ακόμα συνυπάρχουν σε ένα μέρος η Αριά με την Βελανιδιά δεν σημαίνει ότι θα δώσουν μέλι και τα δυο είδη.
Η νομή της Αριάς που είναι κυρίως την άνοιξη είναι ποιο σταθερή και στρωτή, αφού οι θερμοκρασίες που επικρατούν τότε ευνοούν για περισσότερο διάστημα την έκκριση και συλλογή του μελιού.
Η Αριά δεν μας δίνει μεγάλα νούμερα στις ζυγαριές αν και έχει πολύ μέλι γιατί την άνοιξη οι μέλισσες προτιμούν κυρίως τα άνθη της εποχής, και έτσι παίρνουμε αυξήσεις περίπου σταθερά στα 500γρ την ημέρα αλλά για μεγάλο χρονικό διάστημα, ίσως 2 μηνών ή και παραπάνω.
Η Αριά δεν ρίχνει το μελίσσι, αλλά αντιθέτως το δυναμώνει, δεν έχω παρατηρήσει μελανίαση μελισσών στην Αριά, ίσως επειδή την εποχή που δίνει η γύρη είναι πολλή και ο πληθυσμός αυξάνει διαρκώς.
Η Βελανιδιά δίνει μέλι το καλοκαίρι και επειδή τότε οι θερμοκρασίες είναι μεγάλες στα περισσότερα μέρη το μελίτωμα ξινίζει και οι μέλισσες δεν το παίρνουν καθόλου.
Σε δροσερές χρονιές όμως ή σε δροσερά μέρη οι μέλισσες μπορούν και συλλέγουν το μελίτωμα και επειδή την εποχή εκείνη δεν υπάρχουν άλλες πηγές μελιού βλέπουμε τα μελίσσια να συλλέγουν 2,3 ή και 4 κιλά μέλι βελανιδιάς την ημέρα.
Αυτό διαρκεί συνήθως λίγο όμως, και επίσης η νομή της Βελανιδιάς ρίχνει και καταπονεί τα μελίσσια, λόγω μελανίασης και έλλειψης γύρης.
Σε δροσερές περιοχές, Γρεβενά, Όλυμπος, Ελληνοαλβανικά σύνορα, Θράκη που οι θερμοκρασίες είναι ποιο ήπιες με λίγο τύχη η βελανιδιά πηγαίνει μέχρι τον Αύγουστο.
Τα μελίσσια από την νομή της Αριάς επειδή είναι πάρα πολύ δυνατά μπορεί να μεταφερθούν άνετα στην Βελανιδιά όταν η πρώτη τελειώσει τον Ιούλιο για όψιμα μέρη βελανιδιάς Ιουλίου-Αυγούστου.
Και τα δυο είδη μελιού είναι αρκετά καλά εμπορεύσιμα και κερδίζουν διαρκώς έδαφος στο μερίδιο της αγοράς αφού οι μελισσοκόμοι τα τελευταία χρόνια τα κυνηγάνε όλο και περισσότερο.
Στην Αριά ως ποσότητα συγκομιδής το μέλι είναι λιγότερο επειδή καταναλώνει πολύ ο γόνος.
Στην Βελανιδιά έχουμε ξεγόνιασμα μπλοκάρισμα και άρα περισσότερο μέλι, αλλά επειδή μιλάμε για καλοκαίρι εύκολα μπορεί ένας καύσωνας να χαλάσει την νομή.
Φίλοι μου λίγο ή πολύ αυτά ισχύουν για τα δυο δένδρα της Ελληνικής φύσης.
Πρέπει να μάθετε να τα ξεχωρίζετε και να διακρίνετε πότε και πως δίνουν μέλι.
Ελπίζω αυτό το άρθρο να σας βοήθησε λιγάκι.
Στηρίξτε τον Melissocosmos κάνοντας like πατήστε το πλήκτρο (ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ)...