Ήταν Οκτώβριος του 2013 και είχε προηγηθεί μια νύχτα όπου η φύση είχε ξεπεράσει τον εαυτό της.
Δέντρα είχαν σπάσει, ρέματα είχαν φουσκώσει, ποταμοί είχαν υπερχειλίσει.
Τα μελισσάκια μας βρισκόντουσαν στο φθινοπωρινό ρείκι και από πλευράς πλημμύρας δεν κινδύνευαν αφού ήταν σε ύψωμα.
Ήμασταν ανήσυχοι όμως και το επόμενο πρωί τρέξαμε να δούμε αν ήταν όλα καλά.
Πριν φτάσουμε, ένας πλάτανος που ήταν λίγο πριν τα μελίσσια μας έδωσε την βίαιη εικόνα που προηγήθηκε την νύχτα, αφού είχε κυριολεκτικά γίνει κομμάτια.
Όταν πήραμε την στροφή και κοιτάξαμε προς τα μελίσσια χλωμιάσαμε.
Διώροφα και βαριά μελίσσια είχαν μπατάρει.
Ευτυχώς που δεν αργήσαμε, που δεν έμειναν μέρες σε αυτή την κατάσταση.
Έτρεξα να τα σηκώσω, ήταν η μοναδική υπηρεσία που μπορούσα να τους προσφέρω εκείνη την στιγμή.
Η φωτογραφία μάρτυρας της στιγμής που δύσκολα θα ξεχάσουμε.
Κάθε φορά που επικρατούν ακραίες συνθήκες οι στιγμές αυτές έρχονται στο μυαλό μας.
Μια φωτογραφία του Melissocosmou που κάνει τον γύρω του διαδικτύου.
Να πω ακόμα ότι έχω βρει φωτογραφίες μου που τις χρησιμοποιούν ακόμα και εταιρείες ως δικές τους για να προωθήσουν τα προϊόντα τους.
Η ειρωνεία είναι ότι αυτό που δείχνει η φωτογραφία δεν είναι καν δικό τους προϊόν.
Ακόμα και στο Ebay χρησιμοποιούν φωτογραφίες των μελισσιών μου για πωλήσεις διαφόρων προϊόντων.
Ασφαλώς δεν έχω καμία σχέση με αυτά, δεν πουλάω τίποτα από εξοπλισμό και τίποτα στο Ebay.
Αυτά λοιπόν.
Κρατάμε ότι ακόμα και τα διώροφα μελίσσια αναποδογυρίζουν αν ο αέρας είναι δυνατός, γι αυτό μετά από ακραίες καιρικές συνθήκες πρέπει να σπεύδουμε στα μελίσσια μας όταν κοπάσουν αυτές.
Melissocosmos