Παρήγγειλα βασίλισσες από Πελοπόννησο και μου ήρθαν ταχυδρομικός, μάλιστα ένας φίλος μου μελισσοκόμος μου είχε πει πως μπορεί οι αγοραστές βασίλισσες να μειονεκτούν σε πολλά, έχουν όμως ένα μεγάλο πλεονέκτημα (Δεν σμηνουργούν είπε)…
Όταν την έκοψα λοιπόν της έβαλα τη μάνα σε κλουβάκι κι όλα πήγαν καλά.
Απ ότι βλέπω στο μελισσοκομικό μου σημειωματάριο ξεχειμώνιασε 7άρακι και πείρε πάτωμα στις 16 Μαρτίου.
Το μελίσσι αυτό έγινε 20άρι στις 4 Απριλίου, να πω εδώ πως ήδη εγώ έτρεχα τότε και χάλαγα κελιά κάθε μέρα από πολλά μελίσσια.
Στις 7-4-08 εμφανίστηκαν κι εδώ τα πρώτα βασιλικά κελιά αγχώνοντας με ακόμα περισσότερο, κι αυτό γιατί όχι άδικα θεωρούσα πως μια κυψέλη αν σμηνουργήσει δεν δίνει μέλι, η τουλάχιστον δεν δίνει μεγάλη ποσότητα.
Έτσι συνέχισα να χαλάω κάθε μέρα τα βασιλοκελιά και μάλιστα δεν μάζευα και τον πολτό αφού που χρόνος για τέτοια.
μια ημέρα λοιπόν κι ενώ η όλη αυτή ιστορία με είχε κουράσει πολύ και σχεδόν έχανα τη μάχη με τις σμηνουργίες έκανα την επιθεώρηση να δω πως πάει.
Βγάζω το πρώτο πλαίσιο είχε μέλι βγάζω το δεύτερο και βλέπω τη μανά να γεννάει, προχωράω στα άλλα πλαίσια και χάλαγα κελιά.
Βλέπω ένα μεγάλο κελί και με το που κάνω χράπ με το ξέστρο να το χαλάσω πετάγεται η νεαρή βασίλισσα από μέσα κι αρχίζει να τρέχει πάνω στο πλαίσιο, προσπαθώ να την πιάσω με το χέρι να τη σκοτώσω και δίνη μια και πηδάει μέσα στην κυψέλη…
Και τότε βλέπω τις μαυρούλες μου που την είχαν γραπώσει κάνοντας μπάλα πολλές μαζί και προσπαθούσαν να την σκοτώσουν, υπάρχει θεός σκέφτηκα ανακουφισμένος και φυσικά τη σκότωσα αμέσως.
Έχετε ακουστά για τον νόμο του μέρφυ; Που λέει περίπου πως αν στραβώσει κάτι θα συνωμοτήσει όλο το σύμπαν και δεν αλλάζει τίποτα; Κάτι τέτοιο έγινε εκείνη τη μέρα, βάζω τα πλαίσια ξανά ένα ένα στη θέση τους ήρεμος και παίρνω και το πλαίσιο με την κανονική βασίλισσα να το βάλω πάλι μέσα. Λέω δεν του ρίχνω μια ματιά να δω τι κάνει η μάνα; κοιτάζω από εδώ τίποτα, κοιτάζω από εκεί τίποτα, ξανακοιτάω πάλι τίποτα πουθενά η μάνα. Κρύος ιδρώτας με έλουσε, μωρέ λες λέω να έγινε καμιά στραβή κι έπαθε τίποτα η μάνα και σκότωσα και την άλλη;
Αλλά τι να έπαθε; το μόνο που μπορεί να έπαθε λέω είναι όπως ακούμπησα το πλαίσιο στην άκρη της κυψέλης να περπάτησε να μπει μέσα από την είσοδο και να την έκοψαν οι φρουροί.
Αυτό όμως δε μπορεί να έγινε γιατί αν ήταν θα την έβλεπα κάτω από την είσοδο νεκρή, και κάνω μια έτσι να δω στην είσοδο και τι να δω;
Αστραπές και βροντές και σπίθες και θολούρα έπαθα αφού σαν σε εφιάλτη μπρος στην είσοδο υπήρχε νεκρή μια βασίλισσα. Κάνω λίγο ποιο πέρα ακουμπάω σε μια κυψέλη και ήμουν εντελώς απελπισμένος. Έχασα το κουράγιο μου τελείως, έμεινα λίγο εκεί μετά σηκώθηκα έβαλα το πλαίσιο μέσα στην κυψέλη κι έφυγα.
Την βασιλισσά μου που γεννούσε ξανά μια χαρά. Η χαρά μου δεν περιγράφεται βρε παιδιά, μόνο που δε χόρεψα να περάσει και κανάς βοσκός να με δει να νομίσει πως τρελάθηκα ο άνθρωπος.
Φυσικά αν το άφηνα κάποτε ίσως να σμηνουργούσε αλλά καμιά σχέση με μελίσσια που προέρχονται από σμηνουργία. Αυτά με του που σφραγιστεί το πρώτο βασιλικό κελί την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια.
Αν και τράβηξα τόσα πολλά πέρυσι η ανταμοιβή μου στο τέλος ήταν πολύ γλυκιά…
Όπως και να έχει πάντως ανυπομονώ να έρθει η άνοιξη κι αν βλέπω αστραπές και βροντές κάπου κάπου…
M E L I S S O C O S M O S ελάτε να γνωρίσουμε τον μαγικό κόσμο των μελισσών