Τι μου ήρθε και ψαχούλευα;
Σκέφτηκα να γράψω για την χρήση του σκόρδου ενάντια στην Νοζεμίαση.
Ξέρετε, υπάρχει ένας μύθος που λέει ότι οι Ναζί μοίρασαν ζάχαρη στους κατακτημένους λαούς, σε όσους ήταν μελισσοκόμοι για να ταΐζουν αυτοί τα μελίσσια τους, αλλά προκειμένου την ζάχαρη να μην την καταναλώνουν οι άνθρωποι, πρόσθεσαν μέσα σκόρδο, ώστε να μυρίζει άσχημα.
Και όταν οι μελισσοκόμοι έδωσαν αυτή την ζάχαρη στα μελίσσια τους βρήκαν ότι αυτά θεραπεύθηκαν από την Νοζεμίαση.
Λοιπόν ωραία αυτή η ιστορία, αλλά είναι ένα παραμυθάκι.
Γιατί αν κάποιος χάνει το παιδί του από πείνα λίγο θα τον νοιάζει αν η ζάχαρη έχει μέσα σκόρδο, θα την φαει μια χαρά ο πεινασμένος και έτσι.
Το δεύτερο αμφισβητήσιμο στοιχείο είναι ότι οι Ναζί ενδιαφέρθηκαν για τα μελίσσια των κατακτημένων λαών.
Και το τρίτο αν την δεκαετία του 40 η Νοζεμίαση υπήρχε στην Ευρώπη.
Η αλήθεια είναι ότι στο εξωτερικό δεν έχω βρει τίποτα που να κάνει λόγο για χρήση σκόρδου που να ωφελεί κατά της Νοζεμίασης.
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι το σκόρδο βοηθάει, αυτή όμως είναι προσωπική μου γνώμη και δεν θέλω να την επιβάλω σε κανέναν.
Ορισμένοι Έλληνες ερευνητές κατά καιρούς υποστηρίζουν ότι έχουν κάνει έρευνα και βρήκαν ότι το σκόρδο δεν δουλεύει.
Για να είμαι όμως δίκαιος πρέπει να πω ότι ούτε τέτοιες έρευνες είδα να έχουν δημοσιευτεί κάπου.
Και από την μια και από την άλλη πλευρά, και υπέρ και κατά δηλαδή στοιχεία αποδείξεις εγώ δεν βρήκα, παρά μόνο λόγια.
Βρήκα κάτι άλλο όμως.
Ότι το εκχύλισμα Δάφνης σε σιρίπι σε ποσοστό 1% αποδεδειγμένα δρα κατά της Νοζεμίασης και κατά της Βαρρόα.
Ποιο κάτω θα δείτε μόνοι σας τα στοιχεία.
Εγώ το μόνο που θα πω είναι πως όπου βλέπετε το όνομα L. nobilis, είναι το λατινικό όνομα της Δάφνης, αφού την λένε laurus nobilis, ενώ εμείς την ξέρουμε είτε ως Δάφνη είτε ως Βαγιά.
Official journal of the Institut National de la Recherche Agronomique (INRA) and Deutschen Imkerbundes e.V. (D.I.B.)
Αυτή η μελέτη αξιολόγησε τη δραστικότητα φυτικών εκχυλισμάτων στην ανάπτυξη της Nosema ceranae και την μετάδοση στον ξενιστή Apis mellifera .
Οι μέλισσες τροφοδοτήθηκαν με εμπλουτισμένα σιρόπια μετά από τεχνητη μόλυνση με Nosema ceranae.
Το μείγμα περιείχε και εκχυλίσματα από Artemisia absinthium, Allium sativum, Laurus nobilis και Ilex paraguariensis αραιωμένα σε σιρόπι σε συγκεντρώσεις 1% και 10%.
Η εξέταση την 19η ημέρα μετά τη μόλυνση έδειξε ότι η συγκέντρωση 1% εκχυλίσματος L. nobilis ανέστειλε σημαντικά την ανάπτυξη του N. ceranae .
Ενω το Absinth, που έχει αναφερθεί προηγουμένως ως αποτελεσματικό έναντι του Nosema apis, δεν μείωσε τον αριθμό των σπόρων Ν. ceranae καθ 'όλη τη διάρκεια του πειράματος.
Μειγματα με δοση 10% έδειξαν υψηλή τοξικότητα σε μολυσμένες μέλισσες, αλλά επίσης σημαντική μειωση την ανάπτυξη παρασίτων βαρρόα.
Η παρούσα μελέτη αποτελεί την πρώτη αναφορά της δράσης φυτικών εκχυλισμάτων έναντι του Microsporidian Ν. Ceranae και την αξιολογιση των φυσικών ουσιών ως εναλλακτική λύση για την αντιπαρασιτική θεραπεία.
Για να σας βάλω όμως και εσάς να ψαχτείτε λίγο θα σας πω αυτό.
Αν ψάξετε στο wikipedia για την θεραπεία της Νοζεμίασης θα βρείτε ότι αναφέρει τρία στοιχεία που την καταπολεμούν.
Το πρώτο είναι το Fumidil B ως γνωστόν όμως έχει καταργηθεί και απαγορευτεί.
Το δεύτερο είναι η μεθανάλη κοινώς η φορμόλη.
Και το τρίτο είναι το οξικό οξύ..
Το οξικό οξύ είναι το κύριο συστατικό του ξυδιού.
Αν θυμάμαι καλά δεν πέρασαν παρά λίγες μόνο ημέρες από όταν ο Melissocosmos δημοσίευσε έρευνα από το Ιράν, που υποστηρίζει ότι το μηλόξιδο καταπολεμά την Νοζεμίαση το ίδιο καλά με το φουμινίλ.
Αυτά για την ιστορία.
Στηρίξτε τον Melissocosmo κάνοντας like στην σελίδα του...