Ο ένας απ’ αυτούς λοιπόν όλο παραπονιόταν στον Θεό επειδή ο γείτονας του είχε κατσίκα ενώ αυτός δεν είχε. Και όσο έβλεπε τον γείτονα του να χαίρεται με την κατσίκα του, τόσο και θύμωνε και ζήλευε περισσότερο.
Εμφανίζεται λοιπόν κάποια στιγμή ο Θεός και του λέει…
- Έλα Τάκη, πες μου τέκνο μου κι εσύ τι θέλεις. Ότι ευχή έχεις θα σου την εκπληρώσω. Θέλεις κατσίκα, θέλεις πρόβατα, θέλεις χωράφια, τι θέλεις;
Και απαντά ο Τάκης:
- Θέλω να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα.
Κάθε μέρα, κάθε φορά που κάνω ανάρτηση με τα νέα των ζυγαριών δέχομαι και 2-3 επιθέσεις μελισσοκόμων που αγανακτούν και δεν μπορούν να κρύψουν τον θυμό τους.
Ορισμένοι παρεξηγούνται με το να γράφεις ότι υπάρχουν περιοχές που δίνουν μέλι, γιατί κατ αυτούς αν βγάλουν μέλι και άλλοι μελισσοκόμοι τότε αυτοί δεν θα μπορούν να διαθέσουν το δικό τους.
Έχω παραδείγματα απείρου κάλους να πω.
Σχέδια επί χάρτου, να μου ρίξουν το Blog, να μου κόψουν το ίντερνετ, να εκβιάσουν τις εταιρείες με τις ζυγαριές ώστε να μην μου επιτρέπουν να δημοσιεύω.
Σιχαίνομαι που τα βλέπω και τα μαθαίνω, σιχαίνομαι που έχω τέτοιους συναδέλφους, σιχαίνομαι που στον κλάδο παρείσφρησαν τέτοιοι άνθρωποι.
Η φράση μην το πείτε στον Ξεσφίγγη γιατί θα το μαρτυρήσει έχει γίνει σλόγκαν.
Πείτε το στον Ξεσφίγγη να το μάθει ο κοσμάκης έπρεπε να λέμε αν σκεφτόμασταν συναδελφικά.
Όλα ενοχλούν.
Κάποτε είχα ένα φίλο που με γκρίνιαζε επειδή πωλούσα στην λιανική το μέλι μου 8 ευρώ.
Ρίχνεις την τιμή μου έλεγε, εγώ πουλάω 17 ευρώ κτλ.
Όμως του εξηγούσα ότι οι περισσότεροι πελάτες μου είναι συνταξιούχοι των 300 ευρώ στο χωριό, που ήδη δεν μπορούν να αγοράσουν ένα κιλό μέλι και ζητούν μισόκιλα, αλλά εις μάτην αυτός είχε την γνώμη του.
Ωστόσο κάθε άνοιξη αγόραζε μέλι από εμένα 5 ευρώ το κιλό για να καλύψει τις ανάγκες του, και όταν ερχόταν η ώρα του λογαριασμού, με ζάλιζε στα παζάρια για να μειώσω κι άλλο την τιμή, τότε ξεχνούσε ότι η τιμή που έκανα ήταν χαμηλή γιατί τώρα η υπόθεση αφορούσε τον ίδιο, και όχι τους άλλους...
Αυτό φίλοι μου λέγεται εγωισμός, είναι αρρώστια και πολύ άσχημο κουσούρι στον άνθρωπο.
Ένας φίλος κάποτε έβγαλε πολύ μέλι ελάτου, τις καλές εποχές που ο έλατος έδινε κάθε χρόνο.
Ενώ ένας άλλος είχε το πρόγραμμα του, συγκέντρωνε το μέλι που του περίσσευε το περέδιδε σε μαγαζί όλο μαζί προς 5 ευρώ, τσιμπούσε ζεστό χρήμα πόστα και μετά απολάμβανε τους κόπους του.
Πούλα και μετάνιωνε έλεγαν οι παλιοί.
Ήξερε ο πρώτος φίλος ότι ο δεύτερος πούλησε και τον επισκέφτηκε μια μέρα.
-Φίλε θέλω κάνα δανεικό του λέει ήρθε η ΔΕΗ να μου κόψει το ρεύμα και δυσκολεύομαι.
Μα καλά του λέει ο δεύτερος, εσύ έβγαλες περισσότερο μέλι από εμένα, γιατί δεν πουλάς να κάνεις την δουλειά σου;
-ΑΑΑΑ εγώ δεν τον σκοτώνω τον έλατο απάντησε, αν δεν μου δώσουν 10 ευρώ δεν φεύγει από την αποθήκη.
-Μα καλά βρε άνθρωπε, αν σου δώσουν εσένα 10 ευρώ τότε αυτοί πόσο θα πουλήσουν τι θα βγάλουν, με τέτοια λογική εσύ θα βγάλεις μέλι του χρόνου και θα έχεις απούλητο το περσινό ακόμα.
10 χρόνια να μείνει απούλητο εγώ δεν το σκοτώνω.
-Άκου να δεις λοιπόν, αν δεν είχες μέλι στην αποθήκη θα σου έδινα δανικά να πληρώσεις το ρεύμα σου.
-Το να έχεις μέλι όμως να μην θες να το πουλήσεις και να ζητάς από εμένα δεν το βλέπω σωστό.
Δεν έχεις ανάγκη από δανικά, γιατί το μέλι είναι χρήμα, πούλα και κανε την δουλειά σου.
Αυτή είναι μια πραγματική ιστορία φίλοι μου.
Άλλες πολλές περιπτώσεις και προτάσεις έχω να σταματήσω την ενημέρωση των ζυγαριών.
Με το αιτιολογικό πως αν δουλέψει η Εύβοια, και μπουν πολλοί μελισσοκόμοι θα βγει αρκετό μέλι και δεν θα μπορέσει να πουληθεί και θα πέσουν οι τιμές.
Ο φθόνος μας τυφλώνει τα μάτια και δεν μπορούμε να δούμε πέρα από την μύτη μας.
Δεν είναι εχθρός μας ο Συνάδελφος μας.
Δεν είναι εχθρός μας το Ελληνικό μέλι.
Εχθρός μας είναι το αμφιβόλου ποιότητας εισαγόμενο που βαφτίζεται ως Ελληνικό.
Η Ελλάδα χρειάζεται για ιδία κατανάλωση 18 χιλιάδες τόννους μέλι τον χρόνο.
Είτε βγει πολύ μέλι, είτε δεν βγει η χώρα τόσο καταναλώνει.
Η χώρα παράγει 12 χιλιάδες τόννους μέλι τον χρόνο και για να καλύψει τις ανάγκες της εισάγει άλλους 6 χιλιάδες τόννους μέλι από Κίνα, Αργεντινή κτλ.
Ας υποθέσουμε ότι κάνουμε πόλεμο στους Έλληνες παραγωγούς και αυτοί βγάλουν μόνο την μισή ποσότητα, δηλαδή 6 χιλιάδες τόννους.
Ξέρετε τι θα γίνει;
Οι εγωιστές θεωρούν ότι η έλλειψη θα διπλασιάσει τις τιμές του μελιού.
Οι πραγματιστές λένε ότι η έλλειψη θα διπλασιάσει την εισαγωγή μελιού, που θα πάει στους 12 χιλιάδες τόννους για να καλυφθεί η ζήτηση, αλλά όλο αυτό το αμφιβόλου ποιότητας μέλι που θα κατακλύσει την αγορά θα υποβαθμίσει το προϊόν και τελικά η ζήτηση θα μειωθεί.
Τι μας συμφέρει λοιπόν;
Μας συμφέρει να αυξήσουμε την παραγωγή μελιού, να δημιουργηθεί περίσσευμα και το περίσσευμα αυτό να το εξάγουμε.
Η Ελλάδα λόγω ξηροθερμικού κλίματος έχει εξαιρετικό μέλι, και σύντομα θα αποκτούσε φανατικούς οπαδούς γευσιγνωσίας και η τιμή του μελιού έτσι θα αυξανόταν.
Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αυξήσουμε την τιμή του μελιού.
Αυτό τον δρόμο πρέπει να ακολουθήσουμε.
Αυτή την ευχή να ζητάμε από τον Θεό και όχι να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα!!!
Στηρίξτε τον Melissocosmo κάνοντας like πατήστε το πλήκτρο (ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ)...