Apis Melifera Ligustica ή αλλιώς ιταλική μέλισσα.
Η ιταλική μέλισσα θεωρείται η ομορφότερη μέλισσα από όλες τις φυλές.
Φέρει κόκκινα δαχτυλίδια στην αρχή της κοιλιάς της, κι αυτό την κάνει μοναδική.
Μπορεί να την ξεχωρίσει και ο πλέον ανίδεος λόγο των δακτυλίων αυτών.
Είναι μέλισσα εργατική, ήρεμη, και αποδοτική.
Δεν θέλω να θεωρηθεί από αυτό το άρθρο ότι προωθώ αυτή την φυλή, ή ότι την θεωρώ καλύτερη των άλλων.
Αγαπώ όλες τις φυλές, και παρατηρώ την συμπεριφορά της κάθε φυλής όπως και τις αποδόσεις της.
Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όλες οι φυλές των μελισσών είναι πολύ καλές.
Όμως υπάρχουν μικρές διαφορές.
Μια φυλή υπερτερεί κάποιας άλλης, κάπου, ενώ μειονεκτεί σε σύγκριση με την άλλη κάπου αλλού.
Η ιταλίδα λοιπόν είναι πολύ καλή για βασιλοτροφία.
Αυτό συμβαίνει γιατί κάνει τους
περισσότερους γόνους από όλες τις άλλες φυλές, και αφού κάνει τόσους
πολλούς γόνους παράγει και πολύ βασιλικό πολτό για να τους ταΐσει.
Έτσι λοιπόν μια μέλισσα που παράγει πολύ βασιλικό πολτό είναι ότι καλύτερο για κάποιον μελισσοκόμο που βγάζει βασιλικό πολτό.
Κι ακόμα…
Αφού κάνει πολλούς γόνους, θα πει ότι όταν εκκολαφτούν αυτοί θα γίνουν πολύς πληθυσμός.
Πολύς πληθυσμός συμφέρει και αυτούς που φτιάχνουν μελίσσια για πούλημα και τα πωλούν με βάση τον πληθυσμό τους.
Πάμε στα μειονεκτήματα αυτής της μέλισσας τώρα.
Αφού η φυλή αυτή κάνει μεγάλους πληθυσμούς όπως είπαμε, ξεχειμωνιάζει κιόλας με μεγάλους πληθυσμούς.
Άρα χρειάζεται μεγάλες ποσότητες τροφής για να μπορέσει να ξεχειμωνιάσει αυτός ο πληθυσμός.
Το μεγάλο κοστολόγιο των τροφών αυτών λοιπόν είναι μειονέκτημα για την συγκεκριμένη φυλή.
Οι μεγάλη πληθυσμοί όπως ξέρετε
φέρνουν και σμηνουργίες, και πραγματικά μπορώ να πω ότι έχω ζήσει
στιγμές δύσκολες με ιταλίδες μέλισσες που δεν μπορούσα να κρατήσω την
τάση για σμηνουργία που είχαν με τίποτα.
Κι επιπλέον.
Η γέννα τους είναι
ομοιόμορφη, ενώ το πλαίσιο κοκκινίζει πολύ από τα χαρακτηριστικά χρώματα
που έχουν στις κοιλιές τους οι Ιταλιδούλες.
Ο πολύς γόνος που κάνει θέλει και
αυτός μεγάλες ποσότητες μελιού για να τραφεί, άρα οι ποσότητες που θα
φάει ο γόνος αυτός θα λείπουν από τα βαρέλια των μελισσοκόμων όταν θα
τρυγήσουν.
Ιδίως σε φτωχιές χρονιές.
Αν όμως η χρονιά είναι πλούσια και
δίνει μέλι, τότε όλος αυτός ο πληθυσμός που κάνουν αυτές οι μέλισσες θα
φέρουν στην κυψέλη πολύ μεγάλες ποσότητες μελιού και θα αναγκάσουν τον
μελισσοκόμο να αγοράσει επιπλέον βαρέλια…
Όπως και να έχει δηλαδή σε βάσανα θα μπει ο μελισσοκόμος χε χε (πλάκα κάνω).
Έτσι το μειονέκτημα που έχουν οι Ιταλίδες γίνεται πλεονέκτημα αν η χρονιά έχει μελάκια.
Δείτε και την μεγαλειοτάτη που καμαρώνει ανάμεσα στις εργάτριες της.
Είναι εμφανές ότι πρόκειται για σπουδαία βασίλισσα.
Τις φτιάχνω όλες μου τις βασίλισσες μόνος μου πλέον και σας έχω περιγράψει τον τρόπο.
Αργότερα το καλοκαίρι θα σας τον παρουσιάσω και βήμα βήμα.
Ξέρω ότι τώρα μπερδευτήκατε, αλλά τι να γίνει έτσι είναι τα πράγματα.
Για την ιστορία, το 2008 αγόρασα 2 βασίλισσες από έναν βασιλοτρόφο και ήταν Ιταλίδες.
Ήταν ωραιότατες κατακόκκινες.
Η μια την επομένη άνοιξη παρουσίασε ασκοσφαίρωση και την αντικατέστησα.
Από την άλλη έκοψα παραφυάδα και έβγαλα μια ωραία βασίλισσα ιταλίδα.
Η συγκεκριμένη είναι τρίτης γενιάς βασίλισσα, αλλά κρατάει ακόμα τα χαρακτηριστικά της.
Από την μάνα αυτής πείρα το 2009, 18
πλαίσια μέλι με εικοσάρι μελίσσι ενώ το 2010 μου έδωσε 17 πλαίσια
μελιού, σε μια χειρότερη χρονιά από την προηγούμενη αλλά με τριαντάρι
μελίσσι αυτή τη φορά.
Όπως και να έχει, με Ιταλίδες, η μη, σε καλές ή αντίξοες συνθήκες εμείς οι μελισσοκόμοι θα παλεύουμε για τον επιούσιο.
Τέτοιες αναρτήσεις θα γίνονται όμως γιατί πρέπει να μαθαίνουμε ορισμένα πράγματα, που μας είναι χρήσιμα θέλω να πιστεύω.
Θα επακολουθήσουν κι άλλες αναρτήσεις με άλλες φυλές
MELISSOCOSMOS Ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών