Με την επιθεώρηση της κυψέλης, ο μελισσοκόμος έχει την δυνατότητα να παρεμβαίνει στη ζωή και την εργασία του μελισσιού, να προλαμβάνει καταστάσεις, όπως πχ η σμηνουργία ή η βαρρόα αλλά και να διορθώνει τυχόν κακώς κείμενα στα μελίσσια του.
Σήμερα θα προσπαθήσουμε με απλά λόγια να περιγράψουμε πως πρέπει να γίνεται μια επιθεώρηση από τον μελισσοκόμο.
Για μια ακόμα φορά, και με αυτή μας την ανάρτηση δίνουμε προτεραιότητα στους νέους μελισσοκόμους αφού αυτοί είναι που τους ενδιαφέρει περισσότερο μια τέτοια ανάρτηση.
Να τονίσουμε ότι οι συμβουλές μας κι ο τρόπος μας βασίζεται και στην εμπειρία του αρθρογράφου ως μελισσοκόμου αλλά και στα γραπτά των μεγάλων ερευνητών και συγγραφέων μελισσοκόμων.
Ας δούμε λοιπόν την επιθεώρηση του MELISSOCOSMOU.
Επιλέγουμε λοιπόν πάντα μια ηλιόλουστη ημέρα για να κάνουμε την επιθεώρηση μας.
Ο λόγος που θέλουμε ηλιόλουστη ημέρα είναι γιατί δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να κρυώσουμε το μελίσσι μας αν είναι χειμώνας, αλλά και γιατί τις καλές ημέρες που έχει Ήλιο, οι μελισσούλες μας είναι απασχολημένες με τις εργασίες της κυψέλης τους.
Τέτοιες εργασίες είναι η συλλογή μελιού από τις συλλέκτριες στον αγρό, η εκτροφή του γόνου από τις παραμάνες, η κατασκευή κεριού από τις κηρογόνες και διάφορες άλλες δουλειές.
Όταν η ημέρα είναι καλή, τότε στο μελίσσι επικρατεί πραγματικός οργασμός εργασίας και οι μέλισσες μας δεν μας πολυδίνουν σημασία κατά την επιθεώρηση και δεν μας τσιμπούν, αφήνοντας μας έτσι να δουλέψουμε με την ησυχία μας.
Και φυσικά αφού δουλεύουμε ήσυχοι και ήρεμοι χωρίς πολλά τσιμπήματα κάνουμε και πιο σωστά τη δουλειά μας.
Όμως σε περίπτωση τον χειμώνα που πιστεύουμε ότι πεινάνε τα μελίσσια μας, πρέπει ακόμα και με κρύο η και με κακό καιρό να ανοίξουμε έστω το καπάκι της κυψέλης, να βάλουμε ένα ζυμάρι, και να κλείσουμε πάλι γρήγορα χωρίς όμως να βγάλουμε κανένα πλαίσιο για επιθεώρηση.
Πάμε πάλι όμως στις καλές ημέρες.
Μια καλή ημέρα λοιπόν με Ήλιο, φτάνουμε στο μελισσοκομείο μας και το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να ανάψουμε το καπνιστήρι μας.
Ένα καλά αναμμένο καπνιστήρι είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχος που έχουμε μετά τον καλό καιρό.
Καλό είναι να προτιμάμε να ανάβουμε το καπνιστήρι μας με υλικό που βγάζει καπνό με ευχάριστο άρωμα.
Εγώ ανάβω πάντοτε το καπνιστήρι μου με πούσι (πευκοβελόνες) που για τον λόγο αυτό έχω μαζέψει τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.
Την περίοδο εκείνη τα πεύκα ρίχνουν τις παλιές πευκοβελόνες και βγάζουν νέες. Τότε εγώ πηγαίνω για μπάνια στην παράλια, και στο δρόμο είναι 5-6 πεύκα μεγάλα, και οι πευκοβελόνες πέφτουν κάτω στην άσφαλτο.
Έτσι σταματάω έχοντας μαζί μου ένα μικρό φαράσι κι ένα τσουβάλι και το γεμίζω κάθε φορά, η όλη διαδικασία δεν ξεπερνάει τα 15 λεπτά, ενώ συνολικά υπολογίζω ότι χρειάζομαι 6 με 8 τσουβάλια πευκοβελόνες το χρόνο για αυτή τη δουλειά.
Οι πευκοβελόνες έχουν ευχάριστο άρωμα και δεν αφήνουν έντονη οσμή στην κυψέλη, κι έτσι το μελίσσι επανέρχεται γρήγορα στην κανονική λειτουργία του μετά το πέρας της επιθεώρησης.
Με κακής ποιότητας καύσιμη υλη στο καπνιστήρι όπως πχ πανιά, αλλοιώνουμε σε μεγάλο βαθμό τις φερομόνες της βασίλισσας ενώ δεν είναι και λίγες οι φορές που το μέλι μας έχει για καιρό γεύση ή οσμή από καμένα πανιά αν το παρακάνουμε.
Όταν λοιπόν ανάψουμε καλά το καπνιστήρι μας πλησιάζουμε στο μελίσσι που θέλουμε να ανοίξουμε.
Να θυμόμαστε ότι πάντοτε κάνουμε τη δουλειά μας προσπαθώντας να μην ενοχλούμε την εργασία του μελισσιού και των συλλεκτριών που μπαινοβγαίνουν στην κυψέλη.
Για το λόγο αυτό δεν μπαίνουμε ποτέ μπροστά στην κυψέλη για να δουλέψουμε κάνοντας επιθεώρηση, αυτό πρέπει να το κάνουμε από την πλάγια πλευρά της κυψέλης.
Από πλάγια λοιπόν ανοίγουμε την κυψέλη μας πάντα.
Μυστικό…
Αν έχουμε κάποιο πολύ νευρικό μελίσσι που μας επιτίθεται κατά την επιθεώρηση τότε πρέπει να δούμε από πού φυσάει ο άνεμος, και να πάμε από την αντίθετη πλευρά της κυψέλης.
Αν πχ έχει Νοτιά, εμείς πρέπει να πάμε από την βόρεια πλευρά της κυψέλης, έτσι η μυρωδιά μας οι (φερομόνες μας) κατά την μελισσοκομική γλώσσα θα φεύγουν προς τα έξω, οι μέλισσες δεν θα αντιλαμβάνονται πολύ την παρουσία μας και η δουλειά μας θα γίνεται πιο εύκολη.
Τα γάντια μας δεν πρέπει να πλένονται, γιατί έτσι αποκτούν πρόπολη και οσμή κυψέλης από τα πλαίσια που πιάνουμε, και οι μέλισσες δεν επιτίθενται όταν πάμε να πιάσουμε ένα πλαίσιο.
Αρώματα και λοιπά απαγορεύονται όταν είναι να πάμε στα μελίσσια μας, γιατί αν τα βάλουμε θα μυρίζουμε έντονα και οι μέλισσες θα μας επιτίθονται πάρα πολύ.
Η μέλισσα ερεθίζεται πάρα πολύ από τις οσμές γι αυτό επιμένω τόσο σε αυτές τις συμβουλές.
Αφού πάρουμε την κατάλληλη θέση λοιπόν, καπνίζουμε καλά το μελίσσι από τις θύρες του καπακιού και μετά περιμένουμε λίγο (μερικά δευτερόλεπτα).
Αν το κάνουμε αυτό όλος ο πληθυσμός θα κατέβει προς τα κάτω, κι όταν ανοίξουμε το καπάκι δεν θα μας ενοχλήσουν οι μέλισσες.
Αν όμως καπνίσουμε καλά από την είσοδο, τότε οι μέλισσες θα ανέβουν όλες από πάνω από τα πλαίσια, κι αν ανοίξουμε το καπάκι τότε συχνά πετιούνται έξω αμέτρητες μέλισσες μανιασμένες.
Καλό κάπνισμα από τις θύρες του καπακιού λοιπόν και μια δυο καπνισιές στην είσοδο και είναι αρκετό.
Προσέχουμε να μην κάνουμε πολλούς θορύβους γιατί αυτό εξαγριώνει τις μέλισσες, ακόμα και το κρακ που κάνει το καπάκι όταν ξεκολλάει από την πρόπολη ερεθίζει το μελίσσι.
Γι αυτό οι κινήσεις μας πρέπει να είναι ήρεμες και ήσυχες, σαν να έχουμε ένα μωρό στην κούνια να κοιμάται και να μην θέλουμε να το ξυπνήσουμε.
Όταν βγάλουμε το καπάκι το ακουμπάμε σε μια πλευρά της κυψέλης, και ρίχνουμε λίγο ακόμα καπνό πάνω στα πλαίσια.
(Πρόσεχε το καπνιστήρι), τις περισσότερες φορές αν το έχουμε ακουμπήσει δίπλα από την κυψέλη, ο καπνός που βγαίνει πηγαίνει προς την είσοδο της κυψέλης, αυτό ενοχλεί το μελίσσι και πρέπει να το προσέχουμε.
Στη συνέχεια βγάζουμε με προσοχή το πρώτο πλαίσιο, το οποίο λογικά αν είναι άνοιξη η καλοκαίρι έχει μέλι, αυτό το πλαίσιο το ακουμπάμε όρθιο δίπλα η πίσω από την κυψέλη.
Ξεκολλάμε το επόμενο πλαίσιο που πρέπει να έχει μέλι, γύρη, και ίσως και γόνο αν είναι προχωρημένη η άνοιξη.
Το παίρνουμε στα χέρια μας και το επιθεωρούμε, κοιτάζουμε τις προμήθειες, αν έχει μέλι και γύρη δηλαδή, καθώς και την γέννα της βασίλισσας, και στη συνέχεια το βάζουμε μέσα στην κυψέλη αυτό το πλαίσιο, στο κενό που άφησε το πρώτο πλαίσιο που βγάλαμε.
Μετά προχωράμε με τον ίδιο τρόπο και με τα υπόλοιπα πλαίσια, εντοπίζουμε την βασίλισσα μας, προσέχουμε μήπως υπάρχουν βασιλικά κελιά, διαπιστώνουμε την καλή υγεία του μελισσιού μας, και το κατά πόσο υπάρχει διαθέσιμος χώρος για την ανάπτυξη του μελισσιού μας.
Όλα αυτά θα γίνουν παιχνιδάκι για εσάς όταν το κάνετε μερικές φορές.
Στη συνέχεια σπρώχνουμε με το ξέστρο μας όλα τα πλαίσια να πάνε στην άκρη και βάζουμε στη θέση του και το τελευταίο πλαίσιο που είχαμε ακουμπήσει κάτω.
Μετά βάζουμε το καπάκι πάλι και προχωράμε προς άλλη κυψέλη για την ίδια διαδικασία.
Προσοχή…
Δεν ξεκινάμε ποτέ, μα ΠΟΤΕ όμως την επιθεώρηση μας βγάζοντας πλαίσιο από την μέση του μελισσιού.
Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο στο να σκοτώσουμε την βασίλισσα αν την στριμώξουμε στα τοιχώματα των άλλων πλαισίων.
Ούτε προσπαθούμε να βγάλουμε πλαίσια με κατσαβίδια ή τσάπες.
Η δουλειά του μελισσοκόμου είναι άκρος σημαντική και λεπτομερείς, και τέτοιες τσαπατσουλιές μόνο ζημιές μπορεί να μας προκαλέσουν.
Έχω δει μελισσοκόμο με τσαπί να προσπαθεί να βγάλει πλαίσιο, γι αυτό το λέω αυτό.
Στα μελισσοκομικά καταστήματα θα βρείτε ξέστρα πολλών ειδών, πάρτε όπιο σας βολεύει προκειμένου να κάνετε σωστά την δουλειά σας.
Αν είστε νέοι και δεν ξέρετε πιο ξέστρο είναι καλό, μη διστάσετε να ρωτήσετε τη γνώμη αυτού που τα πουλάει.
Όσοι έχουν μελισσοκομικά καταστήματα οι περισσότεροι έχουν και μελίσσια και ξέρουν να σας συμβουλέψουν για κάποια σας απορία.
Τέλος να πω και δυο λόγια για τα ρούχα που πρέπει να φοράμε.
Το καλύτερο είναι να έχουμε άσπρη φόρμα ολόσωμη.
Το λευκό χρώμα ηρεμεί την μέλισσα και δεν μας επιτίθεται.
Το χρώμα που νευριάζει πάρα πολύ το μελίσσι είναι το μαύρο, θα διαπιστώσετε ότι πολλές φορές οι μέλισσες αν δεν φοράτε μάσκα μπλέκονται στα μαλλιά σας που είναι μαύρα η σκούρα, ίσως γιατί υπάρχει το ένστικτο ότι πρέπει να επιτίθενται σε εχθρούς με μαύρο τρίχωμα (Αρκούδες).
Κι άλλες φορές αν φοράτε μαύρες κάλτσες θα δείτε ότι αν ανασηκωθεί λίγο η φόρμα και φανεί η μαύρη κάλτσα τότε η μέλισσα θα πάει και θα σας τσιμπήσει εκεί στην μαύρη κάλτσα.
Επίσης το κόκκινο χρώμα νευριάζει πολύ το μελίσσι, γιατί και το κόκκινο χρώμα οι μέλισσες το βλέπουν ως σκούρο.
Δεν ξεχνάμε το καλοκαίρι να σβήνουμε με νερό το καπνιστήρι μας προσέχοντας πάντα να μην βάλουμε φωτιά κατά λάθος στο δάσος, ενώ επιθεωρήσεις μέσα σε πευκοδάσος καλοκαίρι με μεγάλες θερμοκρασίες είναι προτιμότερο να μην γίνονται καθόλου.
Μην ξεχνάτε επίσης ότι πάντα πρέπει να φοράτε μάσκα και γάντια ΠΑΝΤΑ όμως, γιατί είμαστε όλοι οι μελισσοκόμοι παλαιοί και νέοι εν δυνάμει αλλεργικοί.
Φυσικά αν μπορείτε να παρακολουθήσετε μια επιθεώρηση κυψέλης κοντά σε έναν παλιό μελισσοκόμο αυτό θα σας βοηθήσει πολύ.
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών