Νέο άρθρο με μεγάλη σημασία για την καλή υγειά και την επιβίωση των μελισσιων μας σημερα απο τον MELISSOCOSMO.
Και αυτο ειναι ενα θεμα που εσεις οι αναγνώστες ζητήσατε.
Αυτα που θα διαβάσετε πιο κατω αποτελουν προσωπική άποψη σχετικά με την τροφη του σμήνους.
Φυσικά καθε μελισσοκόμος εχει την δικη του γνώμη για το θέμα που ειναι σιγουρα σεβαστή.
Ας διαβάσει ομως και αυτος καθώς και οι νεοι και μια άλλη άποψη.
Το μέλι και η γύρη οπως ξέρετε αποτελεί την τροφη των μελισσιων.
Αποδεδειγμένα κάποια μελια και γυρες ειναι πολυ πιο θρεπτικά για τις μέλισσες και πολυ πιο ωφέλημα για τον οργανισμό τους.
Αυτά, ειναι το πρωτο και με διαφορά, το μελι του ρεικιού, και της κουμαριάς, ακολουθεί το μέλι του παλιουριού, το μελι της καστανιάς,και φυσικά και οι γύρες αυτων, με πρώτη την γύρη του ρεικου, ακολουθεί γυρη καστανιάς, οπωροφόρων, ιτιάς, τριφυλλιών και ακολουθουν και αλλα.
Οι μέλισσες που θα τραφούν απο αυτα τα σπουδαια μελάκια θα ευνοηθούν πολυ, οπως φυσικα και ο γονος του που θα τραφεί με μελι και γυρη εξαιρετικής θρεπτικής αξίας για τον οργανισμο της μελισσας.
Ως εκ θαύματος η μητέρα φυση φρόντισε το φθινόπωρο να υπάρχει μελι ρεικιού για να δυναμώνουν οι μέλισσες και να βγάζουν τον χειμώνα, αλλα και την ανοιξη φρόντισε να υπάρχει ρείκι προκειμένου να δυναμώνουν ξανα οι γερασμένες μελισσες του φθινοπώρου και να μπορούν να ανταποκριθούν στις αυξημένες υποχρεώσεις τους μεχρι να εκκολαφθεί η πρώτη νεα γενια της άνοιξης.
Πόσο θαυμαστός ειναι λοιπον αυτος ο κόσμος συνάδελφοι και με πόση σοφία δημιουργήθηκαν ολα αυτα, δε νομιζετε;
Ωστόσο δεν τελειώνει ο πρόλογος μου ακόμα.
Θελω να πω για όσους δεν γνωρίζουν οτι οι μέλισσες που θα τραφούν με τετοια μέλια σαν αυτα που προανέφερα θα παράγουν υψηλοτάτης θρεπτικής αξίας βασιλικό πολτό, με αποτέλεσμα οτι αν βγουν νέες βασίλισσες την περίοδο εκείνη τοτε αυτές θα γίνουν οι καλύτερες όλων των άλλων.
Είπαμε καλύτερες βασίλισσες έχουμε κατα την νεκταροέκκριση των ρεικιών και κυρίως του φθινοπωρινού, ακολουθούν σαν καλύτερες βασίλισσες αυτες που βγαίνουν στην νεκταροέκκριση του παλιουριού, μετά της καστανιάς και πάει λέγοντας.
Στον αντίποδα έχουμε και πτωχά μελακια που δυσκολεύουν το ξεχειμώνιασμα του σμηνους, πχ ενα τετοιο μελι ειναι αυτο του πεύκου.
Αυτα σας τα γραφω για να κατανοήσετε την σημασία της καλης ποιότητας τροφης και τον ρολο που παίζουν αυτες στα μελισσια μας.
Δυστυχώς ομως υπαρχουν και περίοδοι που δεν έχουμε καλή νεκταροέκκριση, ή που τα μελισσια μας δεν βρίσκουν αρκετες γύρες, κι ετσι επιβάλλεται να τα ταΐσουμε για να μπορέσουν αυτα να επιβιώσουν.
Πρέπει να τους εξασφαλίσουμε υποκατάστατα μελιού και γύρης προκειμένου αυτα να συνεχίσουν απρόσκοπτα την ανάπτυξη τους ή το ξεχειμώνιασμα τους.
Έχουμε διαφορες επιλογές σε τροφες, και μπορούμε να ταΐσουμε τα μελισσάκια μας οταν αυτα το εχουν ανάγκη.
Και σε αυτο το αρθρο δεν θα μασήσω τα λόγια μου και θα σας τα πω ολα με το ονομα τους.
Η καλύτερη τροφη για τα μελίσσια μας οταν αυτα το εχουν ανάγκη ειναι το Apifoda και ακολουθει το Fodabee.
Ειναι τα καλύτερα αλλα δυστυχώς είναι ξένα προϊόντα, υπάρχουν και άλλες μάρκες φυσικά που έρχονται στην χώρα μας αλλά η κορυφή ειναι αυτα τα δυο που σας ανέφερα.
Το μονο τους μειονέκτημα εκτός φυσικά απο την τιμή τους είναι οτι βγαίνουν σε συσκευασία των 2.5 κιλών, κι ετσι τις περισσότερες φορές οι μελισσοκόμοι αναγκάζονται να τα κοψουν στην μεση και να τα δωσουν στα μελισσάκια τους.
Αυτο ομως εχει σαν αποτέλεσμα να πετρώνει η τροφη και να μην μπορούν τα μελισσάκια μας να επωφεληθούν απο αυτη.
Μια αλλη επιλογή που εχετε να επιλέξετε ειναι η Ελληνική βανίλια.
Η Ελληνική Βανίλια βγαίνει σε συσκευασία συνήθως των 2 κιλών, και προσφατα η Άγρια Μέλισσα βγάζει και του ενός κιλού, πράγμα που την κάνει πιο ελκυστική γιατί οπως σας είπα δεν χρειάζεται κόψιμο στη μέση κι ετσι δεν πετρώνει.
Η Ελληνική βανίλια ειναι μια καλη και αξιόπιστη λυση σαν υποκατάστατο τροφής για τα μελισσάκια μας αλλά σε καμια περίπτωση δεν μπορουν να πλησιάσουν καν την ποιότητα της Apifoda και Fodabee.
Θέλω να σας αναλύσω λιγο πως εχουν τα πράγματα εδω.
Πρόκειται για τροφές που τα συστατικά τους είναι 90 - 95% ζάχαρη και 5 - 10% νερο.
Λέγεται οτι η διαφορά της Ελληνικής απο την ξένη βανίλια εχει να κάνει όχι με κάποιο μυστικό συστατικό αλλα με την επεξεργασία τους.
Αν είναι έτσι η οχι δεν το ξέρω σίγουρα, και ουτε και κανείς άλλος το ξέρει γιατί αν το ήξερε θα έφτιαχνε κι αυτός Apifoda...
Τέλος με την ανάλυση πάμε παρακάτω.
Μετά απο την βανίλια ο μελισσοκόμος εχει κάποιες επιλογές μελισσοτροφών που εκτός της ζάχαρης έχουν κι άλλα συστατικά μέσα ή που δεν έχουν ζάχαρη αλλα άλλες γλυκαντικές ύλες.
Η συμβουλή μου είναι αυτα να αποφεύγονται.
Πετρώνουν σε τέτοιο βαθμό που σκοτώνουν άνθρωπο αν πετάξεις μια τέτοια τροφή προς μια κατεύθυνση.
Τέτοιες τροφές υπάρχουν συνήθως σε συσκευασίες του ενός και δυο κιλών.
Μερικές άσχημες συμπεριφορές τέτοιων τροφών είναι...
Οι μέλισσες δυσκολεύονται πολύ να τις πάρουν τον χειμώνα λόγο του πετρώματος που κανουν με αποτέλεσμα πολλές φορες να χάνονται σμήνη απο πείνα παρ ολο που είχαν τροφή στο σακουλάκι.
Άλλη φορά λιώνουν απότομα τους καλοκαιρινούς μηνες με αποτέλεσμα να πνίγονται τα μελισσια, ενω τέλος οι διάρροιες απο αυτες τις τροφες εξουθενώνουν τα μελίσσια.
Αυτά που σας γράφω τα έχω ζήσει, δεν είναι εικασίες...
Μετά απο αυτες τις επιλογές ο μελισσοκόμος εχει εναλλακτική λύση για τροφή αν την φτιάξει μονος του.
Το πιο απλό είναι το σιρόπι.
Σιρόπι μπορούμε να ταΐσουμε θεωρητικά ολες τις εποχες του χρόνου.
Πρέπει να αποφεύγεται ομως οταν δεν υπάρχει ανθοφορία γιατι προκαλεί λεηλασία.
Για να μην αφήσω ερωτηματικά εδώ θα διευκρινίσω οτι, σιρόπι δίνουμε αρχές άνοιξης ή και φθινόπωρο παρ ολο που υπάρχουν ανθοφορίες για να βοηθήσουμε την ανάπτυξη των μελισσιών μας.
Οι αναλογίες διαφέρουν ανάλογα την εποχή και θα σας τις δώσω αμέσως.
Την ανοιξη χρειαζόμαστε αραιό σιροπάκι που να μοιάζει με νέκταρ για να ξεγελάμε την βασίλισσα να γεννάει σε αναλογίες 2 μέρη νερό κι 1 μέρος ζάχαρης.
Καλοκαίρι και φθινόπωρο θέλουμε και γέννα αλλά και τροφή για το μελίσσι και το θέλουμε λιγο πιο πηχτό σε αναλογία 1 μερος νερο και 1 μερος ζάχαρη.
Τον χειμωνα το σμηνος εχει αυξημένες ανάγκες προκειμένου να διατηρεί την σωστή θερμότητα στην κυψέλη του οποτε κάνουμε πιο δυνατό το μείγμα σε αναλογία 2 μέρη ζάχαρη κι 1 μέρος νερό.
Καλύτερα είναι να θερμαίνετε το νερό και να λιώνεται την ζάχαρη ανακατεύοντας την, παρα να την λιώνετε σε κρυο νερό.
Προσοχή για αποφυγή λεηλασιών το σιροπι καλο ειναι να δίνεται βραδάκι.
Οποιαδήποτε είδους τροφοδοσίας πρέπει να διακόπτεται οταν πια τα μελίσσια βρίσκουν επαρκείς ποσότητες μελιού ή τουλάχιστον 50 ημέρες προ του τρύγου.
Τέλος υπάρχει και η ζυμωτή σαν επιλογή, τόσο η αγοραστή οσο και αυτη που μπορούμε να φτιάξουμε μόνοι μας.
Η διαφορα της ζυμωτης με την βανίλια ειναι οτι η πρώτη περιέχει και μέλι μέσα.
Δηλαδή κόβουμε την ζάχαρη σε μύλο και την κάνουμε άχνη, και στην συνέχεια ανακατεύουμε άχνη ζάχαρη, ας πούμε σε αναλογία 68%, μέλι σε αναλογία 20%, νερό σε αναλογία 10% και χυμο πορτοκαλιού σε αναλογια εως 2% και φτιάχνουμε μια πολυ ωραία και θρεπτική τροφή για τα μελίσσια μας.
Εδω θα πρεπει να τονίσω οτι θέλει πολυ μα πάρα πολύ μεγάλη ΠΡΟΣΟΧΗ γιατι αν στο μελισσοκομείο μας είχαμε ενα μελίσσι με ελαφριά ασκοσφαίρωση σας λεω εγώ, που δεν το είχαμε προσέξει και τρυγήσαμε μέλι, και απο αυτο το μελι φτιάξουμε ζυμωτή, τοτε αυτομάτως μεταφέρουμε την ασθένεια σε ολα μας τα μελίσσια.
Δεν ειναι ανάγκη η ζυμωτή να γίνει εξ ολοκλήρου απο μελι άρρωστου μελισσιού, αλλα αν στο βαρέλι μας πέσει μέλι απο άρρωστο μελίσσι, ειναι τοσα πολλά στα σπόρια της ασθένειας που ολόκληρο το βαρέλι μας μετά θα εχει μελι που δεν πρέπει να δώσουμε στα μελίσσια.
Κι αν αυτο ειναι ενα σενάριο που σας κάνει να νιώθετε ανασφάλεια σε τυχόν σκέψεις για κατασκευή ζυμωτής, θα πρέπει να πολλαπλασιάζονται οι σκέψεις σας αυτές αν μιλήσουμε για ζυμωτή του εμπορίου.
Προσωπικά δεν εχω βάλει ποτέ στα μελίσσια μου ζυμωτή του εμπορίου κι ούτε θα το κάνω, ο φόβος φυλάει τα έρμα λέει μια παροιμία.
Αυτα οσον αφορά τις τροφές, ελπίζω να σας κάλυψα, αν και στα σχέδια μου στο μέλλον ειναι να κάνω αναρτήσεις βήμα προς βήμα της διαδικασίας κατασκευής μελισσοτροφών.
Πάμε τώρα στις γυρεόπιτες.
Πολλές φορές τα μελίσσια μας δεν βρίσκουν αρκετή γύρη έξω.
Η γύρη είναι απαραίτητη για τον γόνο, οπότε χωρίς αυτήν η βασίλισσα δεν μπαίνει ούτε καν στον κόπο να γεννήσει μιας και τα νεαρά μελισσόπουλα δεν θα μπορούν να τραφούν με γύρη.
Η έλλειψη της γύρης στις μέλισσες σημαίνει μικρότερο μέσω όρο ζωής και καχεκτικές μέλισσες, ενώ κι ο γόνος μπορεί να παρουσιάσει ευρωπαϊκή σήψη και άλλες ασθένειες αν δεν τραφεί σωστά με γύρη.
Άρα λοιπόν κι εδω ο μελισσοκόμος πρέπει να επέμβει και να δώσει στο μελίσσι γυρη, ή υποκατάστατο γύρης.
Ο μελισσοκόμος μπορεί να φτιάξει γυρεόπιτα μόνος του ή να αγοράσει.
Ο τρόπος που θα την φτιάξει ποικίλει.
Ένας τρόπος είναι ο εξής.
Σαν βάση έχουμε το αλεύρι της σόγιας, ας πούμε σε αναλογία 30%, επιπλέον 30% άχνη ζάχαρη, 20% γύρη απο αυτή που μαζέψαμε απο τα μελισσάκια μας την άνοιξη ή απο αυτη που αγοράσαμε, 17% νερό και 3% χυμό πορτοκαλιού.
Την γυρη μπορούμε είτε να την κάνουμε αλεύρι σε μπλέντερ αν είναι ξερή είτε να την λιώσουμε στο νερό κι ολα αυτα τα υλικά να τα ζυμώσουμε κάνοντας ένα μείγμα που δίνοντας το στα μελισσάκια μας τα βοηθάμε όταν δεν βρίσκουν εξω γύρες.
Κι εδω θέλει τεράστια προσοχή στη γυρη γιατί αν πάρουμε κατα λάθος γύρη απο ενα άρρωστο μελίσσι αυτομάτως τα κολλάμε όλα.
Ενας άλλος κίνδυνος εχει να κάνει οτι πλέον το αλεύρι σόγιας προέρχεται απο μεταλλαγμένα φυτά.
Η σόγια που εισάγεται στην χωρα μας προέρχεται στην συντριπτική της πλειοψηφία απο τις ΗΠΑ και ειναι μεταλλαγμένη.
Τότε παρατηρείται παρατεταμένη διάρροια στα μελίσσια μας, νεκρός γόνος και άλλα προβλήματα.
Εχω δεχτεί δεκάδες μηνύματα αναγνωστών με τετοια περιστατικά απο γυρεοπιτες του εμπορίου, και δεν μπορώ να το αποδώσω αλλού εκτος απο το οτι η σογια ειναι μεταλλαγμένη.
Αυτο το γνωρίζω καλα γιατι στο παρελθόν ειχα φάρμα εκτροφής μοσχαριών.
Η σόγια ειναι σημαντική τροφή για τα μοσχάρια και το εχω ψάξει πολύ, γιατί δεν ήθελα να τα ταΐζω μεταλλαγμένα προϊόντα.
Στην περίπτωση των μελισσιών μας ο Prost αναφέρει οτι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και γάλα σε σκονη ως υποκατάστατο γύρης.
Εύκολα λοιπόν θα σας πρότεινα αντί αλεύρι σόγιας να βάλετε γάλα σε σκόνη στην συνταγή της γυρεοπιτας, ομως κάποιοι μελισσοκόμοι μου έχουν πει οτι το γάλα βλάπτει την μέλισσα, οπότε δεν ξέρω τι είναι σωστό και τι οχι.
Επίσης να υπογραμμίσω οτι οπως έγραψα πιο πάνω κόβουμε την ζάχαρη σε μύλο και την κάνουμε άχνη, και απο αυτήν φτιάχνουμε τις τροφές μας.
Δεν χρησιμοποιούμε άχνη του εμπορίου επειδή μέσα έχει 10% άμυλο προκειμένου να μην πετρώνει, και το άμυλο βλάπτει τις μέλισσες.
Αν θέλετε την γνώμη μου ομως η καλύτερη και πιο έμπιστη λύση στο υποκατάστατο γύρης είναι το Νeopol,ειναι και αυτό εισαγόμενο προϊών και είναι σίγουρη λύση χωρις παρενέργειες, το εχω δοκιμάσει πολλες φορές και σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.
Θα μου πείτε τωρα, οτι εσυ φωνάζεις οτι πρέπει να προτιμούμε τα Ελληνικά προϊόντα και μας προτείνεις το Neopol;
Απαντώ οτι μακάρι να ειχα μια αξιόπιστη Ελληνική εναλλακτική και θα σας το πρότεινα με περίσσια αποφασιστικότητα, όμως ΔΕΝ έχω.
Στις συνταγές που σας δίνω για ζυμωτή και γυρεόπιτα μπορείτε να αυξομειώσετε τα υλικα ανάλογα με την θέληση σας, οπως και το νερό αν θέλετε πιο σφιχτό ή μαλακό το ζυμάρι, καθως και να προσθέσετε κι άλλα πχ μερικές σκελίδες σκόρδο.
Με τον φυσικό χυμό πορτοκαλιού δεν πρέπει να το παρακάνετε όμως, αφού η βιταμίνη C που εχει το πορτοκάλι ή το λεμόνι, ναι μεν ευνοεί την μέλισσα αλλά η κατάχρηση της μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες.
Μείνετε λοιπόν οσον αφορά τον χυμό πορτοκαλιού στις αναλογίες που σας δίνω.
Συνάδελφοι λιγο ή πολύ αυτα ισχύουν σε οτι αφορά τις τροφές των μελισσιών μας κατα την δική μου γνώμη.
Οι αναφορές προϊόντων και οι φωτογραφίες είναι τυχαίες και δεν μειώνουν σε καμία περίπτωση άλλες μάρκες που δεν αναφέρθηκαν.
Επίσης οι επιφυλάξεις που κρατω για κάποιες τροφές ή γυρεοπιτες δεν αποτελούν στάνταρ αλλα αποτελούν δικά μου συμπεράσματα και φίλων μου σε μελίσσια που δοκιμάστηκαν...
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κοσμο των μελισσών