20 μελίσσια του συναδέλφου Ανδρέα Σαράκη στον κάμπο του Αγρινίου έγιναν στάχτη όταν παιδιά τσιγγάνων έβαλαν φωτιά σε διπλανό χωράφι.
Η φωτιά ξέφυγε με αποτέλεσμα να καούν τα μελίσσια.
Το θέμα είναι όμως ότι ο συνάδελφος δεν δικαιούται αποζημίωση από τον ΕΛΓΑ καθώς η φωτιά ήταν αιτία εμπρησμού.
Ο ΕΛΓΑ αποζημιώνει μόνον όταν μια φωτιά προέρχεται από φυσικά αίτια, π.χ κεραυνός, οπότε στην παρούσα περίπτωση ο μελισσοκόμος μένει ξεκρέμαστος.
Στην περίπτωση αυτή ο νόμος λέει ότι ο εμπρηστής πρέπει να αποζημιώσει την καταστροφή.
Στην παρούσα περίπτωση έχουμε τσιγγάνους όμως και μάλιστα παιδιά οπότε η αποζημίωση παει περίπατο και η περιουσία του ανθρώπου έγινε άνθρακας.
Βλέπουμε λοιπόν ένα ακόμα κυριολεκτικά καυτό θέμα όπου οι μελισσοκόμοι είναι κυριολεκτικά εκτεθειμένοι από τους νόμους ενός άδικου κράτους, αν σκεφτεί κανείς ότι ο μελισσοκόμος πληρώνει ασφάλιστρα στον ΕΛΓΑ προκειμένου να είναι καλυμμένος από ζημιές στα μελίσσια του.
Ο κρατικός οργανισμός βρίσκει παραθυράκια στον νόμο προκειμένου να ξεγλιστράει και να μην αποζημιώνει.
Τονίζω ότι σε άλλες χώρες της Ε.Ε οι ασφάλειες είναι ιδιωτικές και καλύπτουν μέχρι και τις κλοπές.
Στην Ελλάδα απαγορεύεται να ασφαλίσεις σε ιδιωτική εταιρεία τα μελίσσια σου παρότι ο ΕΛΓΑ δεν αποζημιώνει όλο το φάσμα των ζημιών που μπορεί να προκληθούν στην περιουσία σου.
Αν είχαμε μια σοβαρή ομοσπονδία, αυτό το θέμα μπορούσε να το λύσει πολύ εύκολα προσφεύγοντας στο Ευρωπαϊκό δίκαιο.
Δεν έχουμε όμως και ούτε θα αποκτήσουμε τουλάχιστον για την επόμενη δεκαετία.
Στηρίξτε τον Melissocosmo κάνοντας like στην σελίδα του...