Πριν ένα μήνα περίπου σας μίλησα για κηρήθρες κακής ποιότητας που αγόρασα μια μέρα βιαστικά, χωρίς να έχω χρόνο να κοιτάξω λίγο την ποιότητα τους.
Ήταν μεσημέρι τα μαγαζιά έκλειναν και μπήκα σε ένα μαγαζί που εκτός των άλλων έχει και λίγα μελισσοκομικά εφόδια.
Τα μελίσσια αναπτύσσονταν ραγδαία και χρειαζόμουν οπωσδήποτε κηρήθρες, και δεν είχα χρόνο να πάω κάπου αλλού εκείνη την ήμερα, και να πάρω κηρήθρες που έχω δοκιμάσει κι έμεινα ευχαριστημένος.
Μπήκα στο μαγαζί λοιπόν και ρώτησα αν έχει κηρήθρες, και μου είπε πως ναι.
Ρώτησα αν είναι καλές και μου είπε ότι μέχρι τώρα κανείς δεν του έκανε παράπονα.
Πήρα ένα κουτί των 100 κηρήθρων και το πλήρωσα 60 Ευρώ.
Στο κουτί έγραφαν ότι πρόκειται για κηρήθρες από αγνό κερί μέλισσας.
Αυτό δεν μου έκανε εντύπωση μιας και στην Ελλάδα ο κάθε ένας γράφει ότι θέλει.
Γυρίζοντας στο σπίτι πήγα στην αποθήκη να περάσω τα κεριά στα πλαίσια.
Ανοίγοντας το κουτί ευωδίασε όλη η αποθήκη.
Πήρα μια κηρήθρα και την πήγα στο σπίτι του αδελφού μου να την δει κι αυτός, ο όποιος έμεινε κατάπληκτος από το εξαιρετικό άρωμα της κηρήθρας.
Με ένα μόνο φύλο κηρήθρας που κρατούσα στα χέρια μου αρωματίστηκε όλη η κουζίνα.
Στην αποθήκη που είχα ανοιχτό το κουτί, ερχόταν η μυρωδιά και έβγαινε έξω από την πόρτα της αποθήκης μέχρι το δρόμο.
Κάτι τέτοιο δεν το ξανά είχα συναντήσει ποτέ σε κηρήθρες, και σκέφτηκα προς στιγμήν ότι ο εν λόγο κατασκευαστής πρέπει να έφτιαξε τις κηρήθρες αυτές από κερί προερχόμενο από θυμάρι.
Αυτό υπέθεσα τότε, και μάλιστα πέρασε κιόλας η ιδέα από το μυαλό μου να πάω να αγοράσω κι άλλα τέτοια κουτιά κηρηθρών πριν προλάβουν και εξαντληθούν.
Όμως με σταμάτησε κάτι άλλο που είχαν αυτές οι κηρήθρες.
Ήταν πολύ μαλακές…
Εδώ πρέπει να ξέρετε ότι αν ποτέ φτιάξετε κηρήθρες από δικό σας κερί, από αυτό που παίρνουμε από τα απολεπίσματα κυρίως, και το πάτε κατ ευθείαν στο εργοστάσιο κηρηθρών, όπως αλώστε κάνουν πολλοί μελισσοκόμοι τότε θα διαπιστώσετε ότι οι κηρήθρες αυτές είναι ξερές σπάνε πολύ εύκολα, και σε καμία περίπτωση δεν ευωδιάζουν όπως οι αγοραστές.
Οι κηρήθρες του εμπορίου όμως είναι μαλακές και δεν σπάνε, ενώ οι συγκεκριμένες παραήταν μαλακές…
Για να γίνουν έτσι μαλακές οι κηρήθρες και να μην σπάνε, οι κατασκευαστές βάζουν μέσα στο κερί λίγο παραφίνη.
Η παραφίνη είναι παράγωγο του πετρελαίου και είναι περισσότερο μαλακή απ ότι το κερί.
Αυτό βοηθάει τις κηρήθρες στο να μην σπάνε κατά την μεταφορά τους μέσα στα κουτιά, και είναι γνωστό στους μελισσοκόμους πιστεύω.
Αν όμως πέσει περισσότερη ποσότητα παραφίνης απ ότι πρέπει τότε η κηρήθρα παραγίνεται εύκαμπτη, αλλά και οι μέλισσες δυσκολεύονται να την πιάσουν και να την χτίσουν, αφού για αυτές αυτό το πράγμα τους είναι ένα ξένο άγνωστο υλικό.
Αποτέλεσμα αυτού έχει οι μέλισσες να κόβουν τις κηρήθρες αυτές και να κάνουν κακοτεχνίες.
Έτσι μετά συμπληρώνουν κερί μόνες τους στο τμήμα που κόπηκε αλλά εκεί φτιάχνουν κηφηνοκελιά πλέον καταστώντας την κηρήθρα άκρος προβληματική για τον μελισσοκόμο.
Στην δική μου περίπτωση τα πράγματα ήταν χειρότερα.
Καθώς έβγαζα φύλλα κηρήθρας από το κουτί και τα πέρναγα στα πλαίσια παρατήρησα ότι σε αυτά υπήρχαν ίχνη από πολλά φυτίλια κεριών, από κεριά εκκλησιάς δηλαδή.
Ο εν λόγο κατασκευαστής κηρηθρών λοιπόν πείρε φτηνό κερί εκκλησιάς, που ενδεχομένως είχε χρησιμοποιηθεί και σε κηδείες, έριξε και πάρα πολύ παραφίνη μέσα, πολύ πάνω από το κανονικό, κι έφτιαξε ένα είδος κηρήθρας.
Αυτή η κηρήθρα λοιπόν ήταν ψεύτικη, καμία σχέση με κηρήθρα δεν είχε, αλλά για να την κάνει να μοιάζει απολύτως κανονική τις περιέλουσε και με μπόλικο άρωμα, εξού και η μυρωδιά που πλημύρισε την αποθήκη και το σπίτι.
Να πω εδώ ότι η παραφίνη είναι φτηνό υλικό και αυτό βάζει σε πειρασμό τους εμπόρους κηρηθρών, να βάζουν μεγάλη ποσότητα μέσα για να έχουν και μεγαλύτερο κέρδος.
Έφτιαξα τα πλαίσια λοιπόν, 100 τον αριθμό και τα έδωσα στα μελίσσια, μου, με βαριά καρδιά μεν, αλλά που να φανταστώ την καταστροφή που ερχόταν…
Βάζοντας τις κηρήθρες αυτές στα μελίσσια, αυτά τις έκοψαν σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Τόσο που να χρειάζεται τώρα να αλλάξω κηρήθρες.
Τις έκοψαν όπως βλέπετε στις φωτογραφίες και δεν ήξεραν κι αυτές τι ήθελαν να κάνουν.
Άλλες προσπαθούσαν να κακοχτίσουν, άλλες κοίταζαν να φτιάξουν κηφηνοκελιά, κι άλλες μη ξέροντας προφανώς τι πάνε να κάνουν οι υπόλοιπες χτίστριες προσπαθούσαν να φτιάξουν κάτι μικρά κυπελάκια σαν βασιλοκελιά.
Τα μελίσσια που δόθηκαν αυτές οι κηρήθρες συμπεριφέρθηκαν έτσι, ενώ τα υπόλοιπα δεν έκαναν τίποτα το παράξενο στις άλλες κηρήθρες, αυτό το τονίζω.
Ποτέ δεν έχω συναντήσει ξανά τέτοιου βαθμού απώλειας σε κηρήθρες.
Οι κηρήθρες αυτές ήταν μη αποδέκτες από τα μελίσσια.
Ωστόσο το κακό δεν σταμάτησε εδώ…
Δώδεκα βασίλισσες μου από τη στιγμή που έδωσα αυτές τις κηρήθρες στα μελίσσια κόπηκαν άμεσα.
Και σας μιλάω για βασίλισσες του 2010 που έφτιαξαν φέτος τριαντάρια μελίσσια.
Ο λόγος που κόπηκαν οι βασίλισσες υποθέτω ότι είναι λόγο του υπερβολικού αρώματος που είχαν οι κηρήθρες αυτές.
Η μεγάλη οσμή των κηρηθρών, αλλοίωσε τις φερομόνες που εκκρίνουν οι βασίλισσες με αποτέλεσμα τα μελίσσια να μην μπορούν να τις μυρίσουν προφανώς, να μην μπορούν να τις αναγνωρίσουν δηλαδή ότι είναι οι δικές τους βασίλισσες και τις έκοψαν.
Με την ανάρτηση αυτή δεν ζητάω ευθύνες από κανέναν.
Υπεύθυνος είμαι εγώ, που δεν πρόσεξα τι κηρήθρες αγόρασα, και πολύ περισσότερο τι κηρήθρες έβαλα μέσα στις κυψέλες μου όταν τις είδα.
Με την ανάρτηση αυτή όμως θα ήθελα να σας προειδοποιήσω να μην πάθετε τα ίδια κι εσείς συνάδελφοι.
Προσέξτε τι κηρήθρες αγοράζετε.
Να προτιμάτε τις ξερές κηρήθρες, κι αυτές που δεν μυρίζουν πολύ έντονα.
Όταν βρίσκετε φυτίλια μέσα στις κηρήθρες, ή ίχνη από φυτίλια όπως τα βλέπετε στις φωτογραφίες, να τις επιστρέφετε εκεί που τις αγοράσατε.
Ο μελισσοκόμος δυστυχώς είναι έρμαιο αρπακτικών από πολλές περιπτώσεις.
Δεν έχει κανένα όπλο στα χέρια του για να υπερασπιστεί τα προβλήματα του.
Το μοναδικό του όπλο είναι η γνώση, όταν ξέρουμε τα προβλήματα πολύ δύσκολα θα την πατήσουμε.
Γι αυτό κάθε τι που καταλαβαίνουμε ότι χρήζει προσοχής, πιστεύω ότι πρέπει να το φωνάζουμε να το μάθουν όλοι.
Αυτό το σκοπό έχει η σημερινή ανάρτηση.
Δείτε τι λέγαμε πριν 1 μήνα για αυτές τις κηρήθρες…
MELISSOCOSMOS ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών