Η βαρρόα μπήκε στην μελισσοκομική μας ζωή στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του 1970.
Τα πρώτα χρόνια ήταν πολύ δύσκολα, αλλά σιγά σιγά βρέθηκαν θεραπείες και σκευάσματα που σχεδόν έλυσαν το πρόβλημα.
Στις μέρες μας η θεραπεία της βαρρόα δεν λογαριάζεται τόσο με την αποτελεσματικότητα ενός σκευάσματος καθώς αυτή θεωρείται δεδομένη, όσο με την ευκολία χρήσης αυτού.
Ο μελισσοκόμος ψάχνει εύκολες και αποδοτικές χρήσεις.
Θα δούμε μέσα από μερικές αναρτήσεις του Melissocosmou τις περισσότερες δραστικές ουσίες χημικές ή οργανικές που κυκλοφορούν στο εμπόριο και θα μάθουμε πως δρουν αυτές προκειμένου να τις χρησιμοποιούμε σωστά και με μέτρο.
Σήμερα θα μιλήσουμε για την δραστική ουσία Θυμόλη.
Αυτή η δραστική ουσία κυκλοφορεί νόμιμα στην Ελλάδα από τα σκευάσματα Apiguard, και
Thymovar.
Το Apiguard στην Ελλάδα με δραστική ουσία την θυμόλη την βρίσκουμε με τιμή περίπου 3.8 ευρώ την κάθε λουκούμι - τζελ ή αλλιώς περίπου 38 ευρώ την συσκευασία των 10 τεμαχίων.
Κάθε μελίσσι χρειάζεται δυο τζελ για θεραπεία.
Ας δούμε με τι τρόπο δρα κατά της βαρρόα.
Μέχρι στιγμής έχουμε μιλήσει μόνο για τις συνθετικές χημικές ουσίες.
Άλλες ουσίες που υπάρχουν στη φύση είναι γνωστές ως «οργανικές».
Τα φυτά, είναι γνωστό ότι συνεχώς εξελίσσουν τρόπους επιβίωσης έναντι παρασίτων.
Ως εκ τούτου, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι αρκετές ουσίες από τα φυτά έχουν αποτελέσματα εντομοκτόνου ή μυκητοκτόνου.
Σε αντίθεση με τις συνθετικές χημικές ουσίες που είναι γενικά σχεδιασμένες κατά ενός συγκεκριμένου στόχου, οι φυτικές ουσίες μπορεί να καταπολεμούν ταυτόχρονα πολλά διαφορετικά παράσιτα.
Τα αιθέρια έλαια έχουν δείξει ότι έχουν εντομοκτόνα αποτελέσματα και η θυμόλη, που προέρχεται από το θυμάρι, χρησιμοποιείται συχνότερα έναντι του ακάρεως varroa. Όπως και με τις προηγούμενες θεραπείες, τα περισσότερα από αυτά που γνωρίζουμε για το πώς λειτουργεί η θυμόλη προέρχονται από στοιχεία για έντομα.
Μερικά αιθέρια έλαια εμφανίζονται να έχουν νευροτοξικές επιδράσεις μέσω δέσμευσης και επηρεάζοντας τη λειτουργία των υποδοχέων της οκτοπαμίνης. Επιπλέον, η θυμόλη δεσμεύεται με τους υποδοχείς τυραμίνης, οι οποίοι σχετίζονται με τους υποδοχείς της οκτοπαμίνης αλλά η λειτουργία τους δεν είναι πλήρως κατανοητή.
Υπάρχουν περαιτέρω ενδείξεις ότι η θυμόλη επηρεάζει τη λειτουργία των υποδοχέων γ-αμινοβουτυρικού οξέος (GABA) στα έντομα, τα οποία είναι επίσης σημαντικά για τη λειτουργία του νευρικού συστήματος.
Η παρουσία πολλαπλών στόχων για την θυμόλη καθιστά πιο δύσκολη την εμφάνιση ανθεκτικότητας στην βαρρόα.
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν δημοσιευμένες αναφορές σχετικά με την αντίσταση των ακάρεων στην θυμόλη. Αυτό δεν σημαίνει ότι η αντίσταση στην θυμόλη είναι αδύνατη. Ένας τρόπος με τον οποίο θα μπορούσε να προκύψει αντίσταση θα ήταν η βελτίωση του συστήματος αποτοξίνωσης του ακάρεως. Ως εκ τούτου, εξακολουθεί να είναι η καλύτερη πρακτική εναλλαγής θυμόλης με άλλες θεραπείες.
Η θυμόλη δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε θερμοκρασίες μικρότερες των 15C καθώς τότε δεν εξατμίζεται καλά και δεν γίνεται <150 c="">σωστή θεραπεία.
<150 c="">Επίσης δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες των 30C καθώς τότε εξατμίζεται απότομα με αποτέλεσμα να έχει αρνητικές συνέπειες στις βασίλισσες στον γόνο και στο σμήνος που πολλές φορές εγκαταλείπει την κυψέλη.
Στηρίξτε τον Melissocosmo κάνοντας like στην σελίδα του...