.webp "Τεχνητή γονιμοποίηση βασίλισσας")
Οι μελισσοκόμοι ανέκαθεν ονειρευόντουσαν να μπορέσουν να γονιμοποιήσουν τεχνητά τις βασίλισσες τους.
Ο λόγος; Μα φυσικά η βελτίωση των φυλών της μέλισσας και η ελεγχόμενη σύζευξη της βασίλισσας με όσο το δυνατόν καλύτερους κηφήνες που μοναδικό σκοπό είχαν και έχουν τις μεγαλύτερες παραγωγές μελιού γύρης κτλ.
Τα πράγματα δεν ήταν καθόλου εύκολα.
Έτσι στην αρχή αρκέστηκαν να γίνεται φυσική γονιμοποίηση σε ελεγχόμενους χώρους, όπως πχ σε μικρά νησιά όπου η βασίλισσα δεν είχε και πολλές πιθανότητες να βρει <αλήτες> κηφήνες που θα εκφύλιζαν την ράτσα της εκάστοτε βασίλισσας.
Η μέθοδος αυτή εφαρμόζεται πάρα πολύ ακόμα και σήμερα στην χώρα μας.
Η πρώτη επιτυχημένη απόπειρα τεχνητής γονιμοποίησης βασίλισσας έγινε το 1927.
Από τότε, και η μέθοδος, και τα εργαλεία που είναι απαραίτητα για καλυτέρα αποτελέσματα τεχνητής γονιμοποιήσεις τελειοποιηθήκαν, σε τέτοιο βαθμό που να μπορούμε σήμερα να λέμε ότι μια βασίλισσα τεχνητά γονιμοποιημένη είναι σχεδόν το ίδιο καλή και αποδοτική με μια βασίλισσα φυσικής γονιμοποίησης.
Ακόμα κατανοήθηκε πιο πολύ το γεννητικό σύστημα της βασίλισσας, το οποίο στην άκρη του είναι κλειστό με μια κολπική βαλβίδα, και αν την πιάσουμε με το άγκιστρο στην βάση που είναι το κεντρί και χαμηλώσουμε προς τα κάτω μπορούμε με μια σύριγγα να κάνουμε τεχνητή σπερματέγχυση στην βασίλισσα.
Επίσης γνωρίζουμε πλέον ότι η καλύτερη περίοδος για να γίνει μια τεχνητή γονιμοποίηση είναι 10 με 12 ημέρες μετά την γέννηση της βασίλισσας.
Οι βασίλισσες που θα γονιμοποιηθούν τεχνητά αναισθητοποιούνται, ενώ τώρα ξέρουμε ότι αν χορηγήσουμε στην τεχνητός γονιμοποιημένη βασίλισσα διοξείδιο του άνθρακα, τότε αυτή σε λίγες μόνο μέρες μετά την τεχνητή γονιμοποίηση θα αρχίσει κανονικά να γεννάει, ενώ αν δεν της χορηγηθεί διοξείδιο του άνθρακα η βασίλισσα αρχίζει την ωοτοκία πολλές εβδομάδες μετά την τεχνητή της γονιμοποίηση.
Φανταστείτε λοιπόν πόσο ωραία και αρμονικά είναι τα πράγματα στη φύση, που με φυσική γονιμοποίηση η βασίλισσα μας δεν χρειάζεται διοξείδιο του άνθρακα για να αρχίσει να γεννάει.
Πάμε παρακάτω όμως.
Όπως είπαμε και πριν υπάρχουν ωστόσο μερικά προτερήματα στην τεχνητή γονιμοποίηση.
Αυτά εκτός από την επιλογή του κηφήνα είναι κι άλλα, όπως η ποσότητα του σπέρματος που θα δεχτεί η βασίλισσα μας για να μπορεί να γεννάει ικανοποιητικά,.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες μόνο το 30% των κηφηνών δίνουν μεγάλη ποσότητα σπέρματος, ενώ το υπόλοιπο 70% η δίνουν πολύ λίγο σπέρμα, η είναι εντελώς στείροι.
Κάθε γόνιμος κηφήνας μπορεί να δώσει 1 τετραγωνικό μιλίμετρο σπέρματος, ενώ για να θεωρηθεί ότι έχει γονιμοποιηθεί καλά μια βασίλισσα πρέπει να δεχτεί από 4 έως 8 τετραγωνικά μιλίμετρα, με λίγα λόγια μια βασίλισσα που βγαίνει από την κυψέλη της να γονιμοποιηθεί φυσικά, πρέπει να ζευγαρώσει με 4 έως 8 διαφορετικούς κηφήνες που όμως όλοι τους να είναι ικανοί και να δίνουν σπέρμα, γιατί όπως είπαμε το 70% των κηφηνών δεν δίνουν σπέρμα.
Πράγμα πολύ δύσκολο όπως καταλαβαίνατε.
Οι βασιλοτρόφοι αυτοί λοιπόν που κάνουν τεχνητή σπερματέγχυση σε βασίλισσες, παίρνουν σπέρμα από μερικούς επιλεγμένους κηφήνες 4 έως 8 όπως είπαμε, το κάνουν κοκτέιλ και με αυτό γονιμοποιούν την βασίλισσα.
Ένας καλός τεχνίτης λέγεται ότι μπορεί να γονιμοποιήσει από 6 έως 10 βασίλισσες την ώρα.
Υπάρχουν όμως περιπτώσεις κι όχι λίγες που η σύριγγα πληγώνει τον κόλπο της βασίλισσας κι έτσι αυτή δεν γεννάει ποτέ.
Ωστόσο αυτές οι περιπτώσεις σε βασίλισσες που πληγώθηκαν και δεν γεννάνε, θεωρείται από τους οπαδούς της τεχνητής γονιμοποίησης ότι είναι ίσες με εκείνες τις βασίλισσες που δεν μπορούν η απέτυχαν να γονιμοποιηθούν φυσιολογικά.
Οι βασίλισσες αυτές που θα γονιμοποιηθούν τεχνητά θα γεννάνε κανονικά όπως και οι βασίλισσες που γονιμοποιήθηκαν φυσιολογικά καθ όλη την διάρκεια της ζωής τους.
Όμως οι παραγωγές σε μέλι γύρη και λοιπά προϊόντα που παράγει μια κυψέλη με βασίλισσα τεχνητής γονιμοποίησης θα είναι μικρότερη τουλάχιστον κατά 20% από μια κυψέλη που έχει βασίλισσα φυσικά γονιμοποιημένη.
Στο παρακάτω βίντεο δείτε πως γίνετε τεχνητά η γονιμοποίηση.
Το βίντεο είναι Γερμανικό και λέει ότι στην αρχή απολυμαίνονται τα εργαλεία και μπαίνουν στην κατάλληλη θέση, τα εργαλεία αυτά είναι η λαβίδα, το άγκιστρο κτλ.
Μετά τοποθετείται η βασίλισσα στο σωληνάριο και αναισθητοποιείται για να μην κουνιέται.
Στη συνέχεια με την λαβίδα πιάνουμε την βάση του κεντριού και το τραβάμε προς τα πίσω ενώ με το άγκιστρο ανοίγουμε τον κόλπο χαμηλά, και στη συνέχεια γίνεται η σπερματέγχυση με την σύριγγα, ενώ η πρώτη προσπάθεια απέτυχε στη συνέχεια με την δεύτερη προσπάθεια πέτυχαν να γονιμοποιήσουν την βασίλισσα.
Τέλος αποστειρώνονται τα εργαλεία για την επόμενη βασίλισσα.
