Χτες την νύχτα έβρεχε και φύσαγε μανιασμένα συνέχεια.
Σήμερα εξακολουθεί ο αέρας αν και σε μικρότερη ένταση, αλλά χωρίς βροχή.
Το πρωί δεν μπορούσα να ησυχάσω, ήθελα να δω τα μελίσσια μου.
Πολλές είναι οι φορές που με πιάνει νοσταλγία να δω τα μελισσάκια μου έστω και χωρίς να τα επιθεωρήσω.
Μια ματιά, ένα άγγιγμα, μερικές αναπνοές κοντά στα μελισσάκια μου με αναζωογονούν.
Σήμερα εκτός των άλλων είχα και μια ανησυχία με τέτοιο παλιόκαιρο.
Τα μεγάλα μου μελίσσια τα έχω ακόμα στο βουνό.
Το ρείκι τελείωσε αλλά σε λίγες μέρες θα ανοίξει η κουμαριά και όλο και κάτι θα κερδίσουν και από εκεί.
Λίγο επιπλέον μελάκι, μερικούς γόνους, όλα κέρδος είναι αυτά, και για μένα και για τα μελισσάκια.
Στο δρόμο ήταν εμφανές ότι η νύχτα ήταν δύσκολη.
Αυτό το μαρτυρούσαν οι πέτρες που είχαν πέσει στο δρόμο απ τις βροχές, κλάρες που είχαν πάει εκεί από τον αέρα, και γεμάτες όλες οι λακκούβες νερά, και οι πέτρες ακόμα νερό βγάζουν.
Φτάνοντας στο μελισσοκομείο μου, έπαθα σοκ.
Δέντρα κοντά στο μελισσοκομείο μου σπασμένα, και καμιά δεκαριά μελίσσια τα είχε πετάξει ο αέρας κάτω.
Πιθανόν κάποιος ανεμοστρόβιλος πέρασε από εκεί.
Ευτυχώς που πήγα δηλαδή.
Με το που βγήκα από το αμάξι βγήκε και ο ήλιος λίγο.
Σήκωσα τα μελισσάκια μου και τα φρόντισα, μέχρι νερό είχαν μέσα.
Επιθεώρησα δυο τρία μελίσσια να δω τι γίνεται.
Διαπίστωσα ότι οι γόνοι έχουν περιοριστεί σημαντικά παρ ότι έχουν πολλές τροφές τα μελίσσια.
Αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχει κενό ανθοφορίας και παλιόκαιρος.
Μετά το ρείκι ο καιρός χάλασε και η κουμαριά δεν άνοιξε ακόμα, και επιπλέον έπεσε και η θερμοκρασία.
Έτσι οι βασίλισσες κάνουν κράτει...
Σε λίγο όμως που θα ανοίξουν οι κουμαριές και θα δουλέψουν πάλι τα μελίσσια, θα ξεκινήσουν και πάλι οι γέννες αν και πιο λίγες απ ότι στα ρείκια αλλά θα ξεκινήσουν.
Σε αυτή την φάση, όταν δηλαδή δεν υπάρχει ανθοφορία οι λεηλασίες δίνουν και παίρνουν και γι αυτό δεν πρέπει να τα πολυανοίγουμε.
Θέλησα όμως να δω ένα μελισσάκι μου που είχε φτιάξει βασιλοκελιά αντικατάστασης, μιας και η βασίλισσα του ήταν του 2009.
Το άνοιξα και το βρήκα με δυο βασίλισσες, την παλιά να γεννάει, και την νέα μια ξανθοκόκκινη ωραία και σβέλτα βασιλισσούλα.
Σε ένα πλαίσιο όμως βρήκα και βασιλοκελιά που ξέμειναν εκεί.
Στο αμάξι είχα την κυψέλη από φελιζόλ που είχα χρησιμοποιήσει για να βγάλω το σμήνος από τον κορμό της ελιάς πριν δυο εβδομάδες.
Του πείρα λοιπόν 2 πλαίσια με πληθυσμό και γόνο και έκανα μια νέα παραφυαδούλα.
Δεν θα του λείψουν και πολύ γιατί είναι δυνατό μελίσσι.
Την παραφυάδα την έφερα στο χωριό μου, μαζί με τις υπόλοιπες παραφυάδες μου.
Τέτοια εποχή δεν φτιάχνουμε παραφυάδες να το ξέρετε.
Όμως λίγο τα μεγάλα βασιλοκελιά που ήταν καλοταϊσμένα από το ρείκι, λίγο το μελίσσι που είναι μεγάλο και μπορούσα να πάρω τα πλαίσια αυτά, λίγο ο μπόλικος ψημένος γόνος που είχε το μελίσσι αυτό, και λίγο η Φρόσω που επέμενε, τελικά έκοψα παραφυαδούλα.
Ήξερα όμως οτι εκεί στο μελισσοκομείο που εχω τις παραφυάδες μου υπάρχουν ακόμα κηφήνες, διαφορετικά δεν θα την έκοβα.
Η επιλογή της επίσκεψης στο μελισσοκομείο σήμερα λοιπόν μόνο οφέλη είχε να μου δώσει παρά τον παλιόκαιρο, και τα μελισσάκια μου βοήθησα κι ένα επιπλέον μελισσάκι αποκτήσαμε.
Σας συμβουλεύω να πηγαίνετε στα μελισσάκια σας μετά από άσχημες καιρικές συνθήκες γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να έχει συμβεί...
MELISSOCOSMOS