Σε υψόμετρο άνω των 1000 μέτρων, σε απόκρημνα βουνά, και σε ένα εντελώς παρθένο περιβάλλον.
Όταν ο καιρός ευνοήσει τον Έλατο αυτός πλημυρίζει με μελάκι, και σπεύδουν οι μελισσούλες μας να το μαζέψουν.
Στην Βυτίνα και στο Μαίναλο βγαίνει ένα ακόμα μέλι ελάτου, το μέλι ελάτης βανίλια.
Ενώ κατά μήκος της οροσειράς της Πίνδου, όπως και αλλού, βγαίνει το κόκκινο μέλι ελάτου.
Το μέλι αυτό δεν κρυσταλλώνει ποτέ.
Είναι παχύρευστο ευωδιαστό και πολύ νόστιμο.
Ο τρόπος που βγαίνει από το Έλατο το μελάκι θα δημοσιευτεί στην ώρα του από ένα πολύ ωραίο άρθρο στον MELISSOCOSMO.
Το κόκκινο μέλι ελάτου έχει πραγματικά πολύ ωραία γεύση και πολύ φανατικούς καταναλωτές.
Όποιος το δοκιμάσει, πολύ δύσκολα θα επιστρέψει σε άλλα μέλια.
Ο καταναλωτής που δοκιμάζει κόκκινο μέλι ελάτου, μετά είναι κάπως δύσπιστος με τα ανθόμελα τα οποία και θεώρει αραιά μέλια.
Αυτό συμβαίνει κυρίως όπως είπα επειδή το μέλι ελάτου είναι πολύ παχύρευστο.
Είναι ένα μέλι πολύ πλούσιο σε ιχνοστοιχεία, Κάλιο, μαγνήσιο, φώσφορο, σίδηρο κ.α.
Αν και το κόκκινο μέλι Ελάτου πληροί όλες τις προδιαγραφές, παρ όλα αυτά απ όσο γνωρίζω δεν είναι ΠΟΠ.
Παράγεται σε μεγάλες ποσότητες στην χώρα μας αλλά πολύ λίγο από αυτό πάει στο εμπόριο.
Γι αυτό άλλωστε δεν το βλέπουμε και στα ράφια των Σουπερ Μάρκετ.
Δεν πρέπει να το μπερδεύουμε με το μέλι των κωνοφόρων που αναγράφεται σε ορισμένα εμπορικά μέλια, γιατί εκείνα είναι μίγματα κυρίως πευκόμελων.
Ο λόγος που πάει λίγο μέλι στο εμπόριο είναι γιατί πουλιέται πολύ εύκολα από τους παραγωγούς στους πελάτες, αφού έχει φανατικούς θαυμαστές της γεύσης του.
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών