Νέα ενότητα
Στην ομάδα λένε για... Το κλάμα των μελισσών μετά την ορφάνια
Ο Lotsios Vasilis είπε...
Σήμερα ανακάλυψα ορφάνια σε ένα από τα μελίσσια μου.
Ακούστε κλάμα που ρίχνουν, και φυσικά μέσα δεν υπάρχει ίχνος γόνου και αυγών δυστυχώς...
Σχόλιο MELISSOCOSMOU
Βρήκα χρήσιμο το βίντεο και το θέμα να το δουν και οι αναγνώστες του ιστολογίου.
Θα πω κι εγώ την άποψη μου, και θα συμφωνήσω με τον Βασίλη.
Το βίντεο αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους νέους μελισσοκόμους ώστε να δουν και να ακούσουν πως συμπεριφέρεται ένα ορφανό μελίσσι.
Όταν λοιπόν ανοίξουμε ένα μελίσσι και δούμε αυτή την εικόνα και αυτό τον θόρυβο τότε το μελίσσι μας όχι μόνο είναι ορφανό, αλλά δεν έχει ούτε γόνο για να φτιάξει βασίλισσα.
Όταν έχει γόνο και βασιλικά κελιά, το μελίσσι δεν συμπεριφέρεται έτσι.
Επίσης όταν αρχίσουν να γεννάνε οι εργάτριες, όταν γίνει δηλαδή αρρενοτόκο τότε πάλι το μελίσσι δεν συμπεριφέρεται έτσι.
Στην γλώσσα των μελισσοκόμων όπου παρομοιάζουμε με άνθρωπο τις μέλισσες ή και με κορίτσια, λέμε ότι το μελίσσι κλαίει, όπως πολύ σωστά είπε ο Βασίλης γιατί έμεινε ορφανό.
Στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει στο μελίσσι είναι ότι σήμανε μια κατάσταση συναγερμού.
Πλέον το σμήνος πρέπει να αποφασίσει πως θα πορευτεί στην νέα κατάσταση.
Συνήθως ως λύση ανάγκης επιλέγεται ότι κάποιες εργάτριες τρέφονται με γύρη, αναπτύσσονται κάπως οι ωοθήκες τους και αρχίζουν να γεννούν αυγά.
Δεν ξέρουν οι δύστυχες όμως πως επειδή οι εργάτριες δεν έχουν ζευγαρώσει ότι από αυτά τα αυγά θα προκύψουν μόνο κηφήνες και το σμήνος θα οδηγηθεί σε καταστροφή.
Ένα μικρότερο ποσοστό μελισσών νοσταλγώντας την πρότερη κατάσταση θα λιποτακτήσει και θα παει σε διπλανές κυψέλες.
Από αυτές όσες είναι μικρές σε ηλικία και κυρίως όσες κουβαλούν προμήθειες θα τις αφήσουν οι φρουροί να περάσουν, ενώ τις υπόλοιπες θα τις κόψουν.
Ο Γάλλος ερευνητής Pierre Jean-Prost αναφέρει στο βιβλίο του με τίτλο ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ ότι μερικές φορές άγνωστο πως, έχουν αναφερθεί περιπτώσεις μελισσιών με ωοτόκες εργάτριες που κατόρθωσαν και έβγαλαν βασίλισσα.
Αυτό υπάρχει ως καταγραφή μεν, αλλά τουλάχιστον εμένα δεν μου έχει συμβεί ποτέ.
Οι λόγοι που το μελίσσι ορφάνεψε είναι κυρίως δυο.
Αν βγει η νέα βασίλισσα να ζευγαρώσει και για κάποιο λόγο δεν επιστρέψει ποτέ, τότε έχουμε ορφάνια, ή κατά την διάρκεια του χειμώνα αν η βασίλισσα πεθάνει και δεν έχουμε γόνο στην κυψέλη για να γίνει βασιλοκελί τότε έχουμε ξανά ορφάνια.
Να πω ακόμα ότι, οι εργάτριες θα κάνουν βασιλικά κελιά από τα αυγά και τις προνύμφες των ωοτόκων εργατριών, όμως λίγο μετά την σφράγιση τους τα χαλάνε, αφού ο κηφήνας που υπάρχει μέσα σε αυτά πεθαίνει μιας που δεν μπορεί να τραφεί σε κατακόρυφη στάση, όπως οι βασίλισσες δηλαδή.
Επιπλέον, αν μια βασίλισσα γίνει κηφηνογόνα, το μελίσσι δεν κλαίει.
Αν όμως πεθάνει η κηφηνογονα βασίλισσα και το μελίσσι μείνει με τον κηφηνογόνο της βασίλισσας τότε το μελίσσι κλαίει.
Από την στιγμή που αρχίσει το κλάμα του μελισσιού ο μελισσοκόμος έχει πολύ λίγες μέρες να το προλάβει πριν αρχίσουν να γεννάνε οι εργάτριες.
Αν το προλάβει, και του δώσει φρέσκο γόνο, τότε το μελίσσι μέσα σε 6 έως 10 ώρες σταματάει το κλάμα αφού αρχίζει να φτιάχνει βασσιλοκελιά και ως εκ τούτου παύει η κατάσταση συναγερμού.
Δείτε και ακούστε στο παρακάτω βίντεο το κλάμα των μελισσών μετά την ορφάνια...
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών