Προσπαθώ να απαντώ σε αυτά όσο μπορώ.
Όμως έχω πλέον αγανακτήσει κυριολεκτικά με όσα διαβάζω.
Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι δεν είμαστε ένας χώρος που όπως θα έπρεπε, να είμαστε μονιασμένοι οι μελισσοκόμοι μεταξύ μας, να αλληλοβοηθούμαστε, να βοηθάμε τους νέους, γιατί αυτοί είναι η συνέχεια του αντικειμένου που τόσο αγαπούμε, αυτοί είναι που θα εξασφαλίσουν το μέλλον της μέλισσας που λατρεύουμε.
Αντί να είμαστε όλα τα παραπάνω λοιπόν είμαστε τα εντελώς διαφορετικά.
Προσπαθούμε να βγάλουμε το μάτι του συναδέλφου μας.
Να του κάνουμε κακό.
Μας διακατέχει μια μυστικοπάθεια σε ότι αφορά την τέχνη της μελισσοκομίας, τις πληροφορίες για τον αν δίνει ο έλατος, το ρείκι ή το πεύκο...
Είμαστε αναρχικοί, απατεώνες, και παράνομοι.
Αυτό το λέω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου συνάδελφοι.
Αναρωτιέμαι τι κάνουμε, και που πάμε έτσι σαν σκορποχώρι.
Μου έρχονται λοιπόν συνέχεια μηνύματα με παράπονα νέων κυρίως, που έπεσαν θύμα απατεώνων που τους πούλησαν άρρωστα μελίσσια ακόμα και με Αμερικάνικη σήψη, σε κόσμο που θέλει να ξεκινήσει την μελισσοκομία, ή για βασίλισσες βαμμένες στο χρώμα της φετινής χρονιάς, που στην πορεία όμως ξέβαψαν κι από κάτω φάνηκε το παλιό χρώμα περασμένης χρονιάς…
Τι να πω και τι να συμβουλέψω τον κόσμο;
Αίσχος και ντροπή μας… Μόνο αυτό έχω να πω.
Από πού να πρωταρχίσω, από τη νοθεία των μελιών;
Από τη νοθεία του βασιλικού πολτού;
Δεν ντρεπόμαστε να βάζουμε σε κίνδυνο την υγεία των πελατών μας;
Μάλλον όχι…
Αν αναδείξω το θέμα αυτό, θα γίνει κακό σε ολόκληρο τον χώρο.
Πως μπορούμε λοιπόν να τιμωρήσουμε τους παράνομους λοποδύτες, χωρίς να δημιουργήσουμε θόρυβο που θα φοβίσει τους καταναλωτές και θα τους απομακρύνει γενικά από τα προϊόντα της μέλισσας;
Δεν ξέρω, αλλά δεν βλέπω κανέναν να κάνει τίποτα και το πρόβλημα είναι μεγάλο…
Οι περιοχές στα δάση και όπου υπάρχει ανθοφορία, έχουν γεμίσει σημάδια, που τα βάζουν για να μην πάνε άλλοι συνάδελφοι μελίσσια, κι όχι γιατί θα βάλουν οι ίδιοι.
Μετά οι μελισσοκόμοι αναγκάζονται να τα βάζουν κοντά σε δρόμους, μην έχοντας άλλη επιλογή, και τρώνε μηνύσεις και πρόστιμα από το κράτος που ευαγγελίζεται ότι θέλει να είναι κοντά στους πολίτες.
Αναρωτιέμαι ώρες ώρες πως ένα κράτος πτωχευμένο θα συνέλθει, αφού όχι μόνο δεν βοηθάει αλλά απαγορεύει στους πολίτες να παράγουν προϊόντα ώστε να φέρουν χρήμα στα ταμεία του και στην κοινωνία.
Αίσχος και πάλι, που σκοπός μας είναι όχι το δικό μας συμφέρον, αλλά να κάνουμε κακό στους συναδέλφους μας και να μην βρίσκουν χώρο να βάλουν τα μελίσσια τους.
27% ανεργία έχει η Ελλάδα μας κύριοι.
Πολλοί άνεργοι θα μπορούσαν να γίνουν μελισσοκόμοι.
Όμως Άνθρωποι που δεν έχουν πρόβλημα εργασίας, δημόσιοι υπάλληλοι, συνταξιούχοι κ.α έγιναν μελισσοκόμοι με εκατοντάδες μελίσσια ο κάθε ένας, κι επειδή δεν έχουν χρόνο να τα φροντίσουν στέλνουν αλβανούς που έγιναν μελισσοκόμοι και ο κάθε ένας από δαύτους έχει αναλάβει να φροντίσει 2-3 χιλιάδες μελίσσια δημοσίων υπαλλήλων κυρίως και βγάζουν τέτοιο μεροκάματο που δεν έχουν που να βάλουν τα λεφτά.
Με τον τρόπο αυτόν δεν υπάρχει χώρος στο μερίδιο της αγοράς για νέους και κυρίως άνεργους που ψάχνουν δουλειά, και έτσι χάνονται θέσεις εργασίας ενώ φεύγουν και τα λεφτά μας προς την Αλβανία χωρίς με αυτό να θέλω να μειώσω τους Αλβανούς εργάτες.
Θα μου πει κάποιος...καλά η ΟΜΣΕ τι κάνει για όλα αυτά;
Απαντώ...
Η ΟΜΣΕ είναι μέρος του προβλήματος αυτού κυριολεκτικά.
Οι της ΟΜΣΕ άλλωστε είναι γνωστό ότι μέχρι πρόσφατα δημόσιοι υπάλληλοι ήταν.
Πρόκοψαν το κράτος ως δημόσιοι υπάλληλοι και τώρα που βγήκαν στη σύνταξή κατσικώθηκαν στην ΟΜΣΕ και προκόβουν και τη Μελισσοκομία.
Και φυσικά ένας συνδικαλιστής συνταξιούχος, ή ένας δημόσιος υπάλληλος αδυνατεί να αντιληφθεί και τα πραγματικά προβλήματα ενός κλάδου όταν δεν εξαρτιέται άμεσα οικονομικά από αυτόν ή που είναι και ψιλοάσχετος ακόμα με το αντικείμενο αφού την δουλειά την κάνει ο Αλβανός…
ΠΡΟΣΟΧΗ
Δε λέω, όλοι έχουν δικαίωμα εφόσον αγαπούν την μέλισσα να ασχοληθούν, αλλά βρε παιδιά, εσείς έχετε έστω ένα μισθό σίγουρο και δεν υπάρχει περίπτωση να τον χάσετε, κάντε λίγο χώρο να έρθει κανένας άνεργος, μη τα θέλουμε όλα δικά μας.
Το θέμα αυτό θα ήταν εξαιρετικά εύκολο να λυθεί.
Μια επιστολή στα ΜΜΕ, μια ακόμα στα υπεύθυνα υπουργεία, κι από μια άλλη στα κόμματα της αντιπολίτευσης και θα λυνόταν εύκολα πηγαίνοντας κάθε κατεργάρη στον πάγκο του…
Όμως μιλάμε για χιλιάδες ΚΟΠΡΙΤΕΣ, κι ένα Blog δεν είναι διατεθειμένο να συγκρουστεί στα καλά καθούμενα με τόσους πολλούς.
Όσο για την κλεψιά έχω ξαναμιλήσει.
Δεν θέλουμε να λύσουμε το πρόβλημα γιατί είμαστε οι ίδιοι κλέφτες.
Εμείς οι μελισσοκόμοι κλέβουμε τα μελίσσια, δεν είναι σε θέση να τα κλέψει κανείς άλλος…
Δεν διστάζουμε να κλέψουμε τα μελίσσια ακόμα κι αυτού που έχει 2-3 για το σπίτι του ή για το χόμπι του, όχι γιατί 2-3 μελίσσια θα μας βοηθήσουν στην παραγωγή μελιού, καθώς στα μελισσοκομεία μας έχουμε εκατοντάδες, αλλά γιατί θέλουμε να κάνουμε κακό σε αυτόν που τόλμησε να κάνει κάτι που κάνουμε κι εμείς, και είναι εν δυνάμει μελλοντικός αντίπαλος του επαγγέλματος μας…
Όλα αυτά είναι αλήθειες συνάδελφοι.
Σε κανέναν άλλο χώρο δεν συμβαίνουν, καθώς είναι μονιασμένοι μεταξύ τους και παλεύουν για το κοινό τους συμφέρον.
Γι αυτό λέω πως είμαστε ένας καταραμένος κλάδος.
Και δεν έχω καμία ψευδαίσθηση ότι μπορεί να αλλάξει άμεσα κάτι προς το καλύτερο.
Η μόνη μου ελπίδα είναι η νέα γενιά μελισσοκόμων.
Μόνο αυτή, αν γαλουχηθεί σωστά μπορεί να αλλάξει τα πράγματα όταν έρθει στην ακμή της.
Γι αυτό ετούτο το Blog θα μιλάει πάντα την γλώσσα της αλήθειας, θα λέει τα πράγματα με το όνομα τους, θα είναι φωνή βοώντος εν τη ερήμω…
Εγώ θα γράφω τα στραβά και τα ανάποδα της μιζέριας μας πάντως, παρόλο που και απειλές έχω δεχτεί για τα γραπτά μου που τόσο ενοχλούν, και εχθρούς έχω κάνει και λάσπη έχω δεχτεί...
Ο MELISSOCOSMOS θα αναδεικνύει τα πραγματικά προβλήματα όσο κι αν λυσάνε κάποιοι…
Γιατι θελει μια μελισσοκομία απαλλαγμένη από λοποδύτες, κοπρίτες, βολεμένους, συνταξιούχους, απατεώνες, δημοσίους υπαλλήλους, ψεύτες και κλέφτες.
Μαζί, εσείς οι αναγνώστες, όσοι συμφωνείτε με αυτά που λέει το Blog θα συνεχίσουμε να παλεύουμε γι αυτό που αγαπάμε…
Για την μέλισσα…
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών
