Συνάδελφοι αν και η Ελλάδα έχει 2 υπέροχες φυλές μελισσών που για την χωρά μας τουλάχιστον θεωρώ ότι είναι οι καλύτερες δεν είναι λίγοι και οι μελισσοκόμοι που υποστηρίζουν ξένες φυλές.
Γι αυτό κάποιοι βασιλοτρόφοι φρόντισαν ώστε να εκτρέφουν διάφορες φυλές του κόσμου.
Μια από αυτές είναι η πολυδιαφημιζόμενη μέλισσα του μοναχού Adams η apis mellifera buckfast και μια άλλη η Apis Mellifera Carnica, μια μέλισσα που συνάντησα στην Γερμανία το 2010.
Για αυτούς τους λόγους αλλά και γιατί μου αρέσει να πειραματίζομαι εδώ κι έναν χρόνο φρόντισα και απέκτησα και τις δυο αυτές φυλές.
Και έχει ενδιαφέρον να δούμε τι συμπεριφορά είχαν την άνοιξη πχ, και τι μέλι κατέγραψε το μελισσοκομικό μου ημερολόγιο ότι έδωσαν οι κυψέλες που φιλοξενούσαν αυτές τις φυλές, όπως και τι δείχνουν παραφυάδες που φτιάχνω και προέρχονται από αυτά τα μελίσσια!
Ο σοφός λαός μας φρόντισε με τις παροιμίες του να κάνει προοικονομια και να σου αποκαλύπτει με έναν τίτλο, γι αυτό ήδη πιστεύω ότι ο τίτλος σας προϊδέασε για το αποτέλεσμα...
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή όμως!
Το καλοκαίρι του 2013 αγόρασα 8 βασίλισσες, 5 της φυλής buckfast και 3 της φυλής Carnica.
Και οι 2 φυλές μελισσών έλειπαν από το μελισσοκομείο μου.
Έχω πει ήδη ότι προτιμώ με διαφορά την Μακεδονική φυλή, αλλά λίγο από περιέργεια, λίγο για λόγους δοκιμής ώστε να μιλάμε μετά στο Blog μου δίνουν το ερέθισμα ώστε να θέλω να δοκιμάσω νέα πράγματα.
Τις νέες βασίλισσες λοιπόν τις προόρισα για παραφυάδες που χώρισα τον Αύγουστο του 2013 οπότε και άρχισε η παρακολούθηση τους και η καταγραφή τους στο μελισσοκομικό μου ημερολόγιο.
Είναι σίγουρο ότι ήταν όλες νέες βασίλισσες και πολύ καλές μάλιστα, αυτό είναι το μόνο σίγουρο, γιατί όπως και να το κάνουμε δύσκολα κάποιος δεν θα έδινε καλές βασίλισσες στον διαχειριστή του MELISSOCOSMOU, αυτό δεν το γράφω εγωιστικά αλλά νομίζω ότι είναι αυτονόητο πως όλοι έχουν την ανάγκη να θέλουν να δείξουν το καλό τους επαγγελματικό πρόσωπο τουλάχιστον σε κάποιον που γράφει μελισσοκομικά άρθρα έτσι δεν είναι;
Οι παραφυάδες πέτυχαν και οι βασίλισσες έγιναν όλες αποδεκτές.
Και όπως κάθε τι νέο σε κάθε μου επιθεώρηση προσπαθούσα να κερδίσω εντυπώσεις από τις νέες μου μέλισσες.
Έτσι από νωρίς διαπίστωσα ότι όντως η buckfast είναι ήρεμη μέλισσα αλλά όχι όσο αφήνεται να εννοηθεί στα διάφορα άρθρα, και αν την συγκρίνω με την μακεδονική φυλή θα έλεγα ότι έχει περίπου την ίδια συμπεριφορά σε ότι έχει να κάνει με την επιθετικότητα.
Αντιθέτως από τις Carnica δεν πήρα ούτε μια τσιμπιά μέχρι την επόμενη άνοιξη του 2014.
Πείτε το συγκυρία ή ότι άλλο θέλετε αλλά αυτό καταγράφηκε στο μελισσοκομικό ημερολόγιο.
Ξεχειμωνιάσανε και οι μεν και οι δε αρκετά καλά χωρίς προβλήματα, και μπορώ να πω ότι και οι δυο φυλές έδειξαν την τάση να μαζεύουν ελάχιστη η και καθόλου πρόπολη, σε αντίθεση με τις Χαλκιδικής που μαζεύουν πολλή.
Η άνοιξη του 2014 αρχικά ενθουσίασε μελίσσια και μελισσοκόμο όπου έδωσαν ταχύτατη ανάπτυξη, ενώ στην συνέχεια ήρθε η απογοήτευση αφού δεν είχαμε σχεδόν καθόλου νεκταροέκκριση.
Παρόλα αυτά τα μελίσσια έγιναν παραγωγικά, εικοσάρια με την Κάρνικα να έχει στα φρύδια του γόνου κάποια μελάκια ενώ αντιθέτως η Μπάκφαστ δεν έδειξε κάτι τέτοιο.
Καμία από τις δυο φυλές δεν έκανε τάση σμηνουργίας πάντως, αλλά αυτό δεν λέει και πολλά για μια δύσκολη άνοιξη.
Μετά ήρθε η μεταφορά στα έλατα, οπού εκεί ο έλατος δούλεψε μόνο για μια εβδομάδα.
Στον μοναδικό τρύγο που έγινε όμως και τα 3 μελίσσια της καρνιόλικης φυλής έδωσαν απίστευτα μεγάλες ποσότητες για αυτά τα δεδομένα, μιλάμε για ολόκληρο πάτωμα μελιού σφραγισμένο με άσπρο κεράκι και τα πλαίσια να μην σηκώνονται από το βάρος.
Ήταν τέτοια η έκπληξη μας μάλιστα για το πως κατάφεραν να μαζέψουν αυτό το μέλι που ακόμα και στο ξεμέλιασμα όσοι συμμετείχαμε το βράδυ πειραζόμασταν ότι αυτές οι μέλισσες της Μέρκελ είναι πολύ προκομμένες τελικά...
Αντιθέτως η φυλή buckfast δεν έδωσε κάτι το αξιόλογο στον έλατο και κινήθηκε στο μέσο όρο που κινήθηκαν και τα υπόλοιπα μελίσσια.
Αυτό δεν το θεώρησα πάντως ως απόδειξη για να κρίνω καλύτερη την μια φυλή από την άλλη καθώς με έναν τρύγο ασφαλή συμπεράσματα δεν μπορούν να βγουν.
Τον Ιούλιο μετά τον κάμπο για τις απαραίτητες γύρες τα μελίσσια μεταφέρθηκαν στο πεύκο, οπού έγινε ένας μόνο τρύγος τον Σεπτέμβριο μετά το πρώτο βάρεμα.
Περιέργως και εκεί τα μελίσσια της φυλής Carnica έδωσαν πάλι από ένα πάτωμα μέλι και ήταν τόσο γεμάτα που έχτισαν γλώσσες ακόμα και στα καπάκια.
Κάπου εκεί άρχισα να υποψιάζομαι ότι κάτι τρέχει με δαύτες...
Το δεύτερο βάρεμα του πεύκου δεν μας έκανε τη χάρη στην περιοχή που είχα τα μελίσσια γι αυτό και δεν έγινε τρύγος.
Ωστόσο κατά την μεταφορά τους πίσω στο χωριό μου, τα μελισσάκια αυτά ένιωσα ότι ήταν πιο βαριά σε σχέση με τα υπόλοιπα, και το αυτό διαπίστωσα και σε έλεγχο μετά την μεταφορά, ότι δηλαδή αυτά τα μελίσσια έχουν γεμάτα πλαίσια και ως την άνοιξη δεν υπάρχει περίπτωση να χρειαστούν τροφές.
Δηλαδή και στο δεύτερο βάρεμα του πεύκου αυτά τα μελίσσια βρήκαν και μάζεψαν μέλια τόσα που αν όλα τα υπόλοιπα έκαναν το ίδιο θα έπαιρνα έναν ακόμα πολύ καλό τρύγο.
Φίλες και φίλοι αυτή είναι η εμπειρία μου με αυτές τις δυο φυλές, την πολυδιαφημισμένη buckfast και την Carnica.
Δυο φυλές που δεν είναι Ελληνικές αλλά έχουν διησδύσει στην Ελληνική αγορά, και καλώς ή κακώς επιλέγονται από κάποιους μελισσοκόμους.
Η δίκη μου γνώμη σε ότι αφορά τις δυο φιλές είναι ότι αν κάποια από αυτές χρίζει περισσότερης προσοχής για τις αποδόσεις της αυτή είναι καθαρά η Κάρνικα.
Τονίζω όμως ότι εξακολουθώ να πιστεύω πως μακράν η καλύτερη φυλή για τα Ελληνικά δεδομένα είναι η μέλισσα της Μακεδονίας μας.
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών