Τι είναι το μελισσόχορτο;
Το μελισσόχορτο (Melissa officinalis) είναι ένα πολυετές βότανο που έχει πάρει το όνομά του από το γεγονός ότι προσελκύει τις μέλισσες. Έχει χαρακτηριστική μυρωδιά λεμονιού και αναπτύσσεται σε πολλές περιοχές του κόσμου, ιδιαίτερα σε στεγνά και ξηρά εδάφη.
Από την αρχαιότητα χρησιμοποιούταν για την επούλωση πληγών και τσιμπημάτων από σκορπιούς και φίδια, ενώ το θεωρούσαν επίσης το φυτό της μακροζωίας. Στις μέρες μας, το μελισσόχορτο χρησιμοποιείται παραδοσιακά ως χωνευτικό, αγχολυτικό, ηρεμιστικό, εφιδρωτικό, αντιβακτηριδιακό, αντιισταμινικό και αντισπασμωδικό. Χαρακτηριστική είναι μάλιστα η χρήση του για την αντιμετώπιση πεπτικών προβλημάτων, του άγχους, της αϋπνίας, της δυσμηνόρροιας, κλπ.
Τα εναέρια μέρη του φυτού είναι αυτά που κατά κύριο λόγο χρησιμοποιούνται για φαρμακευτικούς λόγους και παρασκευάζονται κυρίως σε μορφή αφεψήματος ή τσαγιού, ώστε να διατηρείται σε καλύτερο βαθμό η ακεραιότητα των δραστικών συστατικών.
Τα κύρια δραστικά συστατικά του μελισσόχορτου, στα οποία οφείλονται οι ευεργετικές του ιδιότητες, είναι το αιθέριο έλαιο και οι φαινολικές ενώσεις του.
Ποιες είναι οι θεραπευτικές ιδιότητες του μελισσόχορτου;
- Ανακουφίζει από το άγχος και βοηθά στη χαλάρωση, με αποτέλεσμα να είναι βοηθητικό και στην αντιμετώπιση προβλημάτων ύπνου, όπως η αϋπνία
- Δρα ως αντικαταθληπτικό, σύμφωνα με μελέτες σε ζώα, και βελτιώνει τη διάθεση
- Παρουσιάζει νευροπροστατευτικές ιδιότητες, οι οποίες μπορεί να συμβάλουν στη θεραπεία διάφορων νευροεκφυλιστικών ασθενειών, όπως η άνοια και η επιληψία
- Συμβάλει στην ενίσχυση της γνωστικής λειτουργίας
- Δρα αποτελεσματικά κατά της ταχυκαρδίας και των καρδιακών αρρυθμιών, προστατεύοντας έτσι από ορισμένες καρδιακές παθήσεις
- Έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και δρα ως παυσίπονο
- Διαθέτει πιθανούς αντιδιαβητικούς παράγοντες, που το καθιστούν ένα πολλά υποσχόμενο μέσο για την αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη
- Έχει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση, η οποία οφείλεται στις φαινολικές ουσίες που περιέχει
- Έχει αντιβακτηριδιακές και αντιμυκητιακές ιδιότητες ενάντια σε ένα μεγάλο εύρος μικροοργανισμών, όπως οι Pseudomonas aeruginosa, Salmonella enteritidis, Escherichia coli, Candida albicans, Aspergillus fumigatus, κλπ
- Μπορεί να είναι αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση των λοιμώξεων από τον ιό του έρπητα (HSV) σε πρώιμο στάδιο
- Δρα σπασμολυτικά με αποτέλεσμα να βοηθά στη μείωση των εντερικών συσπάσεων και στην ανακούφιση από καταστάσεις, όπως το άσθμα, η βρογχίτιδα, η δυσμηνόρροια, ο πονόδοντος και οι ημικρανίες
- Ανακουφίζει από ορισμένα γαστρεντερικά προβλήματα, όπως η δυσπεψία, ο κολικός του εντέρου, ο μετεωρισμός, οι κράμπες στο στομάχι και η δυσεντερία
Υπάρχουν παρενέργειες από τη χρήση μελισσόχορτου;
Για τους περισσότερους ανθρώπους η χρήση μελισσόχορτου είναι ασφαλής αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις έχουν υπάρξει αναφορές για εμφάνιση παρενεργειών, όπως ο πονοκέφαλος, η ναυτία, ο έμετος, ο στομαχόπονος, η ζάλη, τα δερματικά εξανθήματα, ο συριγμός, η επώδυνη ούρηση, η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος και η εμφάνιση αλλεργικής αντίδρασης.
Επιπλέον, η χρήση του μελισσόχορτου για παρατεταμένο χρονικό διάστημα χωρίς ενδιάμεση διακοπή δεν συνιστάται και θεωρείται πως μπορεί να αυξήσει το ενδεχόμενο εμφάνισης ανεπιθύμητων παρενεργειών.
Ποια άτομα πρέπει να αποφεύγουν τη χρήση του μελισσόχορτου;
Ορισμένα άτομα συνιστάται να αποφεύγουν τη χρήση του μελισσόχορτου, λόγω πιθανών κινδύνων που μπορεί να προκύψουν. Αυτό αφορά άτομα που λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή για το γλαύκωμα, το θυρεοειδή, βαρβιτουρικά, ηρεμιστικά και φάρμακα που επηρεάζουν τη σεροτονίνη (αντικαταθληπτικά).
Επιπλέον, γυναίκες κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης και του θηλασμού, παιδιά μικρότερα της ηλικίας των 12 ετών και άτομα που πρόκειται να χειρουργηθούν, πρέπει να επικοινωνήσουν με τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης πριν τη χρήση του μελισσόχορτου για θεραπευτικούς σκοπούς.
πηγές WikiHealth All Rights Reserved