Μια φωτογραφία μέλισσας που δείχνει τη σειρά των τριχών στο σώμα της.
Credit: GREGORY SUTTON, DOM CLARKE, ERICA MORLEY ΚΑΙ DANIEL ROBER
Οι μέλισσες αναζητούν τροφή χρησιμοποιώντας μεταβαλλόμενα ηλεκτρικά πεδία στον αέρα, αλλά το πώς τα εντοπίζουν παρέμεινε ένα μυστήριο για τους ερευνητές.
Μια νέα δημοσίευση στο Proceedings of the National Academy of Sciences προτείνει ότι οι μέλισσες χρησιμοποιούν μικροσκοπικές αισθητήριες τρίχες και σε μικρότερο βαθμό κεραίες για να αισθανθούν το περιβάλλον τους.
Το εύρημα μπορεί να ρίξει φως στη χρήση αισθητηριακών τριχών σε άλλα ζώα, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Πολλά ζώα χρησιμοποιούν την ηλεκτρική υποδοχή για να τα βοηθήσουν να κυνηγήσουν θήραμα. Οι καρχαρίες, τα δελφίνια, οι πλατύποδες και οι έχιδνες έχουν όλα ηλεκτρο-υποδοχείς στο ρύγχος τους που τους βοηθούν να αναζητούν τροφή σε υγρό έδαφος.
Οι μέλισσες, από την άλλη πλευρά, είναι σε θέση να ανιχνεύουν αλλαγές στα ηλεκτρικά πεδία - για παράδειγμα, το είδος που μπορεί να συμβεί καθώς πλησιάζουν ένα λουλούδι - σε ξηρό αέρα. Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ στο Ηνωμένο Βασίλειο ήθελαν να μάθουν πώς.
Με επικεφαλής τον βιολόγο Γκρέγκορι Σάτον, η ομάδα παρακολούθησε τον αντίκτυπο των αισθητήριων τριχών και των κεραιών στους βομβίνους ( Bombus terrestris ) καθώς πετούσαν μέσα από μεταβαλλόμενα ηλεκτρικά φορτία, τα οποία δημιουργήθηκαν τεχνητά χρησιμοποιώντας λέιζερ.
Διαπίστωσαν ότι ο ηλεκτρισμός προκάλεσε τις τρίχες και τις κεραίες να κινούνται «σαν μια άκαμπτη ράβδος, που περιστρέφει τη βάση όπου βρίσκεται ο μηχανοαισθητικός νευρώνας», σαν μοχλός.
Αλλά οι τρίχες βρέθηκαν να είναι πιο ευαίσθητες στα ηλεκτρικά πεδία και να δονούνται με μεγαλύτερη τάση από τις κεραίες.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι σε αντίθεση με τις κεραίες, η αισθητηριακή κίνηση των τριχών στέλνει μηνύματα στο νευρικό σύστημα των μελισσών μέσω της μηχανοαισθητηριακής βάσης, υποδηλώνοντας ότι οι τρίχες είναι το κλειδί της μέλισσας για την παρακολούθηση του περιβάλλοντός της.
Αυτό το εύρημα, σύμφωνα με τους ερευνητές, φέρνει τη «δελεαστική» πιθανότητα ότι η ηλεκτρολήψη θα μπορούσε να είναι ευρέως διαδεδομένη σε όλο τον κόσμο των εντόμων, με ένα τεράστιο φάσμα εφαρμογών πέρα από την απλή αναζήτηση τροφής.
Αρχικά δημοσιεύτηκε από το Cosmos ως Vibrating hairs που βοηθούν τις μέλισσες να «βλέπουν» ηλεκτρικά πεδία.
Μετάφραση Melissocosmos