Άρθρο που αξίζει να διαβαστεί.
Προερχόμενο από την διεθνή μελισσοκομική βιβλιογραφία.
Μερικές φορές έχουμε την εντύπωση ότι μόνο τα δηλητήρια ή τα νεονικοτινοειδή φυτοφάρμακα μπορεί να βλάψουν τις μέλισσες, ενώ κάποια άλλα μυκητοκτόνα όπως π.χ ο χαλκός θεωρείται ως μη βλαβερός.
Κι όμως, σήμερα θα έχουμε την ευκαιρία να προβληματιστούμε για πιθανές επιδράσεις φυτοφαρμάκων, μυκητοκτόνων φυτοφαρμάκων στις μέλισσες.
Οι μέλισσες έχουν λιπόσωμα που λειτουργεί ως αποθεματικό τροφής.
Το λιπόσωμα αποτελείται από τροφοκύτταρα, τα οποία είναι κύτταρα που περιέχουν κυρίως λίπη, κάποια πρωτεΐνη, γλυκογόνο και ονοκύτταρα, τα οποία είναι εκκριτικά κύτταρα που εμπλέκονται στην παραγωγή κεριού.
Ανατομία μέλισσας
Μελέτες σχετικά με ορισμένες χρήσεις φυτοφαρμάκων, μυκητοκτόνων έχουν αποδειχθεί ότι έχουν αρνητικό αντίκτυπο σε αυτόν τον μηχανισμό στον οργανισμό των μελισσών.
Γιατί ορισμένες από αυτές τις χημικές ουσίες είναι λιποδιαλυτικές τοξίνες.
Αυτές οι χημικές ουσίες έχουν βρεθεί να αποθηκεύονται στη γύρη και στο νέκταρ του φυτού μετά από ψεκασμό, κάτι που μπορεί να παρουσιαστεί ως πρόβλημα των μελισσών, καθώς αυτά αποτελούν πηγή τροφής.
Η κατάποση του μολυσμένου νέκταρος και της γύρης θα μπορούσε ενδεχομένως να αποθηκευτεί στα αποθέματα λίπους του σώματος τους, και να τα διασπάσει.
Με λίγα λόγια ο ποιητής λέει ότι ενώ οι μέλισσες κανονικά πρέπει να δημιουργούν λιπόσωμα κυρίως το φθινόπωρο, ώστε από αυτό το λίπος να αντλούν ενέργεια για να ζήσουν περισσότερο και να ξεχειμωνιάσουν, καταναλώνοντας τοξίνες που υπάρχουν στα άνθη στην γύρη και στο νέκταρ ως κατάλοιπο από ραντίσματα, οι τοξίνες αυτές περνούν στον οργανισμό των μελισσών και διασπούν το λιπόσωμα τους.
Ως συνέπεια αυτό έχει οι μέλισσες να μην έχουν επάρκεια λίπους για τον χειμώνα και να πεθαίνουν πρόωρα.
Όλα αυτά είναι πολύ σημαντικά, καθώς παλαιότερα ξέραμε ότι οι μέλισσες τον χειμώνα μπορεί να ζήσουν έως και 6 μήνες.
Πλέον διαπιστώνουμε ότι οι κυρίως πληθυσμοί χάνονται από το τέλος του φθινοπώρου, ενώ κανονικά θα έπρεπε να φτάσουν να ζουν μέχρι την άνοιξη.
Και συνεχίζει το άρθρο.
Το λιπόσωμα αποτελεί περίπου το 60% του συνολικού σωματικού βάρους μιας προνύμφης μελισσών. Οι μέλισσες που ειναι τροφοί (παραμάνες) έχουν μικρότερο ποσοστό λίπους από ότι οι προνύμφες. Ωστόσο, οι παραμάνες περιέχουν υψηλότερους όγκους λίπους σε σύγκριση με τις συλλέκτριες.
Οι συλλέκτριες είναι ελαφρύτερες λόγω της απώλειας αυτών των αποθεμάτων λίπους από το σώμα τους, επιτρέποντας έτσι την εύκολη πτήση.
Αντί να βασίζονται στο λιπόσωμα, οι συλλέκτριες μπορούν διατηρούνται καταναλώνοντας μέρος γύρης και νέκταρος από αυτό που συλλέγουν.
Προνύμφη μέλισσας
Δεδομένου ότι ορισμένα μυκητοκτόνα και εντομοκτόνα είναι διαλυτά στα λιπίδια, θα ήταν ενδιαφέρον να διερευνηθεί κατά πόσον υπάρχουν ίχνη αυτών των χημικών ουσιών στο λιπόσωμα των μελισσών. Καθώς δε το λιπόσωμα μεταβολίζεται από τις μέλισσες ως προνύμφες ή κατά τη μετάβασή τους από τις παραμάννες, οι τοξίνες αυτές απελευθερώνονται στο σύστημα των μελισσών; Εάν είναι, έτσι τότε επηρεάζουν τη φυσική κατάσταση της μέλισσας;
Η προκαταρκτική έρευνα σχετικά με αυτά τα ερωτήματα έδειξε ότι έχουν πραγματοποιηθεί ελάχιστες μελέτες σχετικά με το εάν οι χημικές αυτές ουσίες αποθηκεύονται ή όχι στο λιπόσωμα των μελισσών. Υπήρχε επίσης έλλειψη στοιχείων σχετικά με τον τρόπο εκχύλισης λιπιδίων από το λιπόσωμα για ανάλυση. Στόχος μας είναι να βρούμε μια κατάλληλη μέθοδο για την εξαγωγή λιπιδίων από το λιπόσωμα των μελισσών, ώστε να μπορέσουμε να το μελετήσουμε για να καταλήξουμε εάν υπάρχουν πιθανές χημικές ουσίες αποθηκευμένες και αν ναι, ποιες χημικές ουσίες αποθηκεύονται. Αυτό το έργο θα μπορούσε στη συνέχεια να οδηγήσει στη διαπίστωση του πώς αυτές οι τοξίνες επηρεάζουν τις μέλισσες.
Μετάφραση Melissocosmos
Στηρίξτε τον Melissocosmo κάνοντας like πατήστε το πλήκτρο (ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ)...