Μπαλωθιές ανταλλάζουν μελισσοκόμοι και ερευνητές στα φανερά μάλιστα το τελευταίο διάστημα.
Και δεν μιλάω για την γνωστή κόντρα που έχω εγώ με την ερευνητική κοινότητα αλλά για νέα μέτωπα που άνοιξαν χωρίς να βάλω καν το χέρι μου εγώ.
Ασφαλώς στην κόντρα αυτή η δική μου θέση είναι με τους μελισσοκόμους αφού είναι συνάδελφοι μου άσχετα αν στενοχωρηθήκαμε και λίγο μεταξύ μας παλαιότερα.
Οι δύσκολες στιγμές που με βρήκαν από το καλοκαίρι και το φόρτο εργασίας με το μάζεμα των ελιών αυτή την εποχή δεν μου επέτρεψαν να ασχοληθώ με το θέμα.
Θα πω προς το παρόν μόνο λίγα πράγματα.
Να ξέρετε ότι η πηγή του θυμού ξεκινάει από τα μελισσοκομικά σεμινάρια που κάνουν πλέον κάποιοι μελισσοκόμοι και που είναι πολύ επιτυχημένα.
Φαίνεται ότι ο κόσμος τα προτιμάει και αυτό ενοχλεί τους ερευνητές.
Ξέρετε γιατί ο κόσμος τα προτιμάει όμως;
Επειδή ο μελισσοκόμος δεν μιλάει ξύλινη γλώσσα, και επειδή σταχυολογεί κορυφαίες ειδήσεις έρευνας του εξωτερικού.
Οι ερευνητές δυσκολεύονται να πιάσουν αυτό τον ρυθμό.
Δεν μπορούν να πουν δηλαδή, ότι σύμφωνα με έρευνα Ρώσων, Αργεντινών, ή Αυστραλών βρέθηκε αυτό και αυτό, γιατί τότε θα φανεί η γύμνια τους και το έργο που δεν έχουν.
Ο μελισσοκόμος δεν έχει κανένα πρόβλημα να χρησιμοποιήσει τέτοια στοιχεία όμως οπότε βγάζει ενδιαφέρουσες ειδήσεις στις ομιλίες του και τα σεμινάρια του είναι ποιο επιτυχημένα.
Επιπλέον ο ακροατής των σεμιναρίων, γνωρίζει ότι στο εξωτερικό γίνονται τακτικότατες συγκεντρώσεις μελισσοκόμων που μιλούν για τα προβλήματα του κλάδου.
Αυτό του δίνει άλλο ένα κίνητρο να στηρίξει τέτοιου είδους δραστηριότητες, αφού θέλει να σπρώξει προς τα εκεί την κατάσταση.
Ο παλαιών αρχών μέσος ερευνητής όμως νιώθει ότι ετσι του παιρνουν την μπουκια απο το στομα και αντιδρα.
Αρχιζει να πεφτει πολυ χαμηλα και να εκστομίζει μειωτικούς χαρακτηρισμους.
Αυτο ειναι η αιτια λοιπον.
Εγω θελω να τελειωνουμε με το παλιο.
Να ευχηθώ καλοφαγωτη την συνταξη στους παλιους και να στηριξουμε τους νεους υπο τον ορο οτι θα κοιταξουν μπροστα θα ασχοληθουν με την πραγματικη ερευνα και θα περιοριστούν στις αρμοδιότητες τους.
Ασφαλως δεν βαζω ολους τους παλιους στο ιδιο τσουβαλι ομως.
Υπαρχουν και ατομα που εκτιμω πολυ, οπως τον καθηγητη Μ. Υφαντίδη που τον θεωρω Εθνικό κεφαλαιο.
Παρολα αυτα νιωθω οτι οι νεοι πρεπει να στηριχτουν και τασομαι στο πλευρο των μελισσοκομων οπου και πιστευω οτι θα κερδισουν αυτο τον πολεμο στο τελος.
Αυτα προς το παρον
Μην μιλατε απαξιωτικά, καθως μπορουμε και εμεις να μιλησουμε στον ιδιο τονο για εσας αγαπητοι κυριοι και κυριες....
Στηρίξτε τον Melissocosmo κάνοντας like στην σελίδα του...