Το να προσπαθήσεις να μιλήσεις για θέματα
υγείας δεν είναι εύκολο πράγμα.
Ειδικά όταν δεν είσαι ειδικός.
Μερικές φορές όμως νιώθεις την ανάγκη
να το κάνεις, προκειμένου να βρεις κάποιον με το ίδιο πρόβλημα και να ανταλλάξεις
απόψεις.
Η κάποιον που να μπορεί να καταλάβει
το πρόβλημα σου, ή ίσως έναν άνθρωπο που το έχει περάσει και ίσως μπορεί να σου
δώσει κουράγιο ή χρήσιμες συμβουλές για την πορεία αυτής της νόσου.
Το Σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, η
Ινομυαλγία και το Burn out είναι τρία παρεμφερή νοσήματα με σχετικά
ίδια συμπτώματα οπότε δύσκολα μπορεί κάποιος να αντιληφτεί τι ακριβώς από τα τρία
έχει.
Τα κύρια χαρακτηριστικά συμπτώματα είναι
πόνος στους μυς και στις αρθρώσεις χωρίς πρήξιμο, κόπωση που διαρκεί, ξαφνικές εφιδρώσεις,
ευαραίσθητους λεμφαδένες, κοιλιακά άλγη και ευαραίσθητο έντερο, οφθαλμολογικά προβλήματα,
πονόλαιμο, μερικές φορές πυρετό έως 37.5 και το χειρότερο άσχημη ψυχολογία του
ασθενή.
Μπορεί να το πάθει ο οποιοσδήποτε αλλά
μέσο όρο προσβάλει 2 με 3 σε κάθε 1000 άτομα.
Είναι μια ασθένεια που παρουσιάζεται ξαφνικά
και δεν υπάρχει καμία παθολογική ένδειξη που να εξηγεί γιατί συμβαίνουν όλα αυτά.
Αντιθέτως όλες οι εξετάσεις βγαίνουν καθαρές
και τότε με την μέθοδο του αποκλεισμού δηλαδή, καταλήγουμε σε αυτήν την διάγνωση.
Αυτός που έχει την πάθηση δηλαδή μοιάζει
εντελώς υγιείς, στην όψη και στις εξετάσεις, αλλά δεν αισθάνεται καθόλου υγιείς.
Στο εξωτερικό πρόκειται για πολύ γνώστη
πάθηση και επειδή χάνονται πολλές εργατοώρες λόγο της ασθένειας η επιστήμη προσπαθεί
εντατικά να βρει ένα φάρμακο που να κάνει καλά τον ασθενή.
Δυστυχώς στη χώρα μας τα πράγματα είναι
απογοητευτικά, μιας και οι περισσότεροι γιατροί που έχω εγώ τουλάχιστον γνωρίσει
δεν γνωρίζουν καν την νόσο, και αν κάποιος την γνωρίζει είναι πολύ επιφανειακή
η προσέγγιση που της κάνει.
Διαγνώσεις του τύπου σε 1 μήνα θα είσαι
εντελώς καλά δίνουν στον ασθενή πολλές ελπίδες, αλλά όταν περνάνε πολλοί μήνες
και δεν βλέπεις ουσιαστική βελτίωση κάπου απελπίζεσαι και αρχίζεις να τα παράτας.
Τότε σε παίρνει από κάτω και τα πράγματα
είναι πολύ χειρότερα.
Προσωπικά αυτή η κατάσταση με ταλαιπωρεί
8 μήνες.
Εμφανίστηκε ξαφνικά στα καλά καθούμενα
αλλά μετά από υπερβολική κούραση που είχα τον καιρό εκείνο στον τρύγο των μελισσιών
μου.
Έκτοτε παίρνω συμπληρώματα διατροφής,
βιταμίνες δηλαδή.
Αφού ξόδεψα του κόσμου τα χρήματα σε εξετάσεις
και βγήκαν όλες καθαρές, καταλήξαμε με τους γιατρούς σε αυτή την διάγνωση.
Με τις βιταμίνες, είδα κάποια βελτίωση,
ειδικά με βιταμίνες που μου ήρθαν από την Γερμανία ειδικές για την περίπτωση, αλλά σχετική βελτίωση.
Μπορώ και κάνω τις καθημερινές
δουλειές και υποχρεώσεις, αλλά νιώθω εντελώς αδύναμος να πέσω στα βαθιά και να εξασκήσω
το επάγγελμα μου, την μελισσοκομία δηλαδή που απαιτεί από την άνοιξη έως το καλοκαίρι
σκληρή εργασία.
Έχοντας ένα γνωστό Blog σκέφτηκα να γράψω αυτό το άρθρο λοιπόν και να απευθυνθώ σε ανθρώπους που γνωρίζουν.
Σε ασθενείς που θεραπεύτηκαν, ή που είδαν
βελτίωση της κατάστασης τους κάνοντας κάποια συγκεκριμένα πράγματα που ίσως βοηθήσουν
κι εμένα ή και άλλον κόσμο που θα διαβάσει το άρθρο και έχει το πρόβλημα.
Απευθύνομαι ακόμα και σε γιατρούς που
έχουν κάτι να προτείνουν που μπορεί να βοηθήσει την κατάσταση.
Το να ζεις σε επαρχιακή πόλη με λίγους
γιατρούς που δεν γνωρίζουν την πάθηση είναι εξαιρετικά ατυχές δυστυχώς.
Η Ερώτηση μου είναι, μπορεί να περάσει
αυτή ασθένεια;
Πόσο καιρό μπορεί να κρατήσει;
Θέλω να πω ότι έχω μάθει στην ζωή μου
να παλεύω, και θα το πολεμήσω μέχρι εσχάτων, αλλά θέλω κάποιον να με μάθει να
το πολεμάω καλυτέρα.
Κάθε συμβουλή λοιπόν, από άτομα που γνωρίζουν
θα ήταν πολύ χρήσιμη.
Για επικοινωνία μαζί μου μπορείτε να
μου στείλετε Mail στο
Βασίλης
Μεσολόγγι