Δεν θέλω να κρίνω το συνέδριο των Ιωαννίνων αν και έχω άποψη και απάντηση καλή σε όλα όσα συνέβησαν και ειπώθηκαν.
Επέλεξα να μην το στηρίξω, να μην συμμετάσχω και να μην ασχοληθώ καν.
Και μου αρέσει αυτή μου η επιλογή.
Γιατί θέλω να μείνει μακριά από εμένα η διχόνοια και η διάσπαση.
Κάνω μόνο λίγες σκέψεις.
Αλήθεια, σε συνέδριο των Ελλήνων ερευνητών τι δουλειά έχουν να συζητηθούν τα συνδικαλιστικά μας θέματα;
Άραγε όταν οι Έλληνες γεωπόνοι κάνουν συνέδρια θέλουν να καθορίζουν την μοίρα της ΠΑΣΕΓΕΣ;
Στο εξωτερικό έχουμε ανάλογο φαινόμενο;
Οι ξένοι μελισσοκομικοί ερευνητές και τα πανεπιστήμια μπλέκονται στα συνδικαλιστικά θέματα των μελισσοκόμων;
Η απάντηση είναι όχι.
Όπως εμείς οι μελισσοκόμοι δεν εμπλεκόμαστε στα συνδικαλιστικά των Ελλήνων ερευνητών έτσι και αυτοί δεν νοείται να θέλουν να έχουν λόγο στα δικά μας.
Το ξέρετε ότι και οι Έλληνες ερευνητές έχουν εκλεγμένο προεδρείο που τους εκπροσωπεί;
Ρωτήθηκε ποτέ η γνώμη κανενός μελισσοκόμου για το τι θα πράξουν και ποιον θα εκλέξουν;
Συζητήθηκαν τα συνδικαλιστικά θέματα των Ελλήνων ερευνητών σε αυτό το συνέδριο;
Πάλι η απάντηση είναι όχι.
Για σκεφτείτε λίγο λοιπόν αν κάποιοι γεωπόνοι τολμούσαν να δημιουργήσουν πρόβλημα στην πανίσχυρη αγροτική ομοσπονδία τι θα γινόταν;
Νομίζω ότι στην καλύτερη περίπτωση θα τους είχαν πατήσει με τα τρακτέρ.
Στην μελισσοκομία ωστόσο υπάρχουν ορισμένοι σφουγγοκωλάριοι που φωνάζουν ζήτω ζήτω.
Έχω την εντύπωση όμως ότι και για αυτούς άνοιξε ο ασκός του αιολου και θα καλοπερασουν...
Στηρίξτε τον Melissocosmo κάνοντας like στην σελίδα του...