Φίλες και φίλοι μου ήρθε ένα εξαιρετικό άρθρο, που είχε φιλοξενηθεί στην ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ το 2010 Του Γιάννη Ζαχαρίου από το Καρλόβασι της Σάμου.
Λέει τόσες αλήθειες μέσα σε λίγες μόνο γραμμές όσες δεν λένε δεκάδες άλλες επιφανειακές σελίδες, και απαντάει με τον καλύτερο τρόπο στους υπέρμαχους των συμβατικών κηρηθρών, και επίσης είναι διδακτικό για τους κατασκευαστές κηρηθρών...
Του Γιάννη Ζαχαρίου
Μελισσοκομική Επιθεώρηση 12 Ιανουαρίου 2010
Με το άρθρο μου αυτό απευθύνομαι σε όλους τους συναδέλφους μελισσοκόμους και επικαλούμαι ταυτόχρονα και τις δικές τους μαρτυρίες και παρατηρήσεις-κυρίως, όμως, απευθύνομαι στους προμηθευτές μελισσοκομικών εφοδίων.
Στις μεγάλες μελιτοσυλλογές της Άνοιξης και του Φθινοπώρου τοποθετώ φύλλα κηρήθρας του εμπορίου σε όλα τα μελίσσια για τους γνωστούς λόγους (ανακύκλωση κηρήθρων, καλύτερο γενετικό υλικό, αποφυγή σμηνουργίας, καλύτερη συλλογή μελιού-γύρης). Οι κηρήθρες που χρησιμοποιώ θα έλεγα ότι δεν είναι επώνυμες- μιας και το πρόβλημα που θα αναφέρω το παρουσιάζουν όλες στο σύνολό τους, καθώς έχω χρησιμοποιήσει κατά καιρούς φύλλα από τους περισσότερους προμηθευτές μας. Συγκεκριμένα: Στην αποδοχή των άχτιστων φύλλων έχω να κάνω δύο σημαντικές παρατηρήσεις τις οποίες και καταγγέλλω. Η πρώτη είναι ότι τα 2/3 των κηρήθρων κόβονται κάτω από το δεύτερο οριζόντιο σύρμα του πλαισίου λίγες ημέρες από την τοποθέτησή τους στην κυψέλη. Η δεύτερη είναι η παραμόρφωση του ανάγλυφου περιγράμματος των κελιών αμέσως κάτω από την κεντρική στερέωση του φορέα (πλαίσιο) και καθ’ όλη την επιφάνεια της κηρήθρας που στο τέλος καταλήγει σε μια λεία επιφάνεια που ακουμπά με περίσσεμα στον κάτω ξύλινο φορέα.
Συνάδελφοι, όλα αυτά συμβαίνουν σε θερμοκρασίες Άνοιξης και Φθινοπώρου, το πολύ μέχρι 30ᵒC. Αν το περιστατικό διαφύγει της προσοχής μας και προχωρήσει το χτίσιμο, σκεφτείτε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα : η οπισθοδρόμηση της αποικίας… (και καλά να συμβεί σε ένα μελίσσι..) και φυσικά, τα δυσάρεστα συναισθήματα και η απογοήτευση του μελισσοκόμου.
Γιατί εξαφανίστηκαν από την αγορά οι λεπτές κηρήθρες ; «στην Ελλάδα παράγονται φύλλα κηρήθρας με τα εξής χαρακτηριστικά:197 Χ 419 mm και βάρος 50-58 gr» (ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ, Μ. Υφαντίδης, σελ. 201, 1983). Και αναφερόμενος στην σωστή σύσταση του κεριού ο καθηγητής κ. Υφαντίδης γράφει: « η χρησιμοποίηση εξάλλου ΄΄σκληρυντικών΄΄ ουσιών όπως είναι η παραφίνη, η κηροζίνη, το καρναουβικό κερί, το υδρογονωμένο ρετσινόλαδο κ.ά. για την ενίσχυση του φύλου της κηρήθρας πρέπει να αποφεύγεται. Η τεχνική για την κατασκευή της κηρήθρας πρέπει να είναι τέτοια, ώστε να χρησιμοποιείται μόνο καθαρό κερί μέλισσας. Η σημαντική αντίρρηση εναντίον της νοθείας του μελισσοκεριού με ΄΄σκληρηντικά΄΄ είναι ότι δεν μπορεί να είναι γνωστή η σύνθεση του κεριού που παίρνεται αργότερα από τέτοιες κηρήθρες». Σελ. 200.
Μήπως κάτι χρησιμοποιώ λάθος; Τα ερωτήματα είναι πολλά: το κάθησε να βγάλουμε το δικό σου κερί που μας έφερες, μέχρι και του τι μπαίνει μέσα στη συνέχεια, αν πράγματι υπάρχει η δυνατότητα να επεξεργαστούν τα κεριά μας. Απλώς μας δουλεύουν «ψιλό γαζί» …;. Ποιος, όμως, θα επέμβει σε κάποιες περαιτέρω αναλύσεις; Γιατί, μεταξύ μας, ποιος βγάζει κεριά στην έρημη Ελλάδα που τα πάντα κατάντησαν της αρπαχτής και εισαγόμενα; Το τρομερό είναι ότι οι προμηθευτές μας στερούνται απλής νοημοσύνης και δεν σκέφτονται πως αν νοθέψουν και τον σκελετό του μελισσιού, δεν θα αναπτυχθεί η μελισσοκομία για να πουλήσουν τα διάφορα αξεσουάρ ………..
Για περαιτέρω προβληματισμό παραθέτω τα χαρακτηριστικά του κεριού από την ΕΠΙΤΟΜΗ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ του Γεωργίου Σελλιανάκη σελ.146-147.
«Το κερί των μελισσών και το κερί της Κίνας είναι τα μόνα ζωικά κεριά που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Το δεύτερο (κερί της Κίνας) παράγεται στη μεγάλη αυτή χώρα από έντομα, τα οποία περιβάλλουν μ’ αυτό τα αβγά τους. Αυτό το κερί (Κίνας) ανταγωνίζεται το κερί των μελισσών, γιατί είναι επίσης ζωικό, είναι φτηνότερο και βρίσκει περισσότερες εφαρμογές, λόγω του υψηλότερου σημείου τήξης του (85ᵒC έναντι 62-64ᵒC) ! Από το λιμάνι της Οσάκα γίνονται εξαγωγές σε όλο τον κόσμο…………..
Εκτός από τα Ζωικά κεριά (των μελισσών και των εντόμων της Κίνας), υπάρχουν επίσης τα φυτικά και τα ορυκτά κεριά.
Τα φυτικά κεριά είναι:
Το καρναουβικό (αποβάλλεται από την πάνω επιφάνεια των φύλλων, φοίνικα της Βραζιλίας).
Το ιαπωνικό (παίρνεται από τους καρπούς του Ρούτου του κηροφόρου, που καλλιεργείται στην Κίνα, την Ιαπωνία και την Καλιφόρνια), και
Το σινικό (εκκρίνεται από την επιφάνεια των σπερμάτων του φυτού Στυλεγειά η σμηγματοφόρος, ιθαγενούς της Κίνας).
Τα ορυκτά κεριά είναι:
Η παραφίνη (μίγμα στερεών υδρογονανθράκων).
Ο οζοκηρίτης (βρίσκεται στα πετρελαιοφόρα κοιτάσματα), και
Η κηροζίνη (παίρνεται από τον οζοκηρίτη μετά από κάθαρση με θειικό οξύ και αποχρωματισμένο με ζωικό άνθρακα).»
Εμείς άραγε, τι απ’ όλα αυτά έχουμε στον κόρφο μας;
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών
Στηρίξτε τον Melissocosmo κάνοντας like στην σελίδα του...