Σε κίνδυνο η γεωργική επικονίαση Μια μέλισσα πάνω σε λουλούδι, στη Σριναγκάρ της Ινδίας. Μέλισσες και σφήκες κινδυνεύουν με εξαφάνιση. |
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Δραματική μείωση έχει υποστεί ο πληθυσμός των μελισσών, των πεταλούδων και άλλων σημαντικών ειδών για τη γεωργική επικονίαση, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει μεγάλο μέρος των σπαρτών σε παγκόσμια κλίμακα, όπως ανέφερε υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών την Παρασκευή. «Πολλές άγριες μέλισσες και πεταλούδες αντιμετωπίζουν μείωση στον αριθμό, στη συχνότητα της εμφάνισης τους και στην ποικιλομορφία τους σε τοπική και περιφερειακή κλίμακα στη Βορειοδυτική Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική», έγραφε η αξιολόγηση της πλατφόρμας διακυβερνητικής επιστήμης και πολιτικής για τη βιοποικιλότητα και τα οικοσυστήματα (IPBES).
Η μείωση, που έχει παρατηρηθεί και σε άλλα σημεία του κόσμου, πιθανότατα συνδέεται με την απώλεια βιοτόπων, τα εντομοκτόνα, την ατμοσφαιρική ρύπανση, την εμφάνιση νέων ειδών στην περιοχή και με την κλιματική αλλαγή.
Η αναφορά της IPBES έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για μια πιθανή απειλή κατά των τροφικών αποθεμάτων, υπερτονίζοντας τη σημασία της προστασίας των εντόμων που συμβάλουν στην επικονίαση για τη διασφάλιση της σταθερής παραγωγής φρούτων και λαχανικών.
Σύμφωνα με την υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών, η επικονίαση από τα ζώα είναι υπεύθυνη για το 5%-8% της παγκόσμιας γεωργικής παραγωγής, δηλαδή ποσότητες αξίας 235-577 δισ. δολαρίων ετησίως. Επιπροσθέτως, περισσότερα από τα τρία τέταρτα των σπαρτών βασίζονται σε κάποιο βαθμό στην επικονίαση από τα ζωή και ως προς την ποιότητά τους.
Για τη συγγραφή της αξιολόγησης εργάσθηκαν περίπου 80 επιστήμονες από όλο τον κόσμο. Το κείμενο δημοσιεύθηκε σε συνάντηση της IPBES στην Κουάλα Λουμπούρ.
Στην Ευρώπη, το 9% των ειδών μελισσών και πεταλούδων απειλείται με εξαφάνιση, και οι πληθυσμοί τους έχουν μειωθεί κατά 37% για τα είδη μελισσών και κατά 31% για τα είδη πεταλούδων, όπως υποδεικνύουν πρόσφατα στοιχεία. Σε ορισμένες ευρωπαϊκές περιοχές, περισσότερο από το 40% των ειδών μέλισσας απειλείται με εξαφάνιση. Λιγότερα ποσοτικά δεδομένα έχουν συγκεντρωθεί για τη Λατινική Αμερική, την Ασία και την Αφρική, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα, αν και η κατάσταση είναι μάλλον παρόμοια, όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί.
Για την παραγωγή ορισμένων εκ των πιο σημαντικών διατροφικών ειδών πρώτης ανάγκης, όπως το ρύζι και το σιτάρι, δεν απαιτείται η επικονίαση από ζώα. Ανάμεσα στα ευάλωτα φαγώσιμα, ωστόσο, βρίσκονται τα μήλα, η σοκολάτα και άλλα αγαθά που καταναλώνουμε καθημερινά. «Λίγο πολύ σχεδόν όλα τα φρούτα και πολλά από τα λαχανικά που τρώμε έχουν ανάγκη την επικονίαση», εξήγησε ο συμπρόεδρος της υπηρεσίας Σάιμον Ποτς, υποδιευθυντής του Κέντρου για την Αγρο-περιβαλλοντική Ερευνα στο Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ.
Η IPBES πρότεινε ως πιθανή λύση την καλύτερη προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και των οικοσυστημάτων, με τον περιορισμό της εκτεταμένης γεωργίας και με τη δημιουργία εναλλακτικών λύσεων κατά της χρήσης των εντομοκτόνων. Η επιστημονική ομάδα διευκρίνισε ότι δεν θα προχωρήσει σε παρουσίαση συγκεκριμένων προτάσεων, αλλά ανέφερε ότι παρέχει πληροφορίες στους αρμοδίους για τον σχεδιασμό πολιτικών.
Στηρίξτε τον Melissocosmos κάνοντας like πατήστε το πλήκτρο (ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ)...