Του Παύλου Καζινιεράκη
Αυτό το κείμενο απευθύνεται σε μελισσοκόμους που φτιάχνουν μόνοι τους τις κυψέλες τους και χρησιμοποιούν κινητούς πάτους με συρόμενο μόνο η διπλό συρτάρι.
Εγώ χρησιμοποιώ και του δύο τύπους συρταριού ανάλογα την περίσταση και την εποχή.
Ότι θα γράψω είναι δίκη μου άποψη και δεν σημαίνει ότι είναι και αποδεκτή από όλους.
Σαν αρχή σας λέω ότι εδώ και κάποια χρόνια δεν χρησιμοποιώ ξύλινα συρτάρια στους κινητούς πάτους των κυψελών μου ,αλλά δεν είναι η στιγμή να το αιτιολογήσω.
Παράλληλα πότε δεν κατασκευάζω να κλείνουν ερμητικά τα συρόμενα ή συρόμενο συρτάρι.
Το συρτάρι από τον κινητό πάτο έχει μια απόσταση 3-4 χιλιοστών με αποτέλεσμα πάντα να υπάρχει ένα ρεύμα αέρα τον χειμώνα (εάν τα χρησιμοποιήσω).
Το καλοκαίρι τα συρτάρια δεν τα τοποθετώ.
Αυτό όμως που είναι πολύ χρήσιμο να κάνετε είναι ότι το ξύλο περιμετρικά του πάτου να είναι κεκλιμένο προς το κέντρο τις σήτας περίπου 3 χιλιοστά.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ότι υγρασία και αν τρέξει από τα πλαϊνά μέρη της κυψέλης
φτάνοντας στον πάτο να κυλήσει προς την σήτα και να έχει διαφυγή προς το ή τα συρτάρια.
Παράλληλα και η κυψέλη καλό θα είναι να έχει και μία ρύση μπροστά η πίσω,αλλά και αν δεν έχει δεν πειράζει γιατί το ρεύμα του αέρα στεγνώνει την οποία υγρασία που έχει κάτσει πλέων στα συρτάρια.
Με αυτόν τον τρόπο δεν θα δείτε περιμετρικά και στις γωνίες υγρασία μούχλα και βρώμια αυτό τουλάχιστον συμβαίνει στις δικές μου κατασκευές.
Πιστεύω ότι αυτό θα ήταν κάλο να το εφαρμόσουν και οι κατασκευαστές στις ξύλινες αλλά και στις πλαστικές κυψέλες.
Παραθέτω και φωτογραφίες κατασκευής για του λόγου το αληθές.
Ευχαριστώ.
Καζινιεράκης Παύλος