Η μέθοδος Francesco Mussi για την βαρρόα κερδίζει συνεχώς έδαφος
Έχω πει πολλές φορές εδώ στο Blog των μελισσοκόμων ότι πολλά προβλήματα της μελισσοκομίας και της μέλισσας θα μπορούσαμε να τα λύσουμε πανεύκολα.
Και θα γινόταν αυτό αν αυτοί που κάνουν έρευνες εστίαζαν σε πιο ουσιαστικά θέματα.
Όπως και να έχει όμως, με έρευνα ή χωρίς ότι δεν μπορούν να γράψουν οι έχοντες την τύχη της μελισσοκομίας στα χέρια τους, θα το γράφουν οι ίδιοι οι μελισσοκόμοι, και η ουσία είναι ότι ο κόσμος θα μαθαίνει...
Ο λόγος σήμερα για την βαρρόα.
Ένας μελισσοκόμος από την Ιταλία ο Francesco Mussi εργάζεται για περισσότερα από 40 χρόνια πάνω σε μια μέθοδο βιολογικής καταπολέμησης της βαρρόα.
Προσπαθεί ο άνθρωπος να πείσει την μελισσοκομική κοινότητα και τους ερευνητές αλλά μάλλον αυτό είναι δύσκολο.
Γιατί κακά τα ψέμματα είμαστε όλοι κολλημένα μυαλά.
Ότι κάναν οι παππούδες μας στα μελίσσια, αυτό συνεχίζουμε να κάνουμε ακόμα, και στο θέμα της βαρρόα εμπιστευόμαστε την χημεία και την δραστική ουσία που μας πλασάρει ο κάθε τυχόν, και δεν προχωράμε σε άλλες μεθόδους.
Ευτυχώς όμως η μια μετά την άλλη οι δραστικές ουσίες βγαίνουν off γιατί είμαστε και σαρδανάπαλοι, οπότε αναγκαστικά τα επόμενα 5-10 το πολύ χρόνια θα αναζητήσουμε άλλες λύσεις.
Τι λέει λοιπόν ο Francesco Mussi.
Λέει ότι αν τα κοινά πλαίσια τα βάλουμε λίγο πιο αραιά μέσα στις κυψέλες μας, τότε κατά τον καθαρισμό τους που κάνουν οι μέλισσες πετούν πιο εύκολα κάτω την βαρρόα.
Και αν χρησιμοποιούμε ανοιχτούς πάτους αντιβαρρόα, τότε τελειώνουμε με δαύτη μια και καλή.
Ο Francesco Mussi προτείνει δηλαδή να αλλάξουμε την διάσταση των κηρηθρών και να την κάνουμε πιο μεγάλη.
Το κενό μεταξύ των κηρηθρών πρέπει να είναι 2 cm και τελειώσαμε.
Για να γίνει αυτό πρέπει να βάζουμε 8 αντι 10 πλαίσια στην κυψέλη για να είναι πιο αραιά.
Για να σταθούν τα πλαίσια έτσι όμως πρέπει να υπάρξουν οδηγοί θέσης στην κυψέλη που το κάθε πλαίσιο να μπαίνει στην θέση του και να μην κινείται κατά τις μεταφορές.
Αντιλαμβάνεστε φαντάζομαι ότι ταυτόχρονα η 20αρα διώροφη κυψέλη γίνεται 16αρα.
Πρέπει να πω ακόμα το εξής.
Το 2014 ένας φίλος μου ο Παντελής με κάλεσε να του τρυγήσω τα τρία μελισσάκια του.
Αυτά του τα είχε χαρίσει ένας συγγενής του μελισσοκόμος από τα Ιωάννινα.
Ανοίγοντας τις κυψέλες του Παντελή με έκπληξη διαπίστωσα ότι είχαν 8 αραιά πλαίσια πάνω και κάτω με οδηγούς μάλιστα που έμπαιναν στην θέση τους.
Ήταν μελίσσια γεμάτα μέλι και με πολύ γόνο και μου άρεσαν πολύ.
Υπέφερα λίγο στον τρύγο όμως καθώς εγώ τα καθάρισα και του τα έκανα δεκάρες πάλι τις κυψέλες αδυνατώντας να κατανοήσω τότε την χρησιμότητα αυτής της πατέντας.
Οι μέλισσες είχαν φουσκώσει περισσότερο τα πλαίσια και πλέον ζύγιζαν πολλά κιλά.
Αυτό δυσκόλευε πολύ την κατάσταση στον τρύγο και στην επιθεώρηση, αφού τα πλαίσια έπρεπε να μπαίνουν όλα στην ίδια θέση για να μην σμίγουν μεταξύ τους.
Ο Παντελής δεν ήξερε την χρησιμότητα αυτής της μεθόδου, και εγώ τότε θεώρησα ότι ο Γιαννιώτης μελισσοκόμος ήθελε πλαίσια περισσότερο γεμάτα με μέλι.
Τώρα που θυμάμαι τον πολύ και συμπαγή γόνο όμως και διαβάζω αυτά που λέει ο Francesco Mussi, πιστεύω ότι ο σκοπός ίσως ήταν ο έλεγχος της βαρρόα παρα το περισσότερο μέλι.
Ο Παντελής δεν γνώριζε τίποτα από μελισσοκομία και όταν τον ρώτησα μου είχε πει ότι τον χειμώνα που προηγήθηκε δεν είχε βάλει τίποτα για την βαρρόα.
Αργότερα του έστειλα εγώ και έβαλε ταινίες, μα τα μελίσσια δεν είχαν προσβολή από την βαρρόα.
Δεν ήξερα όμως περι αυτής της μεθόδου καταπολέμησης.
 |
| Στην φωτογραφία ο Francesco Mussi σχεδιάζει τους οδηγούς των πλαισίων που πρέπει να μπαίνουν στην κυψέλη... |
Ο Francesco Mussi λέει ότι οι μέλισσες ρίχνουν κάτω από το σώμα τους την κάθε βαρρόα 20 φορές την ημέρα περίπου.
Καθώς οι κηρήθρες είναι κοντά μεταξύ τους όμως μόλις στα 9 χιλιοστά καταφέρνουν και στέκονται στα τοιχώματα τους και ανεβαίνουν πάλι πάνω στις μέλισσες.
Έτσι αυτός θεωρεί ότι αν η απόσταση των κηρηθρών είναι 2 εκατοστά τότε η βαρρόα αν υπάρχει αεριζόμενος πάτος πέφτει στο έδαφος και πεθαίνει.
Αυτά μας προτείνει ο Francesco Mussi λοιπόν και μας προτρέπει πρώτα να δοκιμάσουμε και μετά να κρίνουμε την μέθοδο του.
Υπάρχουν και άλλες πολλές λεπτομέρειες αλλά δεν θέλω να σας κουράσω.
Υπάρχουν και οι πολέμιοι του, που υποστηρίζουν ότι στην φύση οι μέλισσες χτίζουν στα 9 χιλιοστά, ότι αν βάλουμε ποιο αραιά τις κηρήθρες οι μέλισσες χτίζουν τα κενά και κάνουν πιο βαθιά τα κελιά κτλ.
Αυτός επιμένει όμως ότι ακόμα και έτσι για κάποιο λόγο η βαρρόα πέφτει από το σώμα των μελισσών.
Αυτό ήταν ένα ακόμα αποκαλυπτικό άρθρο από τον Melissocosmo προς τους Έλληνες μελισσοκόμους.
Δεν περιμένω να πιστέψουν την μέθοδο του Francesco Mussi σε καμία περίπτωση.
Αυτό που πιστεύω είναι ότι θα τον βγάλουν μουρλό στην καλύτερη περίπτωση...
Όμως εγώ έστω και κατά τύχη έχω δει την πρόταση του Francesco Mussi και έχω τρυγήσει τέτοια μελίσσια.
Και από αυτήν μου την εμπειρία κρίνω ως σοβαρή την μέθοδο του και την θεωρώ άξια να υπάρχει εδώ στο blog των μελισσοκόμων.
Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να δείτε την επιθεώρηση σε μια κυψέλη που εφαρμόζεται η μέθοδος του Francesco Mussi.
Στην Ιταλία χρησιμοποιούν κυψέλες τύπου Dadant οι οποίες έχουν 12 πλαίσια.
Προκειμένου να επιτευχθεί η προτεινόμενη απόσταση έχουν αφαιρέσει 2 πλαίσια και στο βίντεο την βλέπετε με 9 πλαίσια αραιά μεταξύ τους.
Προσέξτε τους οδηγούς εκεί που πατάνε τα πλαίσια στην κυψέλη.
Melissocosmos ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών
Στηρίξτε τον Melissocosmo κάνοντας like πατήστε το πλήκτρο (ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ)...