Σίγουρα κάποιοι μελισσοκόμοι δείχνουν ιδιαίτερη επιμέλεια στην καλαισθησία των κυψελών τους.
Έχουμε δει κυψέλες ζωγραφισμένες, έχουμε δει κυψέλες παραλλαγής, έχουμε δει κυψέλες δίχρωμες ή και με περισσότερα χρώματα.
Μερικές φορές όμως το απλό είναι εξαιρετικά όμορφο οπότε αυτό θα μάθουμε σήμερα.
Θα δούμε τον τρόπο δηλαδή ώστε οι κυψέλες μας να μοιάζουν με έπιπλα.
Ασφαλώς για να το πετύχουμε αυτό πρέπει οι κυψέλες μας να είναι καινούριες.
Επίσης να πω ότι οι κυψέλες μας καλό είναι να μην φοράνε κλειδιά πριν ολοκληρωθει η βαφή τους.
Παίρνουμε λοιπόν καινούριες άβαφες κυψέλες και τις περνάμε εξωτερικά με φλόγιστρο.
ΠΡΟΣΟΧΗ
Όσο περισσότερο τις κάψουμε τόσο περισσότερο σκούρο θα μας βγει το τελικό αποτέλεσμα.
Αφού ολοκληρώσουμε το κάψιμο των κυψελών μας, τότε μπορούμε να αρχίσουμε το βάψιμο.
Η βαφή τους πρέπει να γίνει με άχρωμο βερνίκι ξύλου εξωτερικής χρήσης.
Όσο περισσότερα χέρια περάσουμε τις κυψέλες μας τόσο μεγαλύτερη αντοχή στον χρόνο θα έχουν.
Μπορούμε να βάψουμε κυψέλες με βερνίκι και χωρίς να τις κάψουμε.
Τότε όμως αυτές θα μας βγουν αρκετά ανοιχτόχρωμες.
Φυσικά υπάρχουν και τα βερνίκια έτοιμα με την απόχρωση που θέλουμε.
Στην περίπτωση αυτή μπορούμε να κάνουμε κυψέλες στην απόχρωση του ξύλου της κερασιάς, της βελανιδιάς, της Τριανταφυλλιάς κτλ.
Δεν ξέρω πάντως και πρέπει να το ξεκαθαρίσω αυτό αν η αντοχή αυτών των κυψελών θα είναι μεγάλη στον χρόνο ή τουλάχιστον εφάμιλλη όσων βάφονται με χρώματα για κυψέλες.
Θεωρώ όμως ότι συν το χρόνο αν φροντιστούν αυτό μπορεί να γίνει εφικτό.
Οπωσδήποτε όμως θα είναι πολύ όμορφες οι κυψέλες μας βαμμένες μόνο με βερνίκι που να αναδεικνύει το χρώμα του ξύλου.