Φίλες και φίλοι ένας πανικός έχει επικρατήσει από χτες που ο MELISSOCOSMOS αποκάλυψε ότι η χρήση της θυμόλης ενάντια στην Νοζεμίαση ενδεχομένως και να είναι χαμένη υπόθεση.
Αυτό συμβαίνει πάντα να ξέρετε όταν αποκαλύπτεται μια αλήθεια.
Ας δούμε πως έχουν τα πράγματα όμως για να είμαστε απολύτως δίκαιοι.
Τα τελευταία χρόνια έχει μπει στην ζωή μας η δεύτερη μορφή νοζεμίασης η λεγόμενη nosema ceranae.
Η μορφή αυτή που ήρθε απο την μέλισσα της ανατολής χρόνο με τον χρόνο γιγαντώνεται.
Τα σπόρια της παραμένουν στην κυψέλη έως δυο χρόνια και αναβλαστάνουν όταν οι συνθήκες την ευνοούν, δηλαδή φθινόπωρο και άνοιξη.
Για την θεραπεία της δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να βοηθήσει.
Για την πρόληψη της λέγεται ότι υπάρχουν ορισμένα βοηθήματα, νόμιμα ή και παράνομα.
Όταν λέμε νόμιμα θα ξέρετε ότι στην Ελληνική μελισσοκομία δεν επιτρέπεται τίποτα ως φαρμακευτικό σκεύασμα.
Γι αυτό πάμε στα βιολογικά προϊόντα που παρακάμπτουν αυτό το πρόβλημα.
Αν εγώ π.χ βάλω χαμομήλι ή ρίγανη, ή σκόρδο στο σιρόπι των μελισσιών μου αυτός είναι βιολογικός τρόπος αντιμετώπισης και δεν χρειάζεται άδεια ή έγκριση από πουθενά.
Βιολογική ουσία είναι στην μελισσοκομία π.χ το οξαλικό οξύ, η θυμόλη, ή το υγρό που βγαίνει από την φλούδα της βελανιδιάς γνωστό ως Nozevit.
Κάποιες από αυτές τις ουσίες μόνες τους ή σε συνδυασμό με άλλες οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι δρουν ενάντια της νοζεμίασης.
Ως εδώ όλα καλά.
Ας δούμε που στραβώνει το πράγμα όμως.
Χρόνια τώρα κάποιοι ερευνητές της Ελλάδας προτείνουν στους μελισσοκόμους να βάζουν στα μελίσσια τους θυμόλη για την αντιμετώπιση της νοζεμίασης.
Ως κίνηση είναι πολύ καλή.
Η θυμόλη στην ουσία δεν κοστίζει και τίποτα και αν βοηθούσε θα ήταν το ιδανικό όπλο.
Βοηθάει όμως;
Όπως το δει κανείς...
Κάποιοι ερευνητές κυρίως από την Τουρκία υποστηρίζουν ότι αν όλοι οι μελισσοκόμοι βάζουν στα μελίσσια τους 8 φορές τον χρόνο θυμόλη, τότε μετά από 10 έτη ενδεχομένως τα σπόρια της ασθένειας να αδρανοποιηθούν.
Αυτή είναι η μόνη αλήθεια.
Όταν δηλαδή ένας μελισσοκόμος στείλει δείγμα μελισσών σε έναν ερευνητή και αυτός τις βρει γεμάτες με σπόρια νοζεμιασης, αν αυτός ο ερευνητής πει στον μελισσοκόμο να δώσει θυμολη στα μελίσσια αυτά, τότε δεν του λέει την αλήθεια.
Γιατί η αλήθεια είναι ότι αυτά τα μελίσσια θα χαθούν, το ίδιο και τα επόμενα και ξανά και ξανά για δεκαετίες.
Γιατί για δεκαετίες;
Γιατί είπαμε, πως αν όλοι οι μελισσοκόμοι βάλουν 8 φορές τον χρόνο θυμόλη στα μελίσσια αυτή θα υποχωρήσει ύστερα από 10 χρόνια.
Αν βάλουν οι μισοί μόνο μελισσοκόμοι όμως τότε θα χρειαστούν δεκαετίες τουλάχιστον για να υποχωρήσει η ασθένεια.
Αν υποχωρήσει κιόλας, γιατί υπάρχει η περίπτωση να πέσουν έξω οι εκτιμήσεις αυτές.
Άσε που μέχρι τότε υπάρχει ήδη τρίτη μορφή νοζεμίασης στους βομβίνους και πολύ πιθανόν είναι να εξελιχθεί και να περάσει και στις μέλισσες μετά από κάποια χρόνια.
Ας πούμε όμως ότι όλοι οι μελισσοκόμοι της χώρας βάζουν θυμόλη 8 φορές τον χρόνο για 10 συνεχόμενα χρόνια, και μόνο 10 μελισσοκόμοι σε όλη την χώρα δεν βάλουν.
Τότε ξέρετε τι θα γίνει;
Αυτά τα 10 μελισσοκομεία είναι ικανά να γεμίσουν πάλι την Ελλάδα ολόκληρη το πολύ σε 1-2 χρόνια.
Επιπλέον η nosema ceranae πρέπει να ξέρετε ότι καλά καλά δεν συμπλήρωσε 10 χρόνια απο τότε που εμφανίστηκε, οπότε δεν υπάρχει έρευνα σε βάθος δεκαετίας που να αποδείξει ότι η χρήση της θυμόλης επι 10 χρόνια θα λύσει το θέμα.
Γι αυτό εγώ λέω ότι μιλάμε υποθετικά όταν ισχυριζόμαστε οτιδήποτε για την θυμόλη.
Κάνω και κάποιες σκέψεις.
Όλοι ξέρουμε ότι η θυμόλη παράγεται από την απόσταξη του θυμαριού.
Το wikipedia λέει σχετικά...
Η θυμόλη περιέχεται σε μεγάλο αριθμό φυτών της ελληνικής και παγκόσμιας χλωρίδας.
Το αιθέριο έλαιο της ελληνικής ρίγανης (Origanum vulgare subsp. hirtum (Link) Ietsw.) αποτελείται από διάφορες επιμέρους ενώσεις.
Δυο από αυτές τις ενώσεις είναι η θυμόλη και η καρβακρόλη.
Η καρβακρόλη είναι αυτή που δίνει το χαρακτηριστικό άρωμα ρίγανης, ενώ η θυμόλη είναι υπεύθυνη για το άρωμα θυμαριού.
Το άρωμα του θυμαριού όμως περνάει και στο νέκταρ και στο μέλι.
Η μέλισσα κατά συνέπεια που συλλέγει στα θυμάρια έρχεται σε επαφή, τρέφεται δηλαδή με εκχύλισμα φυσικής θυμόλης από το νέκταρ.
Αυτό το νέκταρ στα νησιά είναι άφθονο και σχεδόν το μοναδικό που υπάρχει σε αφθονία.
Αν δρούσε λοιπόν η θυμόλη κατά της νοζεμίασης τότε η νησιωτική Ελλάδα δεν θα έπρεπε να έχει πρόβλημα με νοζεμίαση.
Γιατί εκεί υπάρχει η φυσική θυμόλη από τα θυμάρια όχι απλά εδώ και 10 χρόνια αλλά εδώ και χιλιάδες χρόνια τουλάχιστον.
Όμως...
Τα νησιά πλήττονται ακόμα περισσότερο από την νοζεμίαση.
Οπότε;
Εγώ λοιπόν ως σωστός άνθρωπος που θέλω να είμαι, δεν λέω ότι η θυμόλη δεν δουλεύει.
Λέω πως θέλω να είμαι ενήμερος ότι συμμετέχω σε μια προσπάθεια που μπορεί να αποδώσει σε βάθος δεκαετιών.
Αυτό είναι το σωστό και το έντιμο.
Όχι να χάνω μελίσσια στο όνομα της επιστήμης χωρίς να ξέρω την αλήθεια.
Επίσης είναι απολυτως σίγουρο ότι η φύση έχει την λύση για όλες τις ασθένειες.
Φυσικά κάπου στην φύση υπάρχει η λύση, η θεραπεία της νοζεμίασης.
Προτιμώ οι ερευνητές να ψάχνουν να την βρουν παρα να περιμένουν 10 χρόνια να δούνε τι θα γίνει.
Αυτές είναι οι σκέψεις μου, χωρίς σκοπιμότητες και χωρίς ίχνος κακής διάθεσης.
Το Blog σας αποκάλυψε την αλήθεια γύρω από αυτό το θέμα.
Τώρα τουλάχιστον ξέρετε...
MELISSOCOSMOS