Σελίδες

Σάββατο 23 Μαρτίου 2019

Το μελίσσι νούμερο 17


Αυτό το άρθρο είναι γραμμένο τον Φεβρουάριο του 2011.

Σήμερα θα σας πω ορισμένα πράγματα που με έχουν προβληματίσει για τα μελισσάκια μου.
Είναι καλό να καταγράφονται τα προβλήματα, και να μαθαίνουμε ο ένας τα νέα του άλλου μελισσοκόμου.
Έχω ξαναπεί ότι κρατάω σημειώσεις για όλα μου τα μελίσσια όλα τα χρόνια.

Και συγκρίνω με αυτό τον τρόπο τις χρονιές.
Ας πούμε ξέρω σε τι κατάσταση ήταν πέρυσι τα μελίσσια μου αυτή την εποχή και τα συγκρίνω με τώρα για να δω προς τα πού πάει το πράγμα.


Το βρίσκω πολύ χρήσιμο και σας προτρέπω να κάνετε το ίδιο.

Για το μελίσσι νούμερο 5 πχ βλέπω ότι ορφάνεψε πέρυσι τον Δεκέμβριο, ότι έβγαλε νέα βασίλισσα και ότι αυτή δεν κατάφερε να γονιμοποιηθεί και ήταν αρρενοτόκος.

Τα μελίσσια όμως ήταν ξεγονιασμένα και δεν είχα άλλη επιλογή από το να περιμένω μέχρι να αρχίσουν να γεννάνε ξανά, ή να το εννώσω με κάποιο άλλο.

Είχα εντοπίσει το πρόβλημα τότε και είχα πει ότι αν το μελίσσι που ήταν τότε πεντάρι, άντεχε ως τον Φεβρουάριο που θα ειχα καποιο πλαισιο με γονο απο αλλο μελισσι, θα του σκότωνα την βασίλισσα και θα του έδινα γόνο από αλλού να βγάλει νέα βασίλισσα μήπως και το γλιτώσω, προς το παρόν το άφησα όμως να γεννάει κηφήνες η βασίλισσα γιατί τους θέλω καθ όλη την διάρκεια του χειμώνα.
Το μελίσσι αυτό λοιπόν άντεξε, και όλα πήγαν καλά.
Στις 3 Φεβρουαρίου του έδωσα γόνο και σκότωσα την αρρενοτόκο βασίλισσα.

Αυτό έβγαλε βασίλισσα η οποία άργησε αρκετά να γεννήσει.

Γέννησε τελικά στις 3 Μαρτίου μετά από 28 ημέρες δηλαδή, αγχώνοντας με πάρα πολύ.

Αφού είδα ότι η βασίλισσα ήταν πετυχημένη και καλή βοήθησα με γόνο το μελισσάκι.
Πείρε πάτωμα στις 11 Απριλίου, και έδωσε συνολικά 12 πλαίσια μέλι στον Έλατο, επιβραβεύοντας έτσι την επιμονή μου να το σώσω και να ρισκάρω κρατώντας το.
Η λογική εδώ λέει ότι ένα τέτοιο μελίσσι πρέπει να ενώνεται με άλλο αδύναμο για να εξασφαλιστεί έτσι η επιβίωση και των δυο.

Ποιος είπε όμως ότι εγώ είμαι λογικός άνθρωπος;;;;

Πρώτον ακόμα αυξάνω τον αριθμό των μελισσιών μου, και δεύτερον μ αρέσει να ρισκάρω, να αγχώνομαι, και να τα βγάζω πέρα σε δύσκολες και απαιτητικές καταστάσεις.
Ωστόσο εδώ να πω ότι, είναι σχετικά εύκολη η κατάσταση, αφού ένα μελίσσι που έχει βασίλισσα έστω και αρρενοτόκο δεν είναι δύσκολο να το κάνεις επιτυχημένο βασιλεμένο, όπως είναι πχ ένα αρρενοτόκο μελίσσι με ωοτόκες εργάτριες.

Και στην προκειμένη δικαιώθηκα με 12 πλαίσια μοσχομυριστό μελάκι ελάτου.

Όμως είχα και φέτος παρόμοια περίπτωση με το μελίσσι νούμερο 17.
Το μελίσσι νούμερο 17 το επιθεώρησα στις 4 Νοεμβρίου όπως κι ολόκληρο το μελισσοκομείο μου.



Αρχές Νοεμβρίου κάνω έλεγχο σε όλα μου τα μελίσσια για να δω σε τι κατάσταση βρίσκονται εν όψη του χειμώνα, αλλά και να δω μήπως υπάρχει κανένα ορφανό προκειμένου να το σώσω.

Το Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο αν βρούμε ορφανό μελίσσι τότε η ένωση είναι μονόδρομος, κι αυτό πρέπει να κάνετε, το ότι εγώ αποφάσισα μεμονωμένα να σώσω ένα μελίσσι δεν σημαίνει ότι αυτό είναι και το σωστό, αυτό πρέπει να το ομολογήσω.

Και αυτό γιατί δύσκολα βγαίνουν βασίλισσες χειμωνιάτικα, ή και να βγουν δεν υπάρχουν κηφήνες για να ζευγαρώσουν.
Γι αυτό είπα πριν ότι θέλω να έχω κηφήνες και χειμώνα, γιατί μπορεί να μου κάτσει καμία στραβή…

Το μελίσσι που περιέγραψα πριν δεν ήταν ορφανό, είχε βασίλισσα αλλά αρρενοτόκα, και ήταν διαφορετική περίπτωση απ το να είναι εντελώς ορφανό.
Βρήκα λοιπόν κατά την επιθεώρηση αρχές Νοέμβρη το μελίσσι νούμερο 17 να είναι μόλις τεσσάρι, αλλά είχε βασίλισσα κι ελάχιστο γόνο.
Τότε αρχές Νοέμβρη τα μελίσσια στο χωριό μου σχεδόν ξεγόνιασαν γιατί είχε βάλει λίγο κρύο.
Αργότερα έφτιαξε ο καιρός όμως κι έριξαν ξανά γόνους.

Του έδωσα λοιπόν 2 κιλά βανίλια και το άφησα, τεσσάρι μεν, αλλά δεν είναι και καταστροφή να έχεις τεσσάρι μελίσσι το Νοέμβρη.
Άφησα τα μελισσάκια όλα στην ησυχία τους και τα ξανακοίταξα στις 27 Δεκεμβρίου, οπότε τους έβαλα από άλλα 2 κιλά βανίλια.
Τότε βρήκα το εν λόγο μελίσσι να είναι αρρενοτόκο, χωρίς βασίλισσα φυσικά και να έχει πληθυσμό 2 πλαισίων.
Στενοχωρήθηκα που το είδα έτσι, και το άφησα.

Να πω εδώ ότι εγώ δεν ενώνω ποτέ τα αρρενοτόκα μελίσσια με άλλα κανονικά.

Το θεωρώ άκρος επικίνδυνο, γιατί πιθανότατα οι ψευδομάνες θα σκοτώσουν την βασίλισσα και δεν το ρισκάρω αυτό.
Εγώ τα αρρενοτόκα τα τινάζω περίπου 50 μέτρα μακριά από το μελισσοκομείο και ο πληθυσμός τους πηγαίνει και μπαίνει σε διπλανές κυψέλες και ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Αυτός ο τρόπος είναι ο σωστός για τα αρρενοτόκα να το ξέρετε.

Αυτό το μελίσσι όμως δεν το τίναξα.




Είπα να το αφήσω λίγες μέρες έτσι, για να βγάλει μερικούς κηφήνες να υπάρχουν, μην τυχόν υπάρξει καμιά νέα Βασίλισσα τον Ιανουάριο να μπορέσει να βρει κηφήνες να ζευγαρώσει, κι όντως υπήρξε νέα Βασίλισσα κι όπως φαίνεται ζευγάρωσε.

Έτσι πήγα στις 20 Ιανουαρίου να δω τι γίνετε το μελίσσι νούμερο 17, κι αν έβγαλε κηφήνες.

Το θέαμα που είδα ήταν αποκαρδιωτικό.

Όλες κι όλες είχαν απομείνει στο μελίσσι περίπου 20-30 εργάτριες και μερικοί κηφήνες.

Το μελίσσι που ήταν τεσσάρι στις αρχές Νοεμβρίου, είχε αποδεκατιστεί χωρίς λόγο μέχρι τις 20 Ιανουαρίου.

Και δυστυχώς άσχημη ήταν η κατάσταση και σε ολόκληρο το μελισσοκομείο, που παρουσίαζε μια πτώση στον πληθυσμό του ίσως πάνω από 50% μέσα σε λιγότερο από 1 μήνα.

Όπως είπα τα άλλα μελίσσια είχαν γόνο όλο το χειμώνα, σε διαφορετική κατάσταση θα είχαν καταρρεύσει κι αυτά εντελώς, όπως το αρρενοτόκο, όμως καθώς είχαν γόνους κι έβγαιναν διαρκώς νέες μελισσούλες μπόρεσαν και κράτησαν κάποιους πληθυσμούς.

Όμως εδώ τίθεται το ερώτημα.
Τι έγινε φέτος;

Τι ήταν αυτό που προκάλεσε αυτή την τρομερή πτώση πληθυσμού σε όλα μου τα μελίσσια;
Όπως σας έγραψα και στην αρχή, πέρυσι δεν υπήρχε τέτοιο πρόβλημα, αφού το περυσινό αρρενοτόκο μελίσσι κατάφερε κι άντεξε ως τον Μάρτιο.
Τι έγινε φέτος και το άλλο μου ορφανό χάθηκε από τα μέσα Ιανουαρίου;
Ένα πιθανό σενάριο είναι ότι επειδή το φθινόπωρο εδώ δεν ήταν καλό, και δεν έριξαν πολλούς γόνους τα μελίσσια να έπεσαν πολύ το χειμώνα αφού δεν υπήρχε πολύς νέος πληθυσμός.
Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί τόσο μεγάλη πτώση, και θάνατο του ορφανού μελισσιού που δεν είχε γόνο το χειμώνα λόγο απώλειας της βασίλισσας του.

Η όλη κατάσταση με κάνει να υποψιάζομαι Νοζεμίαση, και μάλλον Νοζεμίασηceranae, αφού τα νέα από πολλά μέρη της Ελλάδας που έφταναν έλεγαν ότι αποδεκάτισε πάρα πολλά μελίσσια φέτος.



Θα μου πείτε και γιατί δεν έστειλες δείγματα να βεβαιωθείς αν είναι Νοζεμίαση ή όχι.
Θα απαντήσω εγώ, ότι δεν έχω λόγο να το κάνω, από τη στιγμή που δεν έχουμε εγκεκριμένη θεραπεία για καμία ασθένεια τότε ποιος ο λόγος να το ψάξω παραπέρα;

Αφού ότι κι αν μου πουν ότι έχουν τα μελίσσια δεν επιτρέπουν καμία θεραπεία.
Θλίβομαι, στενοχωριέμαι, εκνευρίζομαι αλλά δεν υπάρχει και λόγος να το ψάξω κιόλας.
Και ούτε υπάρχει ποτέ περίπτωση να βάλω κάτι μη εγκεκριμένο στα μελίσσια μου…

Για την ιστορία πάντως η κατάσταση σταθεροποιήθηκε και σταμάτησε η πτώση των μελισσιών προς τα τέλη Ιανουαρίου οπότε άρχισαν να φτάνουν στην κυψέλη μεγαλύτερες ποσότητες νέκταρ και γύρη.
Τον Φεβρουάριο μάλιστα άρχισα να παρατηρώ και κάποια αύξηση του πληθυσμού καθώς αυξάνουν συνεχώς οι γόνοι.

Ευτυχώς η νέα χρονιά φαίνεται ότι θα είναι πλούσια σε νέκταρ και γύρη, κι αυτό να ξέρετε ότι είναι το καλύτερο γιατρικό για όλες αυτές τις ασθένειες…


MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών

Στηρίξτε τον Melissocosmo κάνοντας like στην σελίδα του...