Μια ενδιαφέρουσα ανάρτηση θα κάνουμε σήμερα συνάδελφοι.
Θα μιλήσουμε για τον τρόπο να ελέγχουμε την Βαρρόα των μελισσιών μας χωρίς απολύτως κανένα σκεύασμα.
Και θα πούμε και την γνώμη μας για την μέθοδο αυτή.
Ας δούμε λοιπόν την μέθοδο…
Όπως ξέρουμε όλοι η βασίλισσα μας γεννάει συνέχεια αβγά.
Τα περισσότερα από αυτά τα αβγά είναι γονιμοποιημένα με το σπέρμα των κηφήνων που ζευγάρωσε κατά την γαμήλια πτήση της.
Από αυτά τα αβγά θα βγουν εργάτριες.
Οι εργάτριες είναι θηλυκές μέλισσες με ατροφικές ωοθήκες όμως, πάντως είναι θηλυκές μέλισσες.
Η βασίλισσες μας ωστόσο γεννούν και μερικά αβγά που δεν είναι γονιμοποιημένα με σπέρμα των κηφήνων.
Από αυτά τα αβγά θα βγουν οι Κηφήνες, με (παρθενογένεση).
Οι Κηφήνες είναι τα αρσενικά μελισσάκια και προορισμός τους είναι να ζευγαρώσουν με τις όποιες παρθένες βασίλισσες συναντήσουν στην ζωή τους.
Μάλιστα όσο μεγαλύτερης ηλικίας είναι οι βασίλισσες μας τόσο περισσότερα αβγά κηφήνων γεννούν.
Ίσως επειδή νιώθουν ότι πλησιάζει το τέλος τους και θέλουν αυτές, ή οι εργάτριες να εξασφαλιστούν ότι αν υπάρξει νέα βασίλισσα θα βρει κηφήνες να ζευγαρώσει.
Ας δούμε τώρα και την Βαρρόα.
Η Βαρρόα είναι ένα ζωύφιο όπως ξέρουμε που απομυζεί τις μέλισσες και ζει.
Κλείνεται μέσα στα κελιά του γόνου των μελισσιών ζευγαρώνει εκεί και γεννάει τα μικρά της, και όταν βγει το μελισσάκι από το κελί ως τέλειο έντομο, βγαίνει μαζί του και η βαρρόα με τα μικρά που γέννησε που κι αυτά έχουν γίνει τέλεια ακάρεα.
Όπως ξέρουμε για να βγει από το κελί της μια εργάτρια από την ώρα που θα γεννηθεί χρειάζονται 21 ημέρες.
Ενώ για να βγει από το κελί του ένας κηφήνας από το κελί του όταν γεννηθεί χρειάζονται 24 ημέρες.
Άρα λοιπόν ο κηφήνας κάνει 3 μέρες περισσότερες από τις εργάτριες να βγει από το κελί του.
Επειδή η βαρρόα λοιπόν έχει αντιληφτεί αυτή την διαφορά προτιμάει να μπαίνει και να γεννάει τα μικρά της μέσα σε κελιά κηφήνων.
Ίσως αυτό συμβαίνει γιατί στα κηφηνοκελιά έχει περισσότερο χρόνο να αναπτυχτούν τα μικρά τους αφού έχει 3 μέρες περισσότερο στη διάθεση της σε σχέση με τον απλό γόνο.
Ή ίσως ο χώρος που είναι μεγαλύτερος στα κηφηνοκελιά να ευνοεί την βαρρόα και τα προτιμάει.
Δεν έχει γίνει απολύτως κατανοητό γιατί συμβαίνει αυτό, γιατί δηλαδή η βαρρόα προτιμάει περισσότερο τον γόνο των κηφήνων, πάντως είναι γεγονός.
Θα πρέπει εδώ να πω ότι αν δεν υπήρχε καθόλου κηφηνόγονος στην κυψέλη η βαρρόα θα γεννούσε άνετα στον γόνο τον απλό που προορίζεται για εργάτριες χωρίς κανένα πρόβλημα.
Και τέλος να αναφέρω ότι η βαρρόα μας ήρθε από την μέλισσα της ανατολής την Αpis cerana.
Ο γόνος της Apis cerana λοιπόν χρειάζεται 19 ημέρες για να βγει από το κελί του κι όχι 21 που χρειάζεται ο γόνος της Apis Melifera της δικής μας μέλισσας δηλαδή.
Παρ όλα αυτά πάλι η βαρρόα προλαβαίνει να τελειοποιηθεί και σε αυτά τα κελιά, κάτι που αποδεικνύει περίτρανα ότι μπορεί μια χαρά να τα καταφέρει και στον γόνο των εργατριών.
Έχει όμως όπως σας είπα αδυναμία στον γόνο των κηφήνων.
Αυτό το αντιλήφτηκαν από νωρίς οι μελισσοκόμοι, ενώ και οι ερευνητές προσπάθησαν να το εκμεταλλευτούν αυτό προς όφελος της μελισσοκομίας.
Και κάτι κατάφεραν.
Σήμερα ξέρουμε ότι αν εξοντώσουμε τον κηφηνόγονο από μια κυψέλη μαζί με αυτόν εξοντώνουμε και ένα μεγάλο μέρος της βαρρόα που υπάρχει στις κυψέλες μας.
Για το λόγο αυτό λοιπόν οι κατασκευαστές των κηρήθρων, βγάζουν και κηρήθρες που τα κελιά τους είναι μεγαλύτερα και που αν τις βάλουμε στα μελίσσια μας θα χτίσουν μόνο κηφηνοκελιά σε αυτές.
Εδώ βλέπουμε δυο φύλα κηρήθρας, πάνω είναι η κανονική κηρήθρα, ενώ κάτω η κηφηνοκηρήθρα
Θα έχουμε δηλαδή πλαίσια που θα έχουν μόνο κηφηνοκελιά.
Παίρνουμε λοιπόν τέτοιες κηρήθρες τις βάζουμε στα πλαίσια και βάζουμε από μια από αυτές στο κέντρο της γονοφωλιάς.
Μια σε κάθε μελίσσι δηλαδή.
Αν τα μελίσσια δεν χτίζουν τα ερεθίζουμε δίνοντας τους λίγο σιροπάκι να χτίσουν.
Όταν συμβεί αυτό, αφού η κηρήθρα αυτή είναι στην γονοφωλιά, η βασίλισσα θα το γεννήσει, και αφού αυτή η κηρήθρα έχει μόνο κελιά κηφήνων, η βασίλισσα μας θα γεννήσει μόνο κηφήνες σε αυτή την κηρήθρα.
Όταν γεννηθούν τα σκουληκάκια των κηφήνων θα μαζευτούν εκεί πολλές βαρρόα για να γεννήσουν γιατί προτιμούν τον κηφηνόγονο όπως είπαμε.
Θα πρέπει να περιμένουμε 10-12 ημέρες μέχρι να σφραγιστεί όλος ο κηφηνόγονος του πλαισίου.
Τότε μπορούμε να πάρουμε το πλαίσιο αυτό που έχει μέσα του πάρα πολύ μεγάλο αριθμό από της βαρρόα που υπήρχαν στην κυψέλη μας.
Όμως δεν είναι καλή ιδέα να καταστρέψουμε εντελώς το πλαίσιο.
Αυτό πρέπει να το βάλουμε στην κατάψυξη για 24 ώρες περίπου.
Εδώ κανονικό φύλο κηρήθρας
Όταν το κάνουμε αυτό θα ψοφήσει φυσικά όλος ο κηφηνόγονος, αλλά μαζί του θα ψοφήσει και η βαρρόα που είναι μέσα σε αυτόν μαζί με τα μικρά της.
Σε ένα κελί κηφήνα αν μπει η βαρρόα γεννάει 5-6 μικρά, άρα μπορείτε να αντιληφτείτε πόσες βαρρόα μπορεί να υπάρχουν σε ολόκληρο το πλαίσιο.
Μετά τις 24 ώρες βγάζουμε το πλαίσιο από την κατάψυξη, και το αφήνουμε μερικές ώρες να ξεπαγώσει.
Ενώ εδώ κηφηνοκηρήθρα.
Όπως βλέπετε η διαφορά στο μέγεθος των κελιών είναι πολύ μεγάλη.
Τα φύλλα κηφηνοκηρήθρας τα πουλάνε περίπου 1.20 Ευρώ το κάθε ένα.
Στη συνέχεια το δίνουμε ξανά στο μελίσσι.
Προσοχή, όσο είναι παγωμένο δεν πρέπει να το δώσουμε πίσω στο μελίσσι.
Οι εργάτριες άμεσα θα πετάξουν όλο το νεκρό κηφηνόγονο έξω από τις κυψέλες, και μαζί με αυτόν και τις νεκρές βαρρόα.
Όταν συμβεί αυτό η βασίλισσα θα γεννήσει εκ νέου κηφηνόγονο στο πλαίσιο, κι εμείς θα τον βάλουμε ξανά στην κατάψυξη όταν αυτός σφραγιστεί.
Την διαδικασία αυτή πρέπει να την κάνουμε 3 συνεχόμενες φορές.
Αυτό είναι απαραίτητο γιατί υπάρχει βαρρόα και στα υπόλοιπα πλαίσια της κυψέλης, είτε στον λίγο κηφηνόγονο που έχουν αυτά είτε και σε εργατικό γόνο.
Όλες αυτές οι βαρρόα, ή πολλές από αυτές θα πάνε σταδιακά στο πλαίσιο με τον κηφηνόγονο που τους έχουμε βάλει ως δόλωμα, γι αυτό πρέπει να το κάνουμε 3 συνεχόμενες φορές.
Λέγεται ότι κάθε φορά που βάζουμε το κηφηνοπλαίσιο στην κυψέλη ότι αυτό μαζεύει από 20% έως 30% του πληθυσμού της βαρρόα που υπάρχει στην κυψέλη μας.
Άρα λοιπόν κάνοντας αυτή την εφαρμογή 3 φορές καταφέρνουμε να εξοντώσουμε 60% με 90% της βαρρόα από την κυψέλη μας.
Η αξία αυτής της μεθόδου είναι μεγάλη κυρίως για εποχές άνοιξης και καλοκαιριού που δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιήσουμε σκευάσματα για να καταπολεμήσουμε την βαρρόα, επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να μολύνουμε το μέλι μας.
Με τον τρόπο του κηφηνόγονου όμως ελέγχουμε την βαρρόα με τον πιο βιολογικό τρόπο.
Εδώ βλέπετε μια κηρήθρα που φέρει γόνο κηφήνων σφραγισμένο
Κλείνοντας το ενδιαφέρον αυτό άρθρο πρέπει να πω ότι υπάρχουν και συνέπειες όμως αν εφαρμόσουμε την μέθοδο αυτή.
Και δεν είναι σωστό να μην αναφερθούν αυτές.
Αυτές είναι τα 3 πλαίσια γόνου που θα αφαιρέσουμε από τα μελίσσια μας, και συγκεκριμένα του κηφηνόγονου.
Μιλάμε δηλαδή για 3 πλαίσια γόνου μείον σε διάστημα περίπου 40 ημερών από κάθε κυψέλη και σε περίοδο άνοιξης ή καλοκαιριού όπως είπαμε.
Τα 3 αυτά πλαίσια ισοδυναμούν με 4 έως 6 πλαίσια πληθυσμού λιγότερο από κάθε κυψέλη αφού θα τα αφαιρέσουμε.
Δεν έχει σημασία που είναι γόνος κηφήνων, γιατί αν εμείς δεν το κάναμε αυτό στα μελίσσια, τότε αυτός ο γόνος θα ήταν γόνος εργατριών, κι αυτός ο πληθυσμός αντί στην κατάψυξη θα έβγαινε στους αγρούς να μας φέρει μέλι στις κυψέλες μας.
Έτσι λοιπόν το τίμημα είναι αρκετά βαρύ, και η λύση αυτή θα έλεγα ότι είναι λύση ανάγκης.
Δεν υπάρχει όμως άλλη επιλογή αν έχουμε βαρρόα άνοιξη ή καλοκαίρι.
Για να μην συμβεί αυτό θα πρέπει να κάνετε καταπολέμηση της Βαρρόα τον Δεκέμβριο με εγκεκριμένα ή βιολογικά σκευάσματα.
Αν το κάνετε αυτό τα μελίσσια σας δεν θα έχουν ανάγκη για τέτοιες μεθόδους.
Ας κρατήσουμε όμως αυτό το άρθρο στα υπόψη μας, γιατί μπορεί να μας χρειαστεί καμιά φορά…
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών