Μαζί με το γάλα είναι η βάση της αμβροσίας.Οι Μέλισσες, οι παραμάνες του Δία, τον μεγάλωσαν κρυφά στο Ιδαίο άντρο, ώσπου να ενηλικιωθεί.
Η ροδοδάκτυλος Ηώ, σύμφωνα με τον Όμηρο, έτρεφε τους ήρωες με αμβροσία για να τους κρατά ακμαίους.
Ο Απόλλων δεν γνώρισε θηλασμό από την μητέρα του Λητώ, αλλά η Θέτις του πρόσφερε αμβροσία.
Ο περίφημος μάντης Ίαμος, εγκαταλειμμένος από τη μητέρα του ανατράφηκε από δύο φίδια που του έφερναν μέλι σε μια σπηλιά του Αλφειού.
Το ίδιο συνέβη και με τον Διόνυσο που τον μεγάλωσε η Μάκρις, κόρη του Αρισταίου που θεωρείται ότι δίδαξε στους ανθρώπους όλες τις αγροτικές τέχνες και την μελισσοκομία.
Οι Μούσες έστειλαν μέλισσες στα χείλη του Πινδάρου να φτιάξουν τις κηρήθρες τους για να έχει «ηδυσμένο» ποιητικό λόγο.
Οι μέλισσες με την προτροπή της Αρτέμιδος, θεάς του δάσους και της φύσης, ζωντάνευαν την Άνοιξη με το βούισμά τους στα λιβάδια.
Οι αρχαίοι πρόσφεραν κρασί και μέλι στις θυσίες. Οι προσφορές στους θεούς αποκαλούντο «πλακούντες» ή «πέλανοι» και ήταν λατρευτικοί άρτοι παρασκευασμένοι από αλεύρι, λάδι, γάλα, τυρί, αυγά, ξηρούς καρπούς και μέλι.
Ο Ηρακλής πρόσφερε μελόπιτα στον Κέρβερο για να τον αφήσει να περάσει στον Άδη.
Στα Αρρηφόρια μυστήρια πέταγαν μελόπιτες στην χαράδρα δίπλα στο ιερό για να εξευμενίσουν το θάνατο και κερδίσουν μακροζωία.
Ο Μέλης ήταν ρυάκι στη Σμύρνη όπου ο Όμηρος πίστευαν ότι στις πηγές έγραψε τα έπη του.
Μέλισσα ήταν ιέρεια της Δήμητρας, κατ΄εξοχήν τροφοδότου θεάς της ελληνικής κοινωνίας.