Νομίζω πως έχω ξαναπεί ότι έχω γνωρίσει μελισσοκόμους στην ζωή μου που δεν θα έπρεπε να είναι μελισσοκόμοι.
Και ότι πολλές φορές είναι να απορεί κανείς για το πως γίνεται και επιβιώνει η μέλισσα σε τέτοια χέρια.
Έχω δει μελισσοκόμο να ανοίγει με τσαπί τις κυψέλες και άλλον να βάζει αρωματικό δεντράκι αυτοκίνητου μέσα στις κυψέλες.
Έσκασε το μελίσσι στην τροφοδοσία, περισσότερο δεν παει πραγματικά, και άφησε κάποια πλαίσια στο κέντρο της κυψέλης, ούτε δεξιά ούτε αριστερά δηλαδή.
Αν δεν τα έβαζε κέντρο εξάλλου δεν θα χωρούσε ο τροφοδότης.
Ασφαλώς το μελίσσι έχτισε κεριά, τα γέννησε κιόλας η βασίλισσα και ο συνάδελφος αυτός με το πάσο του αποφάσισε να χαλάσει τα κεριά αυτά.
Το έκανε όμως χωρίς μέριμνα για τον γόνο, χωρίς να προσέχει μη σκοτώσει την βασίλισσα, χωρίς την παραμικρή ιδέα για το πως φερόμαστε σε ένα μελίσσι.
Το μελίσσι δεν είναι παιχνίδι όμως να κάνουμε ότι μαλακία μας καπνίσει.
Θέλει σεβασμό και σωστές κινήσεις.
Η μελισσοκομία είναι τέχνη, δεν είναι μια απλή εργασία.
Τι να πω λοιπόν, ας μην πω περισσότερα και μου ανεβαίνει η πίεση.
Δείτε το βίντεο.
Melissocosmos