Όταν βλέπω αρρενοτόκο μελίσσι είναι κάτι που με στενοχωρεί πάρα πολύ.
Ίσως γιατί νιώθω ότι χάνεται ένα μελίσσι, ίσως γιατί νιώθω ευθύνη που δεν πρόλαβα να το σώσω πριν γίνει αρρενοτόκο, ή ίσως γιατί στα πρώτα μου μελισσοκομικά βήματα ένα αρρενοτόκο μελίσσι με παίδεψε πάρα πολύ, και παρ όλες τις προσπάθειες μου τότε δεν είχα καταφέρει να το γλιτώσω.
Τώρα, μετά από πολλές προσπάθειες έχω εξοικειωθεί με το φαινόμενο, και σε πολλές περιπτώσεις έχω σώσει αρκετά αρρενοτόκα μελίσσια που εξελίχτηκαν πολύ καλά.
Κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει τους καλοκαιρινούς μήνες πολύ χαλαρά.
Τότε υπάρχει πολύς διαθέσιμος χρόνος, και η εποχή δεν επείγει για ανάπτυξη και συγκομιδή σε σύντομο χρόνο.
Πριν από καιρό σε μια ανάρτηση σας είχα πει ότι βρήκα ένα μελίσσι ορφανό, και ότι του έδωσα γόνο από άλλο μελίσσι να βγάλει νέα Βασίλισσα.
Όταν του έδωσα τον γόνο το τροφοδότησα και μετά από μερικές ημέρες το άνοιξα και είδα ότι το μελίσσι είχε φτιάξει αρκετά βασιλικά κελιά και τα είχε σφραγίσει κιόλας.
Από αυτά χάλασα τα πιο μικρά και άφησα μερικά που ήταν μεγάλα και φανταχτερά, και που σφραγίστηκαν τελευταία.
Έτσι μας λένε οι μεγάλοι δάσκαλοι της μελισσοκομίας ότι από τέτοια βασιλοκελιά θα προκύψουν μεγάλες και καλές βασίλισσες, γιατί σε αυτά τα βασιλοκελιά το σκουλήκι που επιλέχτηκε ήταν μικρής ηλικίας όπως ενδείκνυται δηλαδή για αυτές τις περιπτώσεις, αλλά και το μέγεθος τους μαρτυρούσε ότι αυτά τα κελιά ήταν καλοταϊσμένα.
Από τον χρόνο που σφραγίστηκαν τα βασιλικά κελιά αυτά υπολογίζω ότι η νέα βασίλισσα πρέπει να βγήκε από το κελί της, και υπολόγισα και τον χρόνο που χρειάζεται για το ζευγάρωμα και επίσης τον χρόνο για να αρχίσει να γεννάει.
Έτσι κάποιες ημέρες αργότερα είπα να ανοίξω το μελίσσι να δω τι έγινε…
Πίστευα ότι η νέα βασίλισσα αν δεν είχε γεννήσει θα πρέπει να είχε ήδη ζευγαρώσει,και θα ετοιμαζόταν να γεννήσει, αυτό το καταλαβαίνουμε βλέποντας τις εργάτριες να κάνουν χώρο στη μέση των πλαισίων για να γεννήσει η βασίλισσα.
Ανοίγοντας όμως την κυψέλη με τσάκισε κρύος ιδρώτας μπρος στο θέαμα.
Το μελίσσι ήταν αρρενοτόκο.
Και μάλιστα μιλάμε για πολλά κηφηνοκελιά μεταξύ των οποίων και πολλά σφραγισμένα.
Άρχισα να σκέφτομαι τι μπορεί να έγινε;
Γιατί συνέβη αυτό;
Πιθανολογώ ότι ξέρω τι συνέβη...
Και θέλω να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου αυτές, προκειμένου και οι νέοι που διαβάζουν το Blog να μαθαίνουν ορισμένα πράγματα.
Ας τα πάρουμε από την αρχή όμως.
Όμως το μελίσσι είχε ηδη προχωρήσει σε αντικατάσταση απο καιρό, και πιθανόν η νέα μάνα χάθηκε στο γαμήλιο ταξίδι της.
Έτσι παρέμεινε μερικές ημέρες αβασίλευτο μέχρι να το πάρω χαμπάρι, και όταν το άνοιξα βούιζε πάρα πολύ δυνατά.
Το κοίταξα αν ήταν αρρενοτόκο και διαπίστωσα ότι δεν ήταν, αλλά ήταν οριακά τα πράγματα να γίνει.
Του έδωσα γόνο και έφτιαξε βασιλοκελιά, και μετά από λίγες μέρες το άνοιξα και χάλασα ορισμένα, και μετά το άφησα ήσυχο.
Σε αυτό λοιπόν το διάστημα το μελίσσι έγινε αρρενοτόκο.
Αυτό δεν είναι και τόσο φυσιολογικό όμως.
Η παρουσία του φρέσκου γόνου που έδωσα έπρεπε να αποτρέψει το μελίσσι από την αρρενοποίηση.
Ωστόσο δεν είναι κάτι που δεν έχει ξαναγίνει.
Τι έγινε όμως με τις βασίλισσες που υπήρχαν στα βασιλοκελιά που είχα δει;
Αυτές λοιπόν βγήκαν, ήταν φανερό αφού είδα τα κελιά που είχαν βγει κανονικά οι βασίλισσες, και ορισμένα από αυτά ήταν φαγωμένα στο επάνω μέρος τους.
Πράγμα που σημαίνει ότι κάποια βασίλισσα που βγήκε πρώτη έκοψε κάποια από τα υπόλοιπα κελιά.
Συμπεραίνω λοιπόν ότι το μελίσσι έγινε αρρενοτόκο, και συνεχίζει να είναι, αλλά αισιοδοξώ ότι έχει και βασίλισσα που δεν άρχισε όμως να γεννάει ακόμα.
Κηφήνες από την γέννα των ψευδομάνων της κυψέλης δεν έχουν προλάβει να εκκολαφτούν ακόμα, και άρα αυτοί που ήταν εκεί έχουν έρθει από άλλες κυψέλες.
Όμως δεν κατάφερα να εντοπίσω τη νέα βασίλισσα αφού ο πληθυσμός είναι πολύς.
Το μελίσσι τώρα δεν βουίζει καθόλου σαν ορφανό, αλλά αυτό δεν λέει και πολλά γιατί και τα αρρενοτόκα δεν βουίζουν.
Ένα ακόμα σημάδι όμως που είδα μου έδωσε ελπίδες να πιστεύω ότι στο μελίσσι αυτό υπάρχει βασίλισσα.
Το σημάδι αυτό είναι ότι δεν υπάρχουν φρέσκα βασιλικά κελιά στην κυψέλη.
Πρέπει να ξέρετε ότι τα αρρενοτόκα μελίσσια προσπαθούν συνέχεια να βγάλουν νέα βασίλισσα φτιάχνοντας βασιλικά κελιά από τον γόνο που γεννούν οι ψευδομάνες.
Φυσικά από εκεί όμως βγαίνουν κηφήνες, ή δεν επιβιώνει και καθόλου ο κηφήνας μέσα σε βασιλοκελί και πάει στράφι η προσπάθεια των μελισσών.
Αυτό το κελί δεν έχει καμιά ελπίδα, και θα το χαλάσουν σύντομα οι μέλισσες, στην καλύτερη περίπτωση θα βγει κηφήνας από αυτό.
Στην περίπτωση του μελισσιου μου όμως δεν υπάρχουν βασιλοκελιά, και αναρωτιέμαι μήπως τελικά υπάρχει βασίλισσα στην κυψέλη.
Αν είναι έτσι όπως τα υπολογίζω, τότε σε μερικές ημέρες, περίπου θα γεννήσει η νέα βασίλισσα που πιθανότατα υπάρχει.
Στην αρχή θα γεννάει και η βασίλισσα, και οι ψευδομάνες.
Καθώς όμως ο γόνος της βασίλισσας θα εξαπλώνεται, σταδιακά ο γόνος των ψευδομάνων θα μειώνεται, και θα χαθεί εντελώς κάποια στιγμή που θα αρχίσει να εκκολάπτεται ο νέος γόνος που γεννάει η βασίλισσα.
Θέλω, και ελπίζω να είναι έτσι τα πράγματα.
Μου έχει συμβεί άλλες δυο φορές παλιότερα τέτοια περίπτωση και πήγαν όλα καλά.
Πιστεύω πρόκειται για τέτοια κατάσταση.
Αν είναι έτσι θέλει προσοχή πολλή, γιατί ο παλιός πληθυσμός μειώνεται γρήγορα καθώς είναι μεγάλης ηλικίας, ενώ ο νέος που θα βγει θα είναι κηφήνες που είναι ακατάλληλοι για τις ανάγκες που θα έχει το μελίσσι για να επιβιώσει.
Αν υπάρξει βασίλισσα που γεννάει κανονικά, πρέπει το μελίσσι αυτό να ενισχυθεί με λίγο σφραγισμένο γόνο από άλλα μελίσσια που θα του δώσουν άμεσα λίγο πληθυσμό να ενισχυθεί.
Αν όμως δεν είναι έτσι, και το μελίσσι είναι τελικώς αρρενοτόκο, τότε μόνη λύση είναι το τίναγμα του κάπου 50 μέτρα μακριά από το μελισσοκομείο.
Αν γίνει αυτό όλος του ο πληθυσμός θα πάει και θα μπει στις διπλανές σε αυτό κυψέλες, και θα συμβάλει έτσι στην ανάπτυξη αυτών των κυψελών.
Προσπάθεια απαρρενοποίησης μπορεί να γίνει μόνο κατά τους μήνες που δεν χρειαζόμαστε γόνους για ανάπτυξη των μελισσιών μας ώστε να μπορέσουμε να ενισχύσουμε με γόνο από άλλα μελίσσια το αρρενοτοκο..
Κάτι τέτοιες καταστάσεις μπορεί να μοιάζουν απογοητευτικές, αλλά μας προσφέρουν μεγάλη εμπειρία, που έχει να κάνει με την συμπεριφορά του μελισσιού.
Καλό είναι τέτοια μελίσσια να μην τα παρατάμε, αλλά να παλεύουμε να κερδίσουμε έστω και τις όποιες εργάτριες του τινάζοντας το.
Διαδικασία ενώσεως εδώ με την μέθοδο της εφημερίδας πρέπει να αποκλειστεί κατηγορηματικά.
Γιατί το μελίσσι είναι δυνατό πολύ, και έχει πάρα πολλές ψευδομάνες, αν κρίνω από τον κηφηνόγονο που θα έκοβαν σίγουρα την βασίλισσα του μελισσιού που θα το ένωνα.
Αν έχει βγει όμως βασίλισσα από τα βασιλοκελιά που έφτιαξε όταν του έδωσα γόνο, τότε αυτή δεν κινδυνεύει καθόλου.
Είναι μερικά από τα περίεργα του μαγικού κόσμου των μελισσιών κι αυτό…
ΥΓ
Για την ιστορία να σας αναφέρω οτι τα πράγματα πήγαν οπως σας τα περιέγραψα και μερικές ημέρες αργότερα βρήκα ομοιόμορφο γόνο γεννημένο στις κηρήθρες, πράγμα που μαρτυρούσε οτι αυτό ήταν έργο κάποιας μεγαλειοτάτης.
Κοιτάζοντας λίγο καλύτερα την είδα και αυτή αγέρωχη να βασιλεύει με όλη της την μεγαλοπρέπεια και το ευχαριστήθηκα πολύ.
Πιστεύω απο την εμπειρία μου αυτή να μπορέσετε να κατανοήσετε λίγο περισσότερο την συμπεριφορά των αρρενοτοκων ή των ορφανών μελισσιών και να μάθετε να τα αντιμετωπίζετε πιο εύκολα...
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών