Το μελίσσι αυτό έπρεπε να βγει από εκεί πριν πάει ψεκαστικό μηχάνημα στον χώρο να ραντίσει για τον δάκο των ελιών.
Θα έλεγα λοιπόν ότι το περιθώριο ήταν 1-2 μέρες μόνο.
Ήμουν ήδη πεπεισμένος όμως ότι θα καταφέρω να το βγάλω, μιας και η περίπτωση του ήταν ολόιδια με ένα άλλο μελίσσι που έβγαλα έναν χρόνο πριν.
Η μόνη διάφορα ήταν ότι εδώ δεν μπορούσα να κόψω την ελιά.
Ένα άλλο θέμα ήταν ότι δεν είχα ούτε μια διαθέσιμη κυψέλη να το βάλω.
Σε κάθε κυψέλη, ή κυψελίδιο που διαθέτω μπήκαν παραφυάδες το καλοκαίρι και έτσι υπήρχε αυτό το γλυκό προβληματάκι.
Η αγορά όμως σήμερα το πρωί ενός κινητού πάτου και ενός καπακιού έλυσε το πρόβλημα, κι έτσι δημιούργησα μια νέα κυψέλη, έτοιμη να υποδεχτεί το νέο μελίσσι!
Έβαλα μέσα στην κυψέλη 5 κηρήθρες για να μπορέσει να σταθεί το μελίσσι και τα σταθεροποίησα με βίδες ώστε αυτά να μην μπορούν να κινηθούν κατά τους χειρισμούς που θα έκανα, και κατά την μεταφορά του σμήνους εφόσον κατόρθωνα να το βάλω στην κυψέλη.
Φτάσαμε στο σημείο με την Φρόσω απογευματάκι, εκμεταλλευόμενοι την πυκνή συννεφιά και τον αέρα που είχε.
Ήταν ευκαιρία αυτές οι συνθήκες για την περίπτωση καθώς οι μέλισσες ήταν όλες μαζεμένες στην φωλιά τους αφού δεν ήταν καλός ο καιρός να βγουν για συλλογή.
Αυτό με βόλευε καθώς είχα υπολογίσει ότι πρόκειται για μικρο μελίσσι, με βάση την κίνηση που είχα δει προχτές στην είσοδο του κορμού.
Πλησίασα με συμμάχους το καλοαναμένο καπνιστήρι, ένα σεντόνι, ένα πριόνι, ένα λάστιχο περίπου ενός μέτρου, λάδι μελισσόχορτου, την κυψέλη φυσικά,και ένα μελισσοκομικό βουρτσάκι.
Όταν έφτασα καθάρισα από τα κλαδιά το σημείο της εισόδου που θα τοποθετούσα την κυψέλη.
Αφού έκοψα τα κλαδιά έστρωσα το σεντόνι και το εφάρμοσα να εφάπτεται στην είσοδο της κυψέλης μου, με τέτοιο τρόπο ώστε κατά την έξοδο τους οι μέλισσες να κατευθύνονται υποχρεωτικά στην είσοδο της κυψέλης μου, και να μην έχουν την δυνατότητα να χωθούν κάτω από την κυψέλη.
Αυτό έγινε για να δω αν βγαίνει ο καπνός από κάποιο άλλο σημείο του κορμού.
Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι τα σμήνη συνηθίζουν να πιάνουν μέρη που έχουν μια κύρια είσοδο αλλά και κάποιο άλλο δευτερεύον άνοιγμα.
Αυτό υποθέτω ότι το κάνουν πρώτα για να έχουν κάποια δεύτερη έξοδο κινδύνου και δεύτερον ώστε να δημιουργούνται ρεύματα αέρα και να μην συγκρατεί υγρασία η φωλιά τους...
Όντως διαπίστωσα μια δεύτερη μικρή τρύπα στην ρίζα της ελιάς που όμως οι μέλισσες δεν μπαινόβγαιναν από εκεί.
Το σχέδιο μου τώρα ήταν αφού έβαλα το λάστιχο βαθιά μέσα στον κορμό να ρίξω άφθονο καπνό από την δεύτερη τρύπα για να αναγκάσω το σμήνος να βγει από την κύρια είσοδο.
Στην περίπτωση που δεν θα υπήρχε δεύτερη τρύπα τότε φυσικά το λάστιχο με τον καπνό θα πήγαινε στην κύρια είσοδο, και το σμήνος θα έβγαινε και αυτό από εκείνο το σημείο.
Πάντα άλλωστε το σμήνος βγαίνει από το σημείο που εξέρχεται και ο καπνός!!!
Αφού ετοιμάστηκαν όλα λοιπόν ξεκινάει το κάπνισμα!!!
Και...
Και ευτυχώς όλα λειτουργούσαν σύμφωνα με το σχέδιο...
Επιπλέον η μυρωδιά του μελισσόχορτου τραβούσε σαν μαγνήτης της μελισσούλες γι αυτό πολύ σύντομα...
Το σύνθημα είχε δοθεί λοιπόν και όλο το σμήνος με στρατιωτική πειθαρχία έβγαινε από την ρίζα της ελιάς και πήγαινε προς την νέα του κατοικία.
Ήταν προφανές ότι το σύνολο σχεδόν του πληθυσμού βγήκε από την ρίζα της ελιάς και μπήκε στην κυψέλη.
Δυστυχώς όμως δεν μπορέσαμε να διακρίνουμε αν είχε βγει και η βασίλισσα μαζί με τον πληθυσμό.
Έτσι έπρεπε να ανοίξουμε με προσοχή την κυψέλη για να δούμε αν η βασίλισσα ήταν μέσα.
Η προσπάθεια και η αγωνία μας με την Φρόσω ήταν αυτή, να βγει και η βασίλισσα δηλαδή, καθώς χωρίς αυτήν το έργο όχι μόνο θα ήταν ημιτελές αλλά το σμήνος δεν θα μπορούσε να επιβιώσει μόνο του.
Ανοίξαμε την κυψέλη και είδαμε καταρχήν ότι όντως το σμήνος ήταν μικρο όπως το είχαμε υπολογίσει.
Ήταν μόλις ενάμισι πλαίσιο όλο κι όλο.
Στο τέλος όμως του τελευταίου πλαισίου έριχνε τις βόλτες της νευρική και η Μεγαλειοτάτη με την συνοδεία της πάντα.
Μια ωραία βασίλισσα σκούρου χρώματος,νεαρής ηλικίας, εγώ πιστεύω πως είναι φετινή ενώ η Φρόσω πιστεύει ότι είναι περσινή...θα δείξει...
Μετά και από αυτή την εικόνα το πρώτο μέρος την δουλειάς μας ολοκληρώθηκε, και τώρα έπρεπε να ακολουθήσει το δεύτερο!!!
Σφραγίσαμε την κυψέλη λοιπόν, μαζέψαμε τα πράγματα μας, και μεταφέραμε το νέο μας μελίσσι στο μελισσοκομείο μας πάνω από 3 χλμ μακριά.
Εκεί του δώσαμε επί τόπου ένα πλαίσιο με ψημένο γόνο και τροφές από τα μελίσσια μας...
Αυτό το κάναμε προκειμένου το σμήνος να μείνει στο νέο του σπίτι και να μην φύγει.
Πρέπει να ξέρετε ότι οι μέλισσες δεν εγκαταλείπουν ποτέ τον γόνο τους, γι αυτό αν θέλετε να κρατήσετε ένα μελίσσι, το μόνο σίγουρο και εύκολο που έχετε να κάνετε είναι να του δώσετε γόνο.
Επιπλέον του βάλαμε και μια ταινία να το ξαλαφρώσουμε από την βαρρόα.
Επίσης και αυτή η κίνηση είναι απαραίτητη καθώς τα σμήνη αυτά πάσχουν από μεγάλη βαρροϊκη ακαρίαση αφού επί πολύ καιρό δεν τους έχει γίνει καταπολέμηση.
Φυσικά ένα μελίσσι γεμάτο βαρρόα με πολλούς τρόπους μπορεί να την μεταδώσει και στα άλλα μελίσσια του μελισσοκομείου.
Να ξέρετε επίσης πως κάθε νέο μελίσσι που έρχεται στο μελισσοκομείο μας είναι επιρρεπείς στις λεηλασίες για 3-4 ημέρες μέχρι να προσαρμοστεί στο νέο του μέρος και κάλο είναι να έχουμε περιορισμένη την είσοδο για να αποτρέψουμε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Για το νέο μας σμήνος λοιπόν φουσκώνουμε από υπερηφάνεια, όχι γιατί αποκτήσαμε ένα μελίσσι ακόμα, αλλά γιατί καταφέραμε να το σώσουμε από βέβαιο θάνατο και επιτύχαμε να το βγάλουμε μέσα στο πολύ μικρο χρονικό διάστημα που μας δόθηκε.
Πλέον για να τα καταφέρει πρέπει να υπάρξει γενναία και ποιοτική τροφοδότηση με ζυμάρι (ΤΡΟΦΟΜΕΛ), καθώς και ενίσχυση του πληθυσμού του με γόνους από τα άλλα μας μελίσσια.
Θα ακολουθήσει σύντομα τον δρόμο προς τα ρείκια οπού η βασίλισσα του θα δώσει δείγματα γραφής και θα υπογράψει το νέο της συμβόλαιο μαζί μας...
Ελπίζω η ανάρτηση αυτή να σας βοήθησε ώστε να καταλάβετε πως βγάζουμε τα σμήνη από τα δέντρα και τις μάντρες, αλλά και πως πρέπει να συμπεριφερθούμε στα μικρά μελίσσια για να επιβιώσουν τον χειμώνα, για να ελπίζουμε στην συνέχεια σε γλυκιά ανταπόδοση από την πλευρά των μελισσών των κόπων που έχουμε καταβάλει!!!
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών