 |
| Καθαρόαιμο Timbrado |
Πολλά χρόνια.
Ήμουν παιδί όταν αγόρασα το πρώτο μου. Με την εκτροφή των καναρινιών ασχολήθηκα το 2014 όμως, ενώ με καρδερίνες δεν έχω ασχοληθεί ποτέ.
Πάντα είχα την κλίση στα καναρίνια φωνής, όχι ότι τα όμορφα δεν μου άρεσαν, μα θεωρώ ότι ένα πλάσμα αν τραγουδάει τουλάχιστον φαίνεται ευτυχισμένο.
Ένα πλάσμα που το κρατάς μόνο για την ομορφιά του και αυτό στέκεται άφωνο σαν τον μουγκοθόδωρο εμένα τουλάχιστον με μελαγχολεί.
Άλλωστε μια απλή καρδερίνα πιστεύω ότι είναι ομορφότερη από το καλύτερο καναρίνι χρώματος στον κόσμο.
Οπότε μου αρέσουν τα καναρίνια φωνής.
Από τα καναρίνια φωνής, υπάρχουν 3-4 κύριες ράτσες.
Τα καναρίνια Malinois.
Τα καναρίνια Timbrado.
Τα καναρίνια Hartz Roller.
Δευτερευόντως τα Ρωσικά καναρίνια τα Αμερικάνικα κτλ.
Τα καναρίνια Malinois έχουν κελάηδισμα που σε μεγάλο βαθμό στηρίζεται σε τεχνητούς ήχους, κλάξον αυτοκινήτων πχ, έχει ένα κελάηδισμα βούκου βούκου που μάλλον θυμίζει μποτιλιάρισμα σε πόλη παρά κελάηδημα πουλιού.
Παρομοίως τα καναρίνια Hartz Roller,κάνουν σαν να τρίζουν ρουλεμάν ή σαν συρόμενη πόρτα που φράκαρε, οπότε δεν με ικανοποιεί ούτε αυτό.
Τα Ρωσικά καναρίνια, κελαηδάνε σαν φυσαρμόνικα και θέλουν ειδική μεταχείριση και δασκάλεμα με αποκλεισμό άλλων ήχων ώστε να μάθουν να κελαηδούν στον επιθυμητό ρυθμό.
Αντιθέτως τα καναρίνια Timbrado δίνουν έναν άλλον τόνο ποιο ευχάριστο.
Είναι τα πουλιά που δίνουν τις περισσότερες φωνές μετά το αηδόνι.
Το αηδόνι βγάζει 24 στροφές όταν το Timbrado βγάζει 12-13 ήχους, ενώ το κελάηδισμα του μιμείται το νερό, τους ήχους άλλων πουλιών και δευτερευόντως τεχνητούς ήχους.
Το κελάηδισμα του είναι ευχάριστο, χαλαρωτικό και ως φυλή το Timbrado θεωρείται ο τενόρος των καναρινιών.
Έτσι έφερα πουλιά από τα Γιαννιτσά και από τα Ιωάννινα και γνώρισα τον φίλο μου το Θύμιο από την Άρτα που είναι και μελισσοκόμος και είναι τρελός με αυτά.
Για να πάρεις ένα τέλειο πουλί πολλές φορές πρέπει να βάλεις πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη, μα πολύ βαθιά.
Έχει φτάσει για να γίνει το Deal και να αποκτηθεί ένα σπουδαίο πουλί, ο φίλος μου ο Θύμιος να το πληρώσει με 20 κιλά μέλι συν 5 κιλά γύρη.
Εγώ πλήρωνα το πολύ έως 70 ευρώ, αλλά συχνά μου χαρίζει νέα αίματα ο φίλος μου οπότε τελειοποιούμε την ράτσα τις φωνές ακόμα και τα χρώματα που φέρουν.
Η εκτροφή των καναρινιών να ξέρετε ότι είναι αρρώστια.
Είναι χόμπι πανάκριβο που εκτός των άλλων απαιτεί και πολλές ώρες εργασίας.
Έχω συγγενή εκτροφέα που κάθε μήνα πληρώνει υπάλληλο για να φροντίζει τα πουλιά συν τα έξοδα τους σε τροφές, χόρτα, βιταμίνες εγκαταστάσεις, χωρίς να εισπράττει τίποτα από αυτά, απλά για το κέφι του.
Μιας και έχω το μικρόβιο λοιπόν, και άρχισαν τα έξοδα να εκτοξεύονται σε σεβαστά ύψη, και η Φρόσω να τσιρίζει κάθε φορά που ανακοίνωνα ότι προτίθεμαι να αγοράσω νέο πουλί, το 2014 έκανα την εξής σκέψη.
Αφού το κάνω που το κάνω, και με τρώνε τα έξοδα, μήπως να δικτυωθώ να πουλάω και κανένα να καλύπτω και κάνα έξοδο;
Πρέπει να πω εδώ ότι η αγορά κυριολεκτικά διψάει για καναρίνια και ως χώρα εισάγουμε χιλιάδες πουλιά κάθε χρόνο για να καλύψουμε τις ανάγκες ζήτησης.
Και να πω ότι το να πουλήσεις καναρίνια ράτσας Timbrado είναι μεγάλο ατου καθώς όλοι ψάχνουν για πουλιά που κελαηδάνε τέλεια.
Έχοντας δημιουργήσει ένα ωραίο απάγκιο χώρο στο σπίτι που μένω θα μπορούσα να βγάλω εκατοντάδες πουλιά που αν τα πουλούσα τουλάχιστον θα μπορούσα να βγάλω τα έξοδα συντήρησης και αγορών.
Όμως εγώ δεν είμαι καθόλου τύπος που θα κάτσω να πουλήσω κάποια λίγα πουλιά σε ενδιαφερόμενους ανθρώπους το χρόνο σε μια καλή τιμή.
Είμαι ανυπόμονο άτομο που θέλω αποτέλεσμα και ζεστό χρήμα μαζεμένο στα χέρια μου ώστε να ξέρω πως να το διαχειριστώ.
Άνθρωπος άλλωστε που μεγάλωσα στο χωριό αυτό έμαθα να κάνω, παράγαμε διάφορα προϊόντα συγκεντρώναμε την ποσότητα και την πουλούσαμε όλη μαζί ώστε και καλύτερη τιμή να πετύχουμε και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συγκέντρωση χρημάτων να έχουμε για να μπορέσουμε να επενδύσουμε εκ νέου και να επιβιώσουμε.
Πριν ξεκινήσω την εκτροφή λοιπόν αναζήτησα αγοραστή.
Πήγα στο μεγαλύτερο petshop του Αγρινίου, σε αυτό που σπρώχνει τα περισσότερα πουλιά.
Το και το του λέω, θέλω να βγάλω πουλιά ενδιαφέρεσαι να τα απορροφήσεις θα έχω καθαρά Timbrado.
Μέσα μου λέει θα τα πάρω όλα.
Τι τιμή τον ρώτησα;
10 ευρώ το κάθε ένα μου απαντάει.
Όπα βρε φίλε εσύ πουλάς 60 ευρώ, από εμένα μόνο 10 θα τα πάρεις;
Αν είναι καλά, μπορεί να παει και 12 μου λέει.
Αυτή η εξέλιξη δεν μου άρεσε, καθώς το θεωρούσα ληστεία.
Από την άλλη όμως, υπολόγισα ότι αν πωλούσα 200 πουλιά τον χρόνο, τότε θα έβγαιναν τα έξοδα των πουλιών μου και θα μπορούσα προχωρώντας και βελτιώνοντας να φτάσω πολύ μακριά.
Κάθε αρχή και δύσκολη άλλωστε.
Έτσι ξεκίνησα.
Έβαλα πολλά και δυνατά ζευγάρια στην παραγωγή και για τους νεοσσούς αγόρασα μια μεγάλη κλούβα που μετά τον απογαλακτισμό τους θα τα φιλοξενούσε.
Ο σκοπός ήταν μετά το πέρας της αναπαραγωγής τα πουλιά να φύγουν όλα μαζί, να έρθει ζεστό χρήμα και να γίνουν νέες επενδύσεις εν όψη της νέας σεζόν.
Ασφαλώς τα πράγματα δεν ήταν καθόλου εύκολα, οι ώρες που χρειάζονται για ένα τέτοιο επιχείρημα είναι πολλές, όπως πολλά είναι και τα προβλήματα που προκύπτουν.
Πάντως αν βάλω ένα στόχο μουλαρώνω τόσο πολύ, που είναι εξαιρετικά δύσκολο να τον χάσω.
Όπως επίσης εγώ έχω το ελάττωμα να έχω έναν λόγο, (ελάττωμα είναι αυτο αν γύρω σου δεν έχεις ανθρώπους που να πιστεύουν τα ίδια με εσένα).
Το ναι για εμένα είναι ναι και το όχι, όχι, ότι πω είναι συμβόλαιο ούτε αλλάζει ούτε διαπραγματεύεται ούτε και μου αρέσει να παζαρεύω.
Το παζάρεμα είναι ανατολίτικη συνήθεια και το απεχθάνομαι όπως ο διάβολος το λιβάνι.
Αφού συγκέντρωσα λοιπόν όλα τα πουλιά που έβγαλα, και αφού αυτά πέρασαν την πτερόρροια του καλοκαιριού, αφού άλλαξαν τα φτερά τους δηλαδή, ξαναπήγα στον έμπορο.
Έχω τα πουλιά του λέω, και είναι αστέρια είσαι έτοιμος;
Έτοιμος είμαι μου απαντάει.
Τι τιμή θα ορίσουμε τον ρωτάω;
3 ευρώ το ένα μου λέει.
Επανέλαβε του λέω γιατί μου φάνηκε σαν να άκουσα 3 ευρώ.
Τόσο περνάνε τα καναρίνια μου λέει.
Πριν ξεκινήσω μου είχες πει για σίγουρη τιμή 10 ευρώ που μπορεί να φτάσει μέχρι και 12 ευρώ του λέω.
Αυτή η τιμή λέει είναι για πουλιά 2,3 και 4 ετών, για τα μικρά είναι 3 έως 5 αν τα παίρνω λίγα λίγα και σε πληρώσω σε μερικούς μήνες, αλλιώς δεν τα θέλω.
Ευχαριστώ μα δεν τα πουλάω του λέω.
Τι θα τα κάνεις μου λέει;
ΔΩΡΟ του απαντάω.
Θα χάσω κάποια χρήματα αλλά ο μεγάλος χαμένος θα είσαι εσύ, γιατί θα γεμίσω την πόλη τζάμπα πουλιά και θα ψάχνεις πελάτη με το κιάλι.
Ότι είπα το έκανα.
Τελικά συμπέρανα ότι όλος ο κόσμος θέλει με μεγάλη ευχαρίστηση ένα καναρινάκι στο σπίτι του, αρκεί αυτό να είναι τζάμπα και να μην σταματάει να κελαηδάει.
Δεν πούλησα ούτε ένα πουλί, ούτε μπήκα στον κόπο να πάω σε άλλον έμπορο.
Ξέρω από εμπόρους, τους έχω φάει στο πετσί μου, αλλά τέτοιον κωλοτούμπα δεν είχα ξανασυναντήσει.
Επειδή δεν μου αρέσει να δημιουργώ χρέη έδωσα πολύ γρήγορα όλα τα πουλιά ώστε να σταματήσει η χρηματική αφαίμαξη.
Κράτησα 5-6 τα ποιο τρελά ίσα να τα ακούω το πρωί και το βράδυ και να τα ευχαριστιέμαι.
Δεν ξαναζευγάρωσα πουλί από το 2014 έως το 2018.
Το 2018 έβαλα 2-3 ζευγάρια μόνο και μόνο για να νέο αίμα για να μην χάσω την ράτσα.
Συμπέρασμα από όλο αυτό.
Το εμπόριο στην χώρα μας σε όλα τα επίπεδα στερείται παιδείας.
Ο έμπορος βλέπει τον παραγωγό όχι ως συνεργάτη όπως θα έπρεπε αλλά όπως βλέπει η αλεπού το κοτόπουλο.
Θέλει να κατασπαράξει τον παραγωγό μη λαμβάνοντας υπόψιν ότι οι τιμή που του δίνει είναι κάτω του κόστους.
Δεν τον ενδιαφέρει καθόλου η επιβίωση του παραγωγού καθώς υπάρχει η εναλλακτική της εισαγωγής.
Με μόλις 2 ευρώ μπορεί να αγοράσει πουλιά από Τουρκία, Βουλγαρία και Σκόπια καθώς αυτές οι χώρες έχουν υποτιμημένα νόμισματα και το 2 ευρώ γι αυτούς είναι πολύ καλή τιμή.
Για τον Έλληνα όμως δεν φτάνουν ούτε για να αγοράσει τις φωλιές των πουλιών αυτά τα χρήματα.
Αυτό ισχύει σε όλα τα επίπεδα.
Στην ζωή μου έχω υπάρξει παραγωγός καπνού, και αυτή η τακτική έκανε ασύμφορη την καλλιέργεια και τα καπνά έφυγαν από την χώρα.
Έχω υπάρξει παραγωγός σιταριού.
Αυτή η τακτική έκανε ελλειμματική την παραγωγή σιτηρών και η χώρα πλέον δαπανά περισσότερα χρήματα για εισαγωγή σιτηρών από ότι για εισαγωγή πετρελαίου.
Έχω υπάρξει παραγωγός μοσχαριών.
Η τακτική αυτή έχει οδηγήσει την Ελληνική παραγωγή μοσχαριών στο 5% ενώ το υπόλοιπο 95% εισάγεται από Γαλλία και Ρουμανία.
Είμαι παραγωγός βρώσιμων ελιών.
Η ίδια εμπορική τακτική οδήγησε την παραγωγή ελιάς το 2016 σε καθίζηση αλλά αφού οι έμποροι μη μπορώντας να καλύψουν τα συμβόλαια που είχαν υπογράψει για προμήθειες ελιών στο εξωτερικό, αναγκάστηκαν να ανεβάσουν τις τιμές.
Βλέπεις καναρίνι ή κρέας μπορείς να εισάγεις.
Ελληνική ελιά όμως ώστε να μπορέσεις να την κάνεις μετά εξαγωγή στον Αμερικάνο από που θα την εισάγεις;
Γιατί αν κάνεις το λάθος να στείλεις ελιά Τουρκίας ή ελιά Χιλής βαφτίζοντάς την Ελληνική στον Αμερικάνο, το λιγότερο που μπορείς να πάθεις είναι να σου επιστραφεί όλη η παρτίδα και να τον χάσεις και από πελάτη.
Επίσης είμαι και παραγωγός μελιού.
Αυτή η τακτική επικρατεί και στο μέλι, δεν έχω καμία αμφιβολία για αυτό.
Και το Ελληνικό μέλι, όπως και η Ελληνική ελιά είναι μοναδικά και δεν μπορεί να υπάρξουν αντικατάστατα λόγω ξηροθερμικού κλίματος.
Δυστυχώς σε ότι αφορά το μέλι, δεν υπάρχει εξαγωγή οπότε οι έμποροι δεν πιέζονται και πολύ, αντιθέτως υπάρχει εισαγωγή η οποία λειτουργεί αντίθετα και ρίχνει τις τιμές.
Το κλειδί για την ανάπτυξη του κλάδου και για αύξηση τιμών λοιπόν είναι ξεκάθαρα η εξαγωγή για όλα τα προϊόντα.
Σε ποιον να το πεις αυτό όμως;
 |
| Καθαρόαιμη κανάρα Timbrado |
Όσο για τα καναρίνια...
Αυτά δεν με πήγαν, και εγώ δεν επέμενα και πολύ.
Ακούω κάποιους που θέλουν να μπουν επαγγελματικά στην παράγωγη, γι αυτό έκανα το σημερινό άρθρο.
Μπας και γλιτώσω κανέναν άνθρωπο...
Στηρίξτε τον Melissocosmo κάνοντας like στην σελίδα του...