Ένα ακόμα εξαιρετικό βίντεο για τους αναγνώστες του MELISSOCOSMOU.
Το βίντεο περιγράφει μια μελισσοκομική μονάδα και τους χειρισμούς που γίνονται σε αυτήν, και βρίσκεται στην κάτω Σαξονία δηλαδή στην βόρεια Γερμανία.
Έχω ξαναπεί ότι η Ελλάδα αδικείται πολύ από πλευράς νεκταροέκκρισης σε σχέση με άλλες χώρες, και μάλλον το βίντεο το επιβεβαιώνει αυτό.
Στο βίντεο θα δείτε τετραώροφα μελίσσια.
Θα δείτε ότι στις κυψέλες υπάρχουν δυο πλαίσια κενά στις άκρες που οι μέλισσες τα χτίζουν μόνες τους.
Ακριβώς για αυτό τον λόγο οι κηρήθρες αυτές είναι με κηφηνοκελιά.
Σε αυτά γεννάει η βασίλισσα φυσικά κηφήνες.
Κάθε 10-12 ημέρες που τα κελιά σφραγίζονται ο μελισσοκόμος αφαιρεί και από ένα πλαίσιο για να κρατάει την βαρρόα σε χαμηλά επίπεδα.
Θα δείτε πως δίνονται πατώματα σταδιακά, γεμάτα πάντα με κηρήθρες.
Θα δείτε την χρήση διαφράγματος μεταξύ εμβρυοθαλάμου και πατωμάτων, ώστε να μην υπάρχει γόνος στα πλαίσια με το μέλι.
Τέλος θα δείτε έναν εξαιρετικό τρύγο πολύ διαφορετικό από τον δικό μας.
Διαφορετικό για δυο λόγους.
Πρώτα γιατί τα μέλια είναι πολύ περισσότερα.
Και έπειτα γιατί μαζί με τον τρύγο γίνεται και συλλογή μελισσών για χάρισμα παραφυάδων.
Ο πληθυσμός κάθε πατώματος που τρυγιέται μπαίνει σε ένα μελισσόκουτο και βρέχεται με νερό για να είναι ήρεμος.
Από κάθε τετραώροφη κυψέλη τρυγιούνται δυο πατώματα και γίνονται δυο νέα σμήνη σε μελισσόκουτα.
Αυτά με το που θα συλλεχθούν από τις κυψέλες πρέπει να πάνε κάτω από ίσκιο δέντρου.
Αμέσως μετά μεταφέρονται στην αποθήκη σε σκοτεινό μέρος.
Διαβρέχονται με οξαλικό οξύ, και τα τοποθετούν πάνω σε λευκά χαρτιά ώστε να μπορέσουν να δουν αν υπήρχε προσβολή από βαρρόα.
Του δίνεται βασίλισσα σε κλουβάκι, και μένουν στην αποθήκη σε σκοτάδι μια ημέρα και ταΐζονται με καραμέλα.
Μετά μπαίνουν σε κυψέλες και μεταφέρονται στο δάσος όπου τροφοδοτούνται με σιρόπι στην αρχή.
Αυτά γίνονται δεκάρια μελίσσια άμεσα.
Οι μητρικές κυψέλες που ήταν τετραώροφες μετά τον τρύγο έχουν μείνει διώροφες, αλλά η ανάπτυξη τους συνεχίζεται λόγω του πολύ γόνου που διαθέτουν.
Τους δίνονται τρίτα πατώματα πολύ γρήγορα και η αφαίρεση του κηφηνόγονου συνεχίζεται διαρκώς για να κρατάει την βαρρόα σε χαμηλά επίπεδα.
Θεωρούν ότι είναι ο μόνος τρόπος να κρατούν σε χαμηλά επίπεδα την βαρρόα, ενώ τα μελίσσια μαζεύουν μέλια και έχουν πολλούς γόνους.
Κάθε άλλη αντιμετώπιση ίσως να έθετε σε κίνδυνο το μέλι ή τον γόνο.
Οι κυψέλες είναι όλες ίδιο χρώμα.
Αυτό γιατί δεν τους ενδιαφέρει η παραπλάνηση.
Στα μελίσσια τους δίνουν αυτοί βασίλισσες επιλογής τους από κυψελίδια που διαθέτουν.
Σε γενικές γραμμές όλα αυτά απέχουν έτη φωτός από την δική μας νοοτροπία και από τις τεχνικές που εφαρμόζουμε.
Θα δείτε ότι η περιοχή εκμεταλλεύεται χωρίς μεταφορά, ανθοφορίες όπως ελαιοκράμβη και ακακία την άνοιξη μέχρι μελιτώματα το καλοκαίρι.
Την ίδια στιγμή εμείς εδώ ακόμα μαλώνουμε για το αν πρέπει να πηγαίνουν τα μελίσσια στην ελαιοκράμβη.
Τέτοια βίντεο έχουν ίσως διπλό νόημα.
Από την μια να βλέπουμε τα χάλια μας και πόσο πίσω σε νοοτροπία είμαστε.
Και από την άλλη να ελπίζουμε ότι υπάρχει καλύτερη μελισσοκομία αρκεί να την αναζητήσουμε.
Δείτε το βίντεο
Στηρίξτε τον Melissocosmo κάνοντας like στην σελίδα του...