Αυτή την στιγμή 10-7-2017 ο Στέργιος έχει προς διάθεση βασίλισσες της ράτσας Χαλκιδικής.
Όσοι ενδιαφέρεστε προλάβετε και παραγγείλετε πριν πωληθούν.
Συνάδελφοι κάθε ανάρτηση του MELISSOCOSMOU πλέον προκαλεί τεράστιο θόρυβο.
Τι να κάνουμε όμως, υπάρχουν και μερικοί που ενοχλούνται ότι κι αν γράψεις, αλλά θα μάθουμε να τους ανεχόμαστε σιγά σιγά δε γίνεται αλλιώς!
Σήμερα θα μιλήσουμε για βασίλισσες.
Βασίλισσες ποιοτικές φτιαγμένες με μεράκι, με τρόπο δηλαδή λεπτομερειακό πέρα από τα στενά πλαίσια του συνηθισμένου...
Αυτή η λεπτομέρεια που στο τέλος τέλος κάνει τη διαφορά έστω και οριακά θα προσπαθήσω να σας παρουσιάσω λοιπόν.
Σήμερα θα δείτε την δουλειά του φίλου μου του Στέργιου!!!
Ο μελισσοκόμος όπως έχουμε ξαναπεί συχνά πυκνά έχει την ανάγκη να αγοράσει βασίλισσες, και πρέπει να το κάνει σας λέω εγώ, έστω και με λίγες κάθε χρόνο για να φέρνει νέο αίμα στο μελισσοκομείο του και να μειώνει έτσι το ενδεχόμενο τις αιμομιξίας.
Άλλοι μελισσοκόμοι παραγγέλνουν και πολλές φυσικά, ανάλογα τις ανάγκες τους.
Πέρυσι πχ είδα μελισσοκόμο που κρατούσε στα χέρια του σε κούτα 200 βασίλισσες!!!
Σε ότι με αφορά και φέτος όπως κάθε χρόνο το καλοκαίρι χώρισα παραφυάδες.
Μετά από έναν μήνα στον έλεγχο για την γέννα των βασιλισσών, διαπίστωσα ότι 8 από αυτές είχαν αποτύχει και δεν είχαν βασίλισσα.
Έτσι απευθύνθηκα στον φίλο μου τον Στέργιο τον Στεργάτο.
Ο Στέργιος είναι πολύ καλό παιδί και νέος άνθρωπος στην ηλικία, οπότε είναι φυσικό να έχει όρεξη για δουλειά, έτσι εκ πρώτης άποψης, αυτό πίστεψα ότι θα μέτραγε κάπως και στην ποιότητα των βασιλισσών.
Γιατί κακά τα ψέματα το ζητούμενο όταν αγοράζουμε βασίλισσες όλοι οι μελισσοκόμοι, είναι αν αυτές οι βασίλισσες θα είναι ποιοτικές ώστε να μας δώσουν παραγωγές καλές τα μελίσσια τους στα χρόνια που θα ακολουθήσουν, 2,3 ή και 4 ακόμα.
Το αμέσως επόμενο πρωί οι βασίλισσες έφτασαν, με Κούριερ όπως γίνεται πάντα.
Ο λόγος όμως που θέλησα να σας γράψω το άρθρο αυτό, είναι γιατί με κέρδισε αμέσως η δουλειά του βασιλιτρόφου, του Στέργιου στην περίπτωση μου ως προς το μέρος της συσκευασίας πρώτα.
Αυτές ήρθαν σε λεπτό κουτάκι, που στην βάση του εσωτερικά είχε διπλό αυτοκόλλητο και τα κλουβάκια ήταν κολλημένα πάνω στο αυτοκόλλητο ώστε να μην φεύγουν δεξιά αριστερά κατά την μεταφορά τους.
Το δε λεπτό κουτί είναι έξυπνη συσκευασία σε σύγκριση με ένα τετράγωνο κουτί πχ που θα κάνει τούμπες ενδεχομένως μέσα στο φορτηγάκι των Κούριερ κατά την μεταφορά τους, και θα ταλαιπωρούνται έτσι οι βασίλισσες.
Ένα ακόμα στοιχείο την καλής δουλειάς του βασιλοτρόφου είναι, ότι μέσα στο κουτάκι υπάρχει και φυλλάδιο με αναλυτικές οδηγίες προς τους μελισσοκόμους, για τους χειρισμούς που πρέπει να κάνουν, ώστε να έχουν πολύ υψηλές πιθανότητες αποδοχής από το μελίσσι οι βασίλισσες.
Επιπλέον οι βασίλισσες ήταν σημαδεμένες και σε κάθε κλουβάκι αναγραφόταν ποιας φυλής ήταν η κάθε βασίλισσα.
Συγκεκριμένα από τις 8 που παρήγγειλα, οι 5 ήταν Χαλκιδικής.
Οι Βασίλισσες Χαλκιδικής είναι η πιο παραγωγική φυλή που υπάρχει στην Ελλάδα, και αυτό σας το λέω μετά λόγου γνώσεως, επίσης θεωρείται ίσως η πιο ήρεμη μέλισσα, ενώ το μόνο της μειονέκτημα είναι ότι έχει σχετικά υψηλή τάση για σμηνουργία.
Ξέροντας τις αποδώσεις αυτής της φυλής όμως αυτό δεν με πολυνοιάζει.
Για την ιστορία θα γράψω ότι το 2013 τριώροφο μελίσσι της συγκεκριμένης φυλής που το έχω τοποθετημένο στην ζυγαριά του μελισσοκομείου μου, μου έδωσε έναν τρύγο ανθόμελου τον Μάιο 28 κιλών, και 2 τρύγους στον έλατο άνω των 30 κιλών ο κάθε ένας...
Τι άλλο να πει κανείς λοιπόν για τις βασίλισσες της Μακεδονικής φυλής (Χαλκιδικής)...
Επίσης από τις 8 βασίλισσες οι 2 ήταν της φυλής Buckfast.
Η φυλή Buckfast είναι η μέλισσα που δημιούργησε ο μοναχός Adam μετά από κόπους περίπου 70 χρόνων.
Ο μοναχός Adam κάπου στα 1960 πήρε μεταξύ των άλλων και την Κρητική μέλισσα την Apis Adami και μαζί με την παλαιά Buckfast και με την Γαλλική μαύρη μέλισσα δημιούργησε την Buckfast που γνωρίζουμε σήμερα.
Η Buckfast δηλαδή κατά το 1/3 είναι Κρητική μελισσούλα, και πολύ γουστάρω που την απέκτησα.
Είναι εργατική και ήρεμη ενώ δεν σμηνουργεί τόσο όσο η Μακεδονική φυλή.
Τέλος η μια από τις 8 Βασίλισσες είναι της φυλής Κάρνικα.
Συγκεκριμένα από τις 8 που παρήγγειλα, οι 5 ήταν Χαλκιδικής.
Οι Βασίλισσες Χαλκιδικής είναι η πιο παραγωγική φυλή που υπάρχει στην Ελλάδα, και αυτό σας το λέω μετά λόγου γνώσεως, επίσης θεωρείται ίσως η πιο ήρεμη μέλισσα, ενώ το μόνο της μειονέκτημα είναι ότι έχει σχετικά υψηλή τάση για σμηνουργία.
Ξέροντας τις αποδώσεις αυτής της φυλής όμως αυτό δεν με πολυνοιάζει.
Για την ιστορία θα γράψω ότι το 2013 τριώροφο μελίσσι της συγκεκριμένης φυλής που το έχω τοποθετημένο στην ζυγαριά του μελισσοκομείου μου, μου έδωσε έναν τρύγο ανθόμελου τον Μάιο 28 κιλών, και 2 τρύγους στον έλατο άνω των 30 κιλών ο κάθε ένας...
Τι άλλο να πει κανείς λοιπόν για τις βασίλισσες της Μακεδονικής φυλής (Χαλκιδικής)...
Επίσης από τις 8 βασίλισσες οι 2 ήταν της φυλής Buckfast.
Η φυλή Buckfast είναι η μέλισσα που δημιούργησε ο μοναχός Adam μετά από κόπους περίπου 70 χρόνων.
Ο μοναχός Adam κάπου στα 1960 πήρε μεταξύ των άλλων και την Κρητική μέλισσα την Apis Adami και μαζί με την παλαιά Buckfast και με την Γαλλική μαύρη μέλισσα δημιούργησε την Buckfast που γνωρίζουμε σήμερα.
Η Buckfast δηλαδή κατά το 1/3 είναι Κρητική μελισσούλα, και πολύ γουστάρω που την απέκτησα.
Είναι εργατική και ήρεμη ενώ δεν σμηνουργεί τόσο όσο η Μακεδονική φυλή.
Τέλος η μια από τις 8 Βασίλισσες είναι της φυλής Κάρνικα.
Μια μελισσούλα Κάρνικα που φωτογράφισα το 2010 στην Γερμανία!!!
Η Κάρνικα είναι μια ακόμα πολύ ήρεμη μέλισσα, με πλεονέκτημα ότι είναι εξαιρετικά ανθεκτική στις ασθένειες, κυρίως του γόνου.
Επίσης είναι ιδανική για μέρη με πρώιμες ανθοφορίες.
Είναι μια μέλισσα που συνάντησα κατά την επίσκεψη μου στην Γερμανία το 2010.
Εκεί βρέθηκα για 1 μήνα, και προσπαθώντας να χαλαρώσω λίγο και να ξεχάσω την νοσταλγία μου για τα μελισσάκια που είχα αφήσει στην Ελλάδα, μια μέρα που περπατούσα με την γυναίκα μου εντόπισα ένα σμήνος μέσα σε μια παλιά μάντρα...
Μετά από αυτό ξύπνησαν τα άγρια μελισσοκομικά μου ένστικτα... και άρχισα να τις παρατηρώ με μανία όπου υπήρχε λουλούδι, επίσης να πω οτι η Καρνικα είναι μια μέλισσα που υπήρχε πάντα στον Ελληνικό χώρο, και συγκεκριμένα στα Επτάνησα. .
Τελικά κατάλαβα πως αν έχεις το μικρόβιο για την μέλισσα, αυτό δεν σε αφήνει ούτε στιγμή χωρίς να την σκεφτείς, και κατέληξα ότι και στον βόρειο πόλο αν βρεθώ μπορεί να ανακαλύψω πολικές μέλισσες σε κάνα ινγλού...
Στο θέμα μας όμως.
Με έναν θησαυρό φυλών από τον φίλο μου βασιλοτρόφο Στέργιο Στεργάτο, εμπλούτισα το μελισσοκομείο μου.
Ελπίζω μόνο να γίνουν αποδεκτές από τα μελισσάκια μου, για αυτό θα κάνω ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό να γίνει...
Όχι για τίποτα άλλο, αλλά για να έχω να σας γράφω άρθρα από τις εμπειρίες μου για την κάθε φυλή, για την συμπεριφορά και τις παραγωγές της.
Και αν ο Στέργιος έχει κάνει τέτοια δουλειά στο θέμα τις αποστολής των βασιλισσών, σκεφτείτε τι έχει κάνει στο θέμα του εμβολιασμού και της ετοιμασίας τους, ώστε να είναι ετοιμοπόλεμες για την καλή τους παραγωγή.
Γιατί σε κάθε δουλειά να ξέρετε ότι η διαφορά κρύβεται στις μικρές λεπτομέρειες.
Και στην περίπτωση του φίλου Στέργιου έχω να πω, ότι είναι πολύ μπροστά από την εποχή του ο άνθρωπος, ξέρω τι σας λέω....
ΥΓ
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι ο Στέργιος συνέχεια έχει μεγαλύτερη ζήτηση βασιλισσών από ότι παράγει, ίσως λέει κι αυτό πολλά...
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών