Πρακτικές τεχνικές ενάντια των Σφηκών της Βαρρόα και της Νοζεμίασης
Δεν γνωρίζω την αποτελεσματικότητα τους, μα ποντάρω στο Ελληνικό δαιμόνιο που είναι ικανό να πιαστεί από κάπου και να το βελτιώσει Χ1000.
Πρακτικές, μελισσοκομικές τεχνικές από την Νότιο Αμερική λοιπόν.
Εκεί που δεν υπάρχουν και πολλά χρήματα, μα έχουν κατακτήσει με το μέλι τους την παγκόσμια αγορά.
Η μια τεχνική βασίζεται στην τσουκνίδα, και είναι κατά της Βαρρόα και κατά των σφηκών.
Γιατί λειτουργεί έτσι η τσουκνίδα;
Μα γιατί είναι πλούσια σε μυρμηκικό οξύ.
Από την μια το μυρμηκικό οξύ καταπολεμά την βαρρόα και από την άλλη αν την βάλουμε στην είσοδο της κυψέλης λειτουργεί αποτρεπτικά για τις σφήκες.
Και λειτουργεί αποτρεπτικά καθώς οι σφήκες αντιλαμβάνονται ότι βρωμάει μπαρούτι αν πλησιάσουν αυτή την κυψέλη και φεύγουν.
Γιατί το μυρμηκικό οξύ τους θυμίζει την μυρωδιά του δηλητηρίου των μελισσών, οπότε αυτό τις φοβίζει.
Επίσης λειτουργεί αποτρεπτικά ως προς τον πολλαπλασιασμό των σπορίων της Νοζεμίασης.
Έτσι λένε τουλάχιστον στην Λατινική Αμερική.
Η δεύτερη τεχνική είναι το γνωστό μας μηλόξυδο.
Οι συνάδελφοι εκεί υποστηρίζουν ότι θεραπεύει την Νοζεμίαση, αρκεί να είναι κατασκευασμένο με μήλα από εμάς τους ιδίους.
Δεν κάνει δηλαδή το μηλόξυδο που κυκλοφορεί στο εμπόριο.
Πάμε να δούμε παρακάτω πως φτιάχνουμε και πως χρησιμοποιούμε τα υλικά που θα χρειαστούμε.
Πρώτα για την τσουκνίδα.
Η παρασκευή επιτυγχάνεται με ξήρανση και εν συνεχεία με θρύμματα τσουκνίδας.
Καταρχήν να πω ότι μιλάμε για την κοινή τσουκνίδα που φύεται σε μάνδρες κτλ.
Χρησιμοποιείται με δύο διαφορετικούς τρόπους: Τσουκνίδα που την κάνουμε σκόνη και την αναμιγνύουμε με ζάχαρη άχνη, ή τσουκνίδα βρασμένη με μέλι.
Για την τσουκνίδα σε σκόνη.
Μαζεύουμε τσουκνίδα ώριμη κατά προτίμηση να έχει ανθήσει και καλό είναι να την ξεριζώσουμε, γιατί έχει και η ρίζα αξία.
Την πλένουμε και στη συνέχεια ξεκινάει η διαδικασία αποξήρανσης.
Την αφήνουμε να ξεραθεί σε σκιά σε καθαρό περιβάλλον, έως ότου τα φύλλα γίνουν εύθραυστα.
Θα πρέπει στη συνέχεια να αλεστεί και να τριφτούν τα φύλλα μέχρι να μοιάζει με το αλεύρι, στη συνέχεια αναμιγνύεται με ζάχαρη άχνη.
Για να πετύχουμε καλύτερο τρίψιμο πρέπει αυτό να γίνει μεσημέρι και με ξηρή ημέρα.
Μην προσπαθήσετε να την τρίψετε ημέρα με αυξημένη υγρασία και συννεφιά δηλαδή γιατί θα κάνετε μια τρύπα στο νερό.
Αφού την κάνετε σκόνη και την ανακατέψετε με άχνη ζάχαρη πρέπει να σκονίσετε με αυτή την σκόνη τις μέλισσες ανάμεσα στα πλαίσια ή στο πάτωμα σε ένα δοχείο έτσι ώστε οι μέλισσες να έρθουν σε επαφή.
Βρασμένη με μέλι
Πρέπει να μαζέψουμε τσουκνίδες και να τις βράσουμε για δεκαπέντε λεπτά με 250ml μέλι.
Από αυτόν τον ζωμό ρίχνουμε δύο ή τρία κουταλάκια του γλυκού ανά κυψέλη ανάμεσα στα πλαίσια.
Προσοχή δεν πρέπει να εφαρμόζεται σε περίοδο λεηλασίας
Μηλόξυδο
Είναι ένα προϊόν που κατασκευάζεται από μήλα και χρησιμοποιείται για να διατηρήσει σε χαμηλά επίπεδα τα σπόρια της Νοζεμίασης.
Για την προετοιμασία είναι απαραίτητα: 15 κιλά πράσινα ή κόκκινα μήλα, ένας πλαστικός κουβάς 20 λίτρων, με διπλό πυθμένα, και ένα κομμάτι τούλι.
Παρασκευή του υλικού
Για όσους δεν κατάλαβαν, χρειαζόμαστε κουβά με διπλό πυθμένα για να στραγγίξουν τα μήλα και να συλλέξουμε το υγρό που είναι και η δραστική μας ουσία, το δε τούλι το θέλουμε για να τυλίγουμε τον κουβά από πάνω ώστε να μην μπαίνουν μύγες και σκνίπες γιατί ο κουβάς πρέπει να είναι ανοιχτός στο επάνω μέρος του.
Αφού σκουπίσουμε με μια απορροφητική πετσέτα τα μήλα τα κόβουμε σε κομμάτια.
Όταν ο κουβάς κοντεύει να γεμίσει επάνω από τα ψιλοκομμένα μήλα βάζουμε ολόκληρα μήλα με το στέλεχος προς τα επάνω, όπως τα βλέπετε στην παρακάτω φωτογραφία δηλαδή.
 |
| Μήλα με το στέλεχος επάνω |
Στον κουβά δεν πρέπει να ρίξουμε καθόλου νερό, μα θα χρησιμοποιήσουμε τον ζωμό των μήλων, τον οποίο θα συλλέξουμε μετά από 15 ημέρες περίπου και θα είναι γύρω στο 1 λίτρο.
Από 15 κιλά μήλα θα πάρουμε 1 λίτρο καθαρό ζωμό μήλων, που θα προκύψει από την φυσική ζύμωση των φρούτων, από το σάπισμα δηλαδή.
Βασικά όσο πιο ώριμα είναι τα μήλα τόσο περισσότερο ζωμό θα δώσουν μα πάνω κάτω θα είναι περίπου 1 λίτρο.
Λοιπόν τώρα εδώ είναι λίγο δύσκολο το κομμάτι, προσέξτε...
Για να είναι κατάλληλος ο ζωμός για την δουλειά που τον θέλουμε πρέπει να είναι pH= 3.
Γιατί αυτός ο βαθμός είναι αποδεκτός από τις μέλισσες και χρησιμεύει για να μειώσουμε την όξυνση στο σώμα των μελισσών και να εξαλειφθεί η νοζεμίαση.
Για να μάθουμε πότε ο ζωμός μας έχει pH 3 παίρνουμε ταινίες μέτρησης pH
Μετά την 13η ημέρα αρχίζουμε να μετράμε τι pH έχει ο ζωμός των μήλων στον κουβά.
Ο βαθμός 3 φτάνει περίπου σε 15 ημέρες όπως είπα μα επειδή και αυτό εξαρτάται από την ωριμότητα των φρούτων πρέπει μόνο όταν φτάσει το όριο 3 ίσως και μετά από 17 ημέρες να συλλέξουμε τον ζωμό και να τον τοποθετήσουμε πλέον σε ένα γυάλινο βάζο.
Όταν εντοπίσουμε μια άρρωστη κυψέλη τότε με την μέθοδο της ενστάλαξης με σύριγγα ρίχνουμε 30mm, τριάντα χιλιοστά ανα πλαίσιο με πληθυσμό, κι αν οι μέλισσες είναι άρρωστες τότε τις βλέπουμε να γλύφουν αυτό το προϊόν, ίσως γιατί γνωρίζουν ότι πρέπει να οξυνθούν να πέσει το pH του σώματος τους και να θεραπευτούν.
Μιας που τώρα το μυαλό σας πρέπει λογικά να έχει αρχίσει να παίρνει στροφές θα σας πω κάτι ενδιαφέρον.
Τα αντιβιοτικά, και τα χημικά σκευάσματα, αν διαβάσετε χημεία θα δείτε ότι είναι όξινα, δηλαδή με χαμηλό pH.
Μήπως γι αυτό κάτι φουμιντιλ και κάτι χλώρια θεραπεύουν την Νοζεμίαση;
Μια σκέψη έκανα!!!
Και θα κάνω άλλη μια, για να ανάψω φωτιές.
Πάρτε αυτές τις ταινίες μετρήσεως pH και μετρήστε το pH της μελισσοτρόφης που ταΐζετε τα μελίσσια σας.
Αν το pH της τροφής είναι στα ύψη, π.χ πάνω από 7 τότε η Νοζεμίαση θα θερίζει τα μελίσσια σας, ακόμα και τον χορό της φωτιάς αν χορέψετε γύρω από το μελισσοκομείο σας...
Αν το pH της τροφής είναι χαμηλό από 7 και κάτω τότε αυτή όταν καταναλώνεται αυξάνει την οξύτητα στο σώμα των μελισσών και τις θωρακίζει από την Νοζεμίαση.
Το 7 στην κλίμακα του pH είναι το ουδέτερο.
Μόνο μια τροφή στον κόσμο έχει σύνθεση με κλειδωμένο pH κάτω απο το 6.1 και καμία άλλη δεν επιτρέπεται να την αντιγράψει, τα έχω πει αυτά τα έχω γράψει ψάξτε τα.
Αυτά κανένα γατάκι δεν θα σας τα πει ποτέ να το ξέρετε γιατί παίζονται μεγάλα συμφέροντα και με τις τροφές.
Θυμίζω, έχω ξαναπεί, μελισσοτροφές με ένζυμο, το οποίο είναι και όξινο που προκαλούν διάσπαση των σακχάρων και ιμβερτοποίηση είναι αυτό που χρειαζόμαστε.
Κάντε τις μετρήσεις σας και βγάλτε τα συμπεράσματα σας.
Ξέρω ότι για τις πρακτικές τεχνικές τόσο για την δοσολογία της τσουκνίδας όσο και των μήλων, έχετε ερωτήματα, όμως όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα τίποτα περισσότερο, η ακριβής δοσολογία εξαρτάται από τον βαθμό προσβολής των μελισσών και την εμπειρία που θα αποκτήσουμε εμείς.
Βρίσκουμε τρόπους, αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις, χωρίς χημικά, και χωρίς να περιμένουμε την ημέρα που το ελληνικό κράτος θα πλημμυρίσει την έρευνα με χρήματα, γιατί ξέρουμε οτι αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ.
Κάντε τις δοκιμές σας και εύχομαι να βοηθηθείτε.
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών
Στηρίξτε τον Melissocosmos κάνοντας like πατήστε το πλήκτρο (ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ)...